Ο Γ.Παπαγεωργίου δεν φοβάται πως μεγαλώνοντας θα γίνει ο θείος που κάθεται στο τραπέζι με τη νεολαία

By the way, o Γιώργος Παπαγεωργίου είναι πολλά. Δεν είναι απλώς ένας μουσικός ή ηθοποιός: είναι ένας ταλαντούχος καλλιτέχνης. Και για κάποιους είναι ο Polkar. Και με τους Polkar και τα κομμάτια τους κάποιοι βγάλαμε μια καραντίνα, ε;.

Ποιος είναι ο Γιώργος (και εμείς).

Ο Γιώργος δεν γουστάρει καθόλου που έχουμε γίνει όλοι ζόμπι με τα social media. Και τα κινητά μας τηλέφωνα γενικά. Ο Γιώργος λατρεύει το χάος και περισσότερο λατρεύει να το οργανώνει. Δεν συγχωρεί την κακία και απεχθάνεται την αγένεια και τη λαμογιά. Εννοείται πως καθημερινά μετανιώνει για κάτι. Υπάρχει σοβαρή περίπτωση να μη πλύνει την κούπα του καφέ στη συμβίωση. Πάντως ξέπλυμα, απ΄όπου κι αν προέρχεται, δεν θα έκανε ποτέ. Δεν υπάρχει λόγος να γίνεις σαν τον Γιώργο αν δεν θέλεις, αλλά άκου τούτο:

Q&A με τον Γιώργο Παπαγεωργίου

Γιώργο Παπαγεωργίου, σε μια εποχή που η τεχνολογία εξελίσσεται ραγδαία και που η τεχνητή νοημοσύνη «απειλεί» να αντικαταστήσει σε πολλούς τομείς τους ανθρώπους πιστεύεις πως είναι επιτακτική η ανάγκη οι άνθρωποι να γίνουμε περισσότερο άνθρωποι; Η στροφή στην τέχνη θα μπορούσε να σώσει τον κόσμο;

Δεν ξέρω τι να απαντήσω σε αυτό. Από τη μια νιώθω ότι ζούμε το 1984 του Όργουελ με ένα πιο πανούργο «μεγάλο αδερφό» και από την άλλη επιθυμούμε μόνοι μας να μεταμορφωθούμε σε ρομπότ, αποξενωμένοι, κρυόκωλοι, αντιερωτικοί. Όσο για την τέχνη μέσα σε όλο αυτό; Ναι μπορεί να βοηθήσει. Αν μη τι άλλο τα κλασσικά κείμενα μπορεί να μας φέρουν σε μεγάλη επαφή με την διαδρομή της ανθρώπινης ψυχής. Ο κινηματογράφος να καλλιεργήσει το αισθητικό μας κριτήριο. Και μια καλη συναυλία να μας φέρει σε αγκαλιά, βλέμματα και απτική- πραγματική επαφή.

Κάθε πότε αισθάνεσαι την ανάγκη να δίνεις ραντεβού με τον κόσμο; Τι έχεις να πεις τώρα;

Δεν το κάνουμε και πολύ συχνά. Δεν μπαίνουμε στη λογική της σεζόν και του νυχτερινού κέντρου. Μας αρέσει να κάνουμε κάποιες επιλεγμένες εμφανίσεις το χειμώνα και αντιστοιχα το καλοκαίρι. Δες το σαν καθιερωμένο ραντεβού.

Τι πρέπει να έχουν μαζί τους αυτοί που θα έρθουν να σε δουν στις μουσικές εμφανίσεις σου;

Σουτιέν για πέταμα. Αν και αυτά θα τους τα δώσουμε εμείς :-)

Τι γεύση σού έχει αφήσει ο «Γλυκάνισος»; Ποιο το μεγαλύτερο παράσημο από αυτή τη δουλειά;

Μ αρέσει πολύ που εκτιμάται η δουλειά από τον απλό κόσμο που συναντώ έξω, στο δρόμο. Υπάρχουν άνθρωποι που ταυτίζονται, με πιάνουν και μου διηγούνται αντίστοιχες δικές τους ιστορίες και γενικά υπάρχει μια εκτίμηση για τη δουλειά.

Σε ποιες συνεργασίες λες «ναι» και ποια παράσταση επιθυμείς διακαώς να σκηνοθετήσεις;

Λέω ηχηρό ναι στις συνεργασίες που υποστηρίζονται από μια ομάδα ηθοποιιών που λειτουργεί σαν μια καλοκουρδισμένη μπάντα χωρίς εγωισμούς και σταρίλικια. Το απόλυτο έργο για μένα είναι ο Αγαμέμνων του Αισχύλου.

Είσαι ηθοποιός, σκηνοθέτης, μουσικός. Αναρωτιέμαι αν έχεις βρει το νόημα και ποιες είναι οι στιγμές που κατακτάς την επαγγελματική και προσωπική ευτυχία.

Δεν μπερδεύω την προσωπική με την επαγγελματική ευτυχία. Η επαγγελματική ευτυχία αν ισούται με την έννοια της επιτυχίας, μπορεί να γίνει και αβάσταχτη. Η προσωπική μου ευτυχία κρύβεται στους φίλους μου, την οικογένεια μου, το σκυλί μου και την φύση που διαρκώς με καλεί να την ανακαλύψω.

Αγαπάς τις γυναίκες. Ξεκάθαρα. Στείλε τους ένα μήνυμα ενδυνάμωσης εξηγώντας γιατί τις αγαπάς.

Είμαι ένα παιδί που μεγάλωσα σε ένα γυναικείο περιβάλλον. Είχα και την τύχη να περιτριγυρίζομαι από γυναίκες στην οικογένειά μου. Γνώρισα και τις δύο μου γιαγιάδες, δύο θείες από μάνα και πατέρα. Δέχθηκα πολλή αγάπη από όλη μου την οικογένεια και αν κάτι συνειδητοποίησα μεγαλώνοντας, είναι ότι η πατριαρχία έχει κάνει μεγάλη ζημιά στον πυρήνα της ελληνικής κοινωνίας.

Γιατί η δική μου γενιά -νιώθω- ότι έχει αρχίσει πια να συνειδητοποιεί το πόσο έχει επιδράσει η πατριαρχία σε κανόνες συμπεριφοράς μέσα στο κοινωνικό αλλά και μέσα από το οικογενειακό σύνολο. Παράλληλα, αυτή η συνθήκη αποτυπώνεται και σε πολιτειακό επίπεδο.

Ζούμε σε μια εποχή που συνεχώς πρέπει να φιλτράρουμε το τί μάς έρχεται σαν πληροφορία, και το τι ετοιμαζόμαστε να κάνουμε. Γιατί πολλές φορές αναπαράγουμε ένα μοτίβο και ένα μοντέλο- το οποίο όμως ήρθε η ώρα να αλλάξουμε.

Πιστεύεις ότι το #MeToo πήρε τι διάσταση που έπρεπε;

Πιστεύω ότι στον δικό μας χώρο, τον χώρο του θεάτρου, έχουν μειωθεί. Πιστεύω ότι από εδώ και πέρα, είναι πολύ δύσκολο για έναν κακοποιητή, να τολμήσει να απλώσει χέρι ή να προσβάλλει με οποιοδήποτε τρόπο. Από εκεί και πέρα, αυτό που με θλίβει είναι ότι το φαινόμενο του MeToo, το οποίο ξεκίνησε από τον χώρο του αθλητισμού και επεκτάθηκε στον χώρο του θεάτρου, δυστυχώς δεν το είδα να επεκτείνεται σε άλλους χώρους. Και μου είναι αδύνατον να πιστέψω πως σε άλλους κλάδους δεν υπάρχουν φαινόμενα κακοποιητικά. Εκτός αν έχουν γίνει κινήσεις και δεν το έχουμε μάθει.

Για ποιο πράγμα ντρέπεσαι περισσότερο στον χώρο σου;

Είμαι περήφανος στο σύνολο για τον χώρο μου. Αν όμως πρέπει να πω κάτι θα πω μόνο το εξής: Ντρέπομαι που μεγάλωσα σε μια γενιά ηθοποιών που όταν ήμουν στο ξεκίνημά μου υπήρχαν διαχωριστικές ταμπέλες ανάμεσα στο ποιοτικό θέατρο και το εμπορικό.

Όμως, αυτό είναι κάτι που ευτυχώς έχει αλλάξει. Γιατί πάνω από όλα, δουλειά είναι. Ένας ηθοποιός που μπορεί να κάνει Επίδαυρο το καλοκαίρι δικαιούται να κάνει και μία σαπουνόπερα την επόμενη χρονιά. Δουλειά είναι και όλα απαιτούν επαγγελματισμό και από εκεί και πέρα όλος αυτός ο διαχωρισμός που ξεκινάει από πολύ παλιά -από την εποχή των μπουλουκιών που θεωρούνταν δευτεροκλασσάτα σε σχέση με τους ηθοποιούς του εθνικού θεάτρου- τώρα ανατρέπεται.

Και για μένα το μεγαλύτερο παράδειγμα κατάρρευσης αυτών των προτύπων είναι η είσοδος της Γκόλφω που είναι το πιο λαϊκό έργο που υπάρχει στο σύγχρονο ελληνικό ρεπερτόριο, και ένα έργο που το παίζανε κατεξοχήν τα μπουλούκια. Το έργο αυτό κατέληξε να παίζεται στην κεντρική σκηνή του Εθνικού Θεάτρου. Για μένα αυτό αποτελεί επανάσταση για όποιον γνωρίζει από ιστορία του ελληνικού θεάτρου.

Στη σημερινή εποχή, κάποια «ιερά τοτέμ» σαμποτάρουν όσο ποτέ τη νέα γενιά; Ή δεν έχεις αισθανθεί κάτι τέτοιο;

Αυτά τα ιερά τοτέμ νομίζω πως σιγά σιγά βγαίνουν σε σύνταξη. Αν είχαν κάποια στιγμή εξουσία, τώρα πια δεν την έχουν. Χωρίς αυτό να να σημαίνει ότι δεν μπορεί να επαναληφθεί αυτό το ιερό «τοτεμινιλίκι». Διότι κάποιοι του «τώρα» μπορεί να γίνουν το ίδιο μίζεροι μεγαλώνοντας. Απλώς πιστεύω πως τώρα βιώνουμε το τέλος μιας εποχής, και την αρχή μιας νέας. Ναι, θέλω να είμαι αισιόδοξος.

Είσαι ο τύπος που θα έκανε συνειδητά το λάθος δυο και τρεις φορές;

Έχω μάθει μεγαλώνοντας να μην επαναλαμβάνω τα λάθη μου γιατί αυτό κρύβει μέσα του μια έπαρση, μια αλαζονεία. Και είναι αυτό που λένε καμιά φορά «η συνήθεια του εθισμένου. Ότι δηλαδή κάθε φορά θα είναι και λίγο διαφορετικά, ότι δεν θα είναι δηλαδή μια επανάληψη, ότι «τώρα θα το καταφέρω».

Ποια είναι η αγαπημένη σου βρισιά;

«Άντε και γ@@@@@@@ε». Τσάκωνας «Φτηνά Τσιγάρα».

Αν ρωτούσα τη Δανάη ποια είναι τα βασικότερα ελαττώματά σου στο day to day της συγκατοίκησης, ποια θα μου έλεγε;

Είμαι ακατάστατος, δεν πλένω συχνά τις κούπες του καφέ, αργώ να κοιμηθώ.

Πότε ήταν η τελευταία φορά που είπες στον εαυτό σου «κάπου ώπα»;

Όταν συνειδητοποίησα ότι είχε περάσει σχεδόν εβδομάδα που είχα να κοιμηθώ καλά λόγω υπερβολικής δουλειάς.

Ποια είναι η μεγαλύτερη αντιδικία που έχεις με τον εαυτό σου;

Προσπαθώ διαρκώς να με πείθω -διότι είναι διαδικασία που δεν σταματά εύκολα- να μην επικεντρώνομαι μόνο στη δουλειά, αλλά να κοιτάζω την ουσία της ζωής που βρίσκεται πέρα από τις δουλειές που κάνω.

Τι φοβάσαι περισσότερο;

Φοβάμαι το να μου συμβεί κάτι που θα με αφήσει ανήμπορο.

Είσαι chef και πρέπει να φτιάξεις το πιάτο με το όνομά σου, το George Papageorgiou. Τι συστατικά θα βάλεις μέσα;

Βάζω κόκκινη σάλτσα από φρέσκια ντομάτα, βασιλικό, ιταλικό τυρί, φρέσκο αυγό, και φτιάχνω μια στραπατσάδα ή κάτι τέτοιο τελοσπάντων.

Τι περιλαμβάνουν τα επόμενα σχέδιά σου και σε τι φάση είσαι καλλιτεχνικά; Τι έχει μέσα η βαλίτσα σε μουσικό και υποκριτικό επίπεδο;

Αρχικά αδημονώ για τα εορταστικά μας live τόσο σε Αθήνα όσο και στη Θεσσαλονίκη. Πάντα είναι ένα ραντεβού με το κοινό μας που μας προκαλεί ρίγη συγκίνησης και.. έκστασης. Από εκεί και πέρα έχω ξεκινήσει πρόβες για το «Θάνατο στη Βενετία» του Τόμας Μαν που θα ανέβει στο θέατρο Πορεία. Επίσης φέτος που συμπληρώνουμε 10 χρόνια με τους Polkar, θα μπούμε στούντιο για ένα επετειακό νέο δίσκο. Επίσης τα γυρίσματα του «Γλυκάνισου» συνεχίζονται καθημερινά. Τέλος θα με δείτε τα Χριστούγεννα στην παράσταση Scrooge and gosts and rock n roll σε σκηνοθεσία Χρήστου Σουγάρη στο Μέγαρο Μουσικής.

«Είναι η ζωή μου @@@@@». Τι προτείνεις σε εμένα και σε όλους εκείνους που αισθάνονται το ίδιο;

«Άκου το τραγούδι 3-4 φορές, σήκω, πλύσου, ντύσου, φτιάξε τα μαλλιά σου, βγες έξω, και διεκδίκησε τον κόσμο από την αρχή».

Κάνε μία ερώτηση στον Σπύρο Γραμμένο.

«Σπύρο θα καταφέρουμε ποτέ να κάνουμε μία κοινή συναυλία;».

Ο Σπύρος Γραμμένος λέει «καμία μόνη», ευχαριστεί τον Μουζουράκη & εξηγεί τι θα γίνει όταν μεγαλώσει

Τι είναι αυτό που δεν γουστάρεις σε τούτη την εποχή;

Δεν γουστάρω καθόλου το γεγονός πως έχουμε γίνει όλοι ζόμπι με τα social media. Και τη εξάρτησή μας με τα κινητά μας τηλέφωνα γενικότερα.

Γιώργο Παπαγεωργίου, φοβήθηκες ποτέ πως μεγάλος θα είσαι εκείνος ο θείος που κάθεται σε κείνο το τραπέζι με τη νεολαία;

(Γέλια) Μακάρι να γίνω αυτός ο θείος. Τι εννοείς, τέλειος είναι. (Ξανά γέλια).

Οι Polkar γιορτάζουν στο Club στον Σταυρό του Νότου

Κυριακή 25 Δεκεμβρίου και 1^η Ιανουαρίου

Update: Την Κυριακή 25 Δεκεμβρίου οι Polkar υποδέχονται
ως special guest και «Τυχερό αστέρι» (MAESTRO) τον Ορέστη Χαλκιά!

Μετά από λαϊκή απαίτηση, οι Polkar θα επανέλθουν για δύο εορταστικές εμφανίσεις στο Club του Σταυρου του Νότου, ώστε να βροντοφωνάξουμε «μαζί αγάπες μου» και τις γιορτές! Τις Κυριακές 25 Δεκεμβρίου και 1^η Ιανουαρίου η υπερμπάντα που έβαλε φωτιά στις αθηναϊκές νύχτες έρχεται στο Club του Σταυρού του Νότου για ένα εκρηκτικό βαλκανικό πανηγύρι!

Ξεχαρβαλωμένα γιουκαλίλι, χάλκινα σε παροξυσμό, ιπτάμενα χαρτάκια και φιλιά στο στόμα για όσους το επιθυμούν, είναι από τα λίγα που θα συμβούν. Η ζωή τους ήταν σκ@τ@ αλλά τώρα που επανέρχονται στη νύχτα, η ζωή μας θα γίνει καλύτερη!

Info:

Ώρα Έναρξης: 22.30

Ώρα Προσέλευσης: 22.00

Εισιτήριο θέασης: 14 ευρώ (Το εισιτήριο θέασης αφορά στην είσοδο στον χώρο)

* Προπώληση εισιτηρίων στο viva.gr

** Πώληση εισιτηρίων θέασης την ίδια μέρα στο ταμείο του καταστήματος .

*** Για κράτηση θέσης καθήμενου σε τραπέζι επικοινωνείτε στο τηλ 210 9226975

Προπώληση: https://www.viva.gr/tickets/music/poklar-stauros-tou-notou-club/

Σταυρός του Νότου

Φραντζή και Θαρύπου 35-37, 117 43, Νέος Κόσμος

www.stn.gr

email: stavroslive@gmail.com

Λίγα λόγια για τους Polkar

Με μουσική που χαρακτηρίζεται ως “πανηγυρτζίδικη balkan”, oι “Polkar” ξεκίνησαν ως το μουσικό συγκρότημα του ηθοποιού Γιώργου Παπαγεωργίου έχοντας δίπλα του τον μουσικό Γιάννη Κυρατσό. Πήραν το όνομα τους μετά από ένα ταξίδι της μπάντας στη Σερβία το 2013. Στα σλάβικα “polkar” σημαίνει “μεθυσμένος χορευτής που τραγουδάει φάλτσα”. Στα live τους έχουν ως άξονα τη δημιουργία μιας ανοιχτής μουσικοθεατρικής performance σε διαδραστική επικοινωνία με το κοινό, περνώντας αβίαστα από όλα τα μουσικά είδη που τους αφορούν.

Δημιουργήθηκαν πριν από 9 χρόνια στη Θεσσαλονίκη, χρησιμοποιώντας ως πρώτη ύλη για τον ήχο τους, τον βαρύ βαλκανικό αέρα και τα ένδοξα χρόνια των ‘90s που μεγάλωσαν στα μουσικά προβάδικα στα Άνω Λαδάδικα.

Έχουν κυκλοφορήσει δύο δισκογραφικές εργασίες, με τίτλους «Όλα αρχίζουν» και «4+1 τραγούδια για αγκαλιές» με τραγούδια που έχουν ξεχωρίσει τα «Όλα αρχίζουν», «Το τραγούδι της καλής παντρειάς», «Caribbean girl», «Love me tonight», «Ο δεσμός» παρέα με την κομπανία κανταδόρων “Τροβαδούροι της παλιάς Αθήνας”, «Αθήνα» και άλλα. Το τραγούδι «Η ζωή μου είναι σκατά» κυκλοφόρησε ανεξάρτητα ως solo project του Γιώργου Παπαγεωργίου σε συνεργασία με τον Σπύρο Γραμμένο, συγκεντρώνοντας ενθουσιώδη αποδοχή στο Youtube.