Love, Death + Robots: Το Jibaro είναι το πιο creepy επεισόδιο της 3ης σεζόν και είναι αριστούργημα

Το Love, Death + Robots είναι ξεκάθαρα μία από τις πιο ενδιαφέρουσες σειρές τα τελευταία χρόνια. Κι αυτό γιατί πρόκειται για μία animated ανθολογία, με αυτοτελή επεισόδια και κάθε ένα από αυτά παρουσιάζει με έναν πολύ ιδιαίτερο δικό του τρόπο μία από τις τρεις λέξεις του τίτλου. Μπορεί να είναι κωμωδία, θρίλερ, επιστημονική φαντασία, τα πάντα.

Η σειρά έκανε πρεμιέρα στις 15 Μαρτίου του 2019 με 18 επεισόδια μέχρι 20 λεπτών το καθένα και η επιτυχία της στο Netflix έφτασε να φέρνει τον Μάιο του 2022 την τρίτη σεζόν με εννιά, το ένα πιο ιδιαίτερο από το άλλο. Ένα από αυτά, όμως, το Jibaro ξεπερνάει τα περισσότερα στο πόσο «creepy» /ανατριχιαστικό είναι. Τελειώνει και σου αφήνει μία αίσθηση σύγχυσης, ένα αίσθημα που καλλιεργείται καθ’ όλη του τη διάρκεια.

O Alberto Mielgo επιστρέφει με το Jibaro

Με το Jibaro, ο Alberto Mielgo επιστρέφει στο Love, Death + Robots, μετά την επιτυχία του στο επεισόδιο The Witness. Ο σκηνοθέτης που έρχεται μετά από μία νίκη στα Όσκαρ για τη δουλειά που έκανε στο The Windshield Wiper το 2021, για να διηγηθεί στο κοινό μία ιστορία αρρωστημένης, θανατηφόρας έλξης μεταξύ μίας σειρήνας και ενός κωφού ιππότη που έχει ανοσία στις υπερφυσικές της δυνάμεις. Η σειρήνα εδώ δεν προσπαθεί να καλέσει τα θύματά της με γλυκό, παραπλανητικό τρόπο, αλλά με μία βίαιη φωνή και έναν περίεργο, ανατριχιαστικό χορό.

Το συγκεκριμένο επεισόδιο της σειράς έχει βαθιά μηνύματα τόσο για τις σχέσεις όσο και γενικά για την ανθρωπότητα. Από μία πιο γενική άποψη συμβολισμού, η θεματική αναφέρεται στις τοξικές σχέσεις, εκείνες μέσα στις οποίες ο ένας θέλει τον άλλον με λάθος τρόπο καταλήγοντας σε σοβαρές επιπτώσεις και στους δύο.

Αν το δούμε από πιο ιστορική άποψη, οι συμβολισμοί θα μπορούσαν να αντιπροσωπεύουν τον Ισπανικό αποικισμό και τους κατακτητές που προσπαθούν να εκμεταλλευτούν τα πάντα, την άγρια γοητεία που βρίσκουν στα εδάφη που πατούν. Η περιέργεια αποτελεί αδύναμο σημείο των κατακτημένων, ενώ η αχόρταγη δίψα για εκμετάλλευση οδηγεί στην πτώση των κατακτητών.

Όλα αυτά την ώρα που από τεχνικής άποψης, το Jibaro είναι ένα τεχνολογικό και κινηματογραφικό αριστούργημα, αφού ο Mieglo έχει χρησιμοποιήσει τη σκηνοθεσία και την τεχνολογία με αριστοτεχνικό τρόπο.

«Μου αρέσει η κάμερα να είναι ζωντανή. Μου αρέσει να κάνω το κοινό να νιώθει σαν να είναι εκεί και ίσως να κρατάει και την κάμερα», είπε.