Martha Graham: «Η κίνηση δεν λέει ποτέ ψέματα»

H επιρροή που άσκησε στον σύγχρονο χορό έχει συγκριθεί από πολλούς με εκείνη του Stravinsky στη μουσική, του Picasso στα εικαστικά ή του Frank Lloyd Wright στην αρχιτεκτονική. Η Graham συνέθεσε μια νέα κινησιολογική γλώσσα και την «μίλησε» για περισσότερα από εβδομήντα χρόνια για να εκφράσει το πάθος, την έκσταση, την οργή και όλα τα έντονα ανθρώπινα συναισθήματα.
Ήταν η πρώτη χορεύτρια που βρέθηκε να δίνει performance στον Λευκό Οίκο, κατά τη διάρκεια της πολυετούς καριέρας της, τιμήθηκε με το Μετάλλιο της Ελευθερίας, την υψηλότερη τιμητική διάκριση για έναν Αμερικανό πολίτη. Έλαβε το Κλειδί της πόλης του Παρισίου και το Μετάλλιο του Τάγματος του Πολύτιμου Στέμματος της Ιαπωνίας.

Οι βίαιες, κοφτές κινήσεις που εισήγαγε στον χορό την έφεραν συχνά υπόλογη για τον «άσχημο» χορό της που φάνταζε παράξενος σε σχέση με τις μαλακές, λυρικές κινήσεις στις οποίες είχαν συνηθίσει έως τότε. Αλλά για την «ασχήμια» της αυτή έμεινε διάσημη και το όνομά της παρέμεινε συνυφασμένο με τον σύγχρονο χορό για πάντα.

Η ανεξάντλητη αντοχή της και η θέλησή της την κράτησαν στη σκηνή μέχρι το 1970 όταν, σε ηλικία 70 ετών, αποσύρθηκε. Συνέχισε, όμως, να χορογραφεί μέχρι το 1991 που πέθανε έχοντας αφήσει πίσω της μια 75χρονη καριέρα. Όταν κάποτε τη ρώτησαν πως θα ήθελα να τη θυμούνται, σαν χορεύτρια ή σαν χορογράφο, απάντησε «σαν χορεύτρια». Δεν τα κατάφερε. Κατάφερε, όμως, να αλλάξει τον σύγχρονο χορό σε βαθμό τέτοιο που να παραμείνει αέναο σύμβολό του.

Το Google «χορογραφεί» σήμερα προς τιμή της. Κλικάρετε στην αρχική σελίδα του Google για να τη δείτε και παρακολουθήστε παρακάτω ένα απόσπασμα από τη μαγνητοσκοπημένη παράσταση «Night Journey».