3 χρόνια από το φινάλε του Game of Thrones και το επεισόδιο που με στοίχειωσε δεν ήταν το τελευταίο
Ανανεώθηκε:
Σαν σήμερα τελείωσε μια από τις πιο δημοφιλείς τηλεοπτικές σειρές ever και το γιορτάζουμε με ένα μη αναμενόμενο review.
Σαν σήμερα, τρία χρόνια πριν, προβλήθηκε το τελευταίο επεισόδιο μίας από τις κορυφαίες σειρές που προβλήθηκαν ποτέ στην ιστορία της τηλεόρασης. Το Game of Thrones, μετά από ένα σύνολο 73 επεισοδίων μέσα σε 8 χρόνια, έφτασε στο τέλος του, απογοητεύοντας, όμως, το κοινό που τόσο φανατικά περίμενε την επική έκβαση που άξιζε στη σειρά.
Για την επέτειο των τριών του ετών, λοιπόν, δε θα μπω στη διαδικασία να αναμοχλεύσω την απορία με την οποία μας άφησε η τελευταία σεζόν της σειράς, αλλά θα εστιάσω στις άλλες, τις ένδοξες στιγμές. Τότε που το πρότζεκτ του David Benioff και του D. B. Weiss είχε βάλει πλώρη για να γίνει η καλύτερη συνολικά σειρά που είχε προβληθεί ποτέ.
Η σειρά μέσα από φωτογραφίες όλων των σεζόν
Πολλά ήταν τα επεισόδια και οι σκηνές που πραγματικά άξιζαν βραβείο, όπως η μάχη στο Hardhome, η μάχη των Μπαστάρδων ή τo Spoils of War -με τον στρατό της Daenerys που επιτίθεται στους Lannisters, εγώ, ωστόσο, θα ξεχωρίσω ένα άλλο, αρκετά πιο πριν: το The Rains of Castamere.
The Rains of Castamere / το κατά κόσμον 'Red Wedding' (3η σεζόν 9ο επεισόδιο)
Το Red Wedding ήταν το πρώτο επεισόδιο σειράς που με σόκαρε σε επίπεδο που άρχισα να φωνάζω με απορία μην πιστεύοντας την ευκολία με την οποία ξεκληρίστηκε η ιστορία από πολύ βασικούς της πρωταγωνιστές ταυτόχρονα. Και μιλάμε για ανθρώπους που πίστευε κανείς ότι θα έφταναν αν όχι στο τέλος της σειράς, σίγουρα μερικές σεζόν πιο πέρα. Δε θες όλοι; Έστω κάποιοι. Δηλαδή, ξαφνικά, σε ένα επεισόδιο χάθηκε το πουλέν του οίκου Stark -Robb-, η αγαπητή σε όλους μαμά του Catelyn Stark, μέχρι και η έγκυος Talisa Stark που μαχαιρώθηκε σε μία τουλάχιστον σοκαριστική σκηνή με τη φουσκωμένη της κοιλιά σε πρώτο πλάνο.
Να πούμε για τη σκηνοθεσία; Ο μόνιμα σκοτεινός φωτισμός της σειράς σε συνδυασμό με τα σκουρόχρωμα ρούχα έδινε όλη την προσοχή στα πρόσωπα και στην απελπισία που μετέφεραν τα βλέμματα και οι μυικές κινήσεις των χαρακτήρων. Ακούσαμε παράλληλα και το «The Rains of Castamere» του Sigur Rós που είναι μία από τις πιο ωραίες και χαρακτηριστικές μουσικές του GoT, αφού κατάφερε να αποδώσει τη θλίψη της σκηνής, καταλήγοντας να μοιάζει με θανατικό άσμα.
Τρία χρόνια μετά τη σειρά, λοιπόν, και μερικούς μήνες πριν το ντεμπούτο του prequel «House of the Dragon», νομίζω πως έχω φτάσει επιτέλους σε ένα σημείο που μπορώ να αφήσω την πίκρα και την ενόχλησή μου με την καταστροφή της τελευταίας σεζόν του Game of Thrones. Έτσι, προς τιμήν όλων των υπέροχων επεισοδίων που έχουμε πίσω μας αλλά και για να μην αρχίσω προκατειλημμένη τη νέα σειρά τον Αύγουστο.
Το τρέιλερ του House of the Dragon θυμίζει τις ένδοξες στιγμές του Game of Thrones
Για να μην ξεχνιόμαστε...
