Εyewitness: Societas Raffaello Sanzio
«Δεν είσαι ο ποιμένας μου» μια παράσταση για ακαθαρσίες και προσευχή. Ο Καστελλούτσι διαπραγματεύεται τα πάθη του ανθρώπου και σοκάρει με το καινούργιο του έργο για άλλη μια φορά.
Η πρώτη εικόνα που αντικρίζουμε είναι ενός μοντέρνου και καθαρού living room με λευκά έπιπλα. Στον καναπέ ένας ηλικιωμένος άντρας με μπουρνούζι παρακολουθεί αποχαυνωμένος τηλεόραση. Ένα άλλος άντρας με κουστούμι, ο γιος του ετοιμάζεται να βγει έξω. Δεν θα τα καταφέρει όμως γιατί ο πατέρας του για τα επόμενα σαράντα λεπτά θα βρίσκεται σε άθλια κατάσταση αφού λόγω ακράτειας θα λερώσει τα πάντα.
Ο γιος απελπισμένος προσπαθεί να καθαρίσει τις ακαθαρσίες –οι οποίες είναι αληθοφανέστατες-, να καθαρίσει τον ανήμπορο πατέρα του αλλά και να τον παρηγορήσει ο οποίος μέσα στην ανημποριά του και στην ταπείνωση του κλαίει και του ζητάει συγγνώμη. Στο βάθος της σκηνής μόνιμος παρατηρητής μια τεράστια προσωπογραφία του Ιησού αντίγραφο του πίνακα του Αντονέλο ντα Μεσίνα.
Η αφήγηση της παράστασης είναι ακραία ρεαλιστική και ολοκληρώνεται ένα πρώτο μέρος με μια σκηνή βρώμικη και αηδιαστική. Στη συνέχεια εισέρχονται στο χώρο δέκα παιδιά τα οποία ρίχνουν χειροβομβίδες στο πρόσωπο του Χριστού συνοδευόμενα από εκκωφαντική μουσική. Η παράσταση ολοκληρώνεται εντυπωσιακά με ένα φινάλε που καταλήγει στην φράση You are (not) my Shepard.
O Καστελλούτσι στο μοντέλο της προσωπικής του παράδοσης παίζει με την εικόνα, την εγκεφαλική αναπαράσταση και την πρόκληση σε σημείο σαδισμού απέναντι στους θεατές του. Είναι σίγουρα ένα είδος τέχνης που θέλει να προκαλέσει και είναι πεπεισμένο για τα αντιφατικά συναισθήματα των θεατών . Στο τέλος διέκρινα σε κάποιους μορφασμούς αμηχανίας και αηδίας και σε άλλους ενθουσιασμό.
