Το τηλεοπτικό remake του Fatal Attraction είναι τελικά μια ολέθρια σχέση με εμάς που το βλέπουμε

Το θριλερικό "Fatal Attraction" της δεκαετίας του '80 σημάδεψε τους κινηματογράφους όσο και την κοινή γνώμη για τις εμμονικές γυναίκες. Το 2023 κάποιοι αποφάσισαν να ξαναπούν αυτήν την ιστορία, λίγο αλλαγμένη και μάλιστα για την τηλεόραση. Μια απόφαση που απ' ό,τι φαίνεται, δεν βγήκε σε καλό.

Yellowstone: Ένα από τα πιο καλογραμμένα δράματα της σύγχρονης τηλεόρασης μας αποχαιρετά

Fatal Attraction: Τα one night stand που δεν θα θέλαμε ποτέ

Το Paramount+ είναι από τις streaming πλατφόρμες με πολύ καλό περιεχόμενο συνολικά. Είναι το σπίτι των "Star Trek: Picard" και "Discovery", του "The Offer", των σειρών του Taylor Sheridan με το σύμπαν του "Yellowstone" (μαζί με τα "1883" και "1923"), "Tulsa King" και "The Mayor of Kingstown" και πολλών ακόμα. Συνήθως δηλαδή, θα μας φέρει μια τουλάχιστον αξιοπρεπή τηλεοπτική σειρά. Με το "Fatal Attraction" δεν είχε την ίδια τύχη όμως.

Η ταινία του 1987 (ελλ. τίτλος Ολέθρια Σχέση) βγήκε το 1987 και ήταν ένα ψυχολογικό θρίλερ με δύο καθηλωτικούς πρωταγωνιστές: την Glenn Close και τον Michael Douglas (εννοείται πως δεν θα αφήσουμε απ' έξω την εξίσου εξαιρετική Anne Archer). Να τονίσουμε πως δεν θα σταθούμε σε αυτό το άρθρο στη σεξιστική του υπόσταση (και κοινωνικές διαστάσεις που τόσο εύκολα θα μπορούσε -και πήρε- τη δεκαετία του ‘80), που έκανε μέχρι και την Close να έχει μετανιώσει γι’ αυτόν τον ρόλο.

Με σενάριο από τον James Dearden και σκηνοθεσία από τον Adrian Lyne, η ταινία όχι μόνο ήταν μια εμπορική επιτυχία, αλλά κατέληξε και υποψήφια για 6 Όσκαρ (Καλύτερης Ταινίας, Α' Γυναικείου, Β' Γυναικείου, Σκηνοθεσίας και Σεναρίου). Η τηλεοπτική του μεταφορά βέβαια, ούτε έξω από τα Emmy δεν θα περάσει.

Απεργία σεναριογράφων: Με προβλήματα και η τελευταία σεζόν του Stranger Things

Fatal Attraction: Ένα ακόμα remake που δεν χρειαζόταν

Η μανία των remake είναι μια άλλη συζήτηση πολύ μεγαλύτερη από αυτή που φαντάζεσαι (και πολύ πιο ενδιαφέρουσα). Το θέμα όμως με το τηλεοπτικό "Fatal Attraction" δεν είναι μόνο αυτό. Δεν είναι τυχαίο που δεν έχει βρει το κοινό του και που σχεδόν όλα τα μεγάλα μέσα που καλύπτουν με κριτικές τις αμερικάνικες τηλεοπτικές σειρές έχουν πάνω κάτω την ίδια άποψη.

"Όχι τόσο σέξι όσο το πρωτότυπο, αλλά το ίδιο σεξιστικό", λέει το The Guardian, “Ένα remake που δεν αξίζει να πορωθείς” λέει το THR και στον χορό του dis μπαίνουν Indiewire, Variety και πολλοί θαυμαστές (και μη) της πρωτότυπης ταινίας.

Υπάρχουν βέβαια πολύ σοβαροί λόγοι για το ποιον λόγο δεν λειτουργεί το τηλεοπτικό αυτό retelling. Ένα από τα πιο αξιοσημείωτα είναι φυσικά οι ερμηνείες και η χημεία των δύο πρωταγωνιστών. Στην πρωτότυπη ταινία, η χημεία του Douglas με την Close ίσως είναι το μαγικό συστατικό που θα σε κάνει να ξεχάσεις ό,τι άλλο σε ενοχλεί από την ταινία και να συνεχίσεις να βλέπεις. Στη σειρά τους ρόλους αυτούς έχουν ο Joshua Jackson και η Lizzy Caplan, που ενώ είναι μια χαρά ηθοποιοί, εδώ δίνουν κάτι λιγότερο από φλατ ερμηνείες και η μεταξύ τους χημεία είναι ουσιαστικά ανύπαρκτη. Δεν ξέρουμε αν το ένα φέρνει το άλλο, αλλά το αποτέλεσμα είναι εν τέλει κάπως άβολο.

Βάζοντας στην άκρη την ταυτότητα, την αισθητική και σκηνοθετική ματιά, ένας ακόμα λόγος που δεν θα μιλήσει για πολύ ακόμα αυτή η σειρά είναι το σενάριό της. Στο πρωτότυπο “Fatal Attraction” το ανερχόμενο αστέρι στη δικηγορία Michael Douglas παραστρατεί μια στιγμή και ενδίδει σε ένα one night stand με την Glenn Close, η οποία αποδεικνύεται επικίνδυνα και εγκληματικά εμμονική. Και ενώ η ταινία μπορεί να είχε την πρόθεση να μιλήσει για θέματα εμμονής, ψυχικής υγείας, απόρριψης και πίστης, κατέληξε “σε βλέμματα” αντρών και γυναικών που ήθελαν απλά την Close να πεθαίνει.

Η τερατώδης ανθολογία: Το Netflix βρήκε το επόμενο τέρας του μετά τον Dahmer

Ακούς λοιπόν remake, ακούς Paramount+, ακούς ότι ο σεναριογράφος είναι μπλεγμένος στην παραγωγή της σειράς, και λες δεν μπορεί, σε μια τόσο woke εποχή, κάτι άλλο θα θέλει να θίξει. Ε δεν θίγει τίποτα. Υπάρχουν προφανώς σεναριακές αλλαγές γιατί μιλάμε για τηλεόραση και όχι σινεμά, αλλά αυτές οι αλλαγές δεν εξυπηρετούν κάτι πέρα από το “να είμαστε safe να μην φάμε κανένα κράξιμο από κάπου”.

Λες σε μια εποχή που τα ψυχικά σύνδρομα και θέματα ή ψυχική υγεία εν γένει, προσπαθούν μανιωδώς να μπουν στο επίκεντρο για να ανοίξουν μια συζήτηση που ίσως μας βοηθήσουμε να πάμε παρακάτω, λες ίσως αυτό το remake να έχει κάτι να πει. Μπορεί να έχει βέβαια. Απλά σίγουρα -για την ώρα- δεν λέει τίποτα.

Η σειρά ξεκίνησε να προβάλλεται στις 30 Απριλίου στο Paramount+. Στις ΗΠΑ έχει προβληθεί μέχρι και το 4ο επεισόδιο και η σεζόν αναμένεται να ολοκληρωθεί στα 8 επεισόδια. Η σειρά στη χώρα μας προβάλλεται στην COSMOTE TV.