Σκόρπιοι και άναρχοι προβληματισμοί...
*Το τι αφιέρωμα λέει, κάνει ο τούρκικος τύπος στο ότι η Ελλάδα είναι σε απελπιστική κρίση φτώχειας δε λέγεται! Χολόσκασαν οι γείτονες!
*Ο δικός μας δε ο χώρος, βλέπει με τρόμο τα Χριστούγεννα να πλησιάζουν!
*Του Γρήγορη Αρναούτογλου λέει, η καινούργια αγαπημένη, έχει ζαχαροπλαστείο στα Βόρεια Προάστια. Με τη φτώχεια που χει πέσει στον κλάδο, ο Γρήγορης σώθηκε από την πείνα!
*Από την πείνα επίσης του κλάδου σώζονται όσοι δουλεύουν σε πρωινά και στο μεσημεριανό της Ελένης, που ρίχνουν κάτι γκουρμεδιές στα κάρβουνα και όσο να ναι όλο και καμιά μπουκιά περισσεύει απ τις παρουσιάστριες που κάνουν ότι τρώνε όσο τις παίρνει η κάμερα.
*Και ενώ η πληρωμή σε τακτική βάση είναι μακρινή σαν όνειρο και τα χρήματα ως έναντι κάτι φευγαλέο έχεις και τους επαγγελματίες πολιτικούς να πάσχουν από κοινωνικό παχυδερμισμό στις εκπομπές που τους φιλοξενούν.
*Οι δείκτες, τα νούμερα, «μαζί τα φάγαμε και γιατί ρε θρασίμι πήγε και πήρες δυο τυριά μια φορά; Δε σου φτάνε η φέτα; Ήθελες και κασέρι;».
*Αυτή η καλλιέργεια του συλλογικού ενοχισμού, ως αποποίηση ευθυνών δικών τους, έξαλλη με κάνει. Να σπάσω τηλεοράσεις στα κεφάλια τους θέλω.
*Και μια φορά, είχα και τρίτο τυρί στο ψυγείο. Γραβιέρα Κρήτης! Να! Θα φορολογηθώ και για αυτό;
*Επίσης έχω μια εσωτερικής κατανάλωσης απορία: αφού στις περισσότερες δημοσιογραφικές δουλειές είμαστε πολλοί απλήρωτοι από 2 έως 10 μήνες, τις εισφορές και τα χαράτσια και τις εφορίες πως θα τις πληρώσουμε;
*Μήπως μας δίνουν και δίνουμε από καπρίτσιο;
*Αχ κυρ Ψινάκη μου! Μόνο εσύ ο απολυμένος καταλαβαίνεις τι τραβάμε!
*Μέσα σ όλα αυτά λέει, η Άντζελα Δημητρίου κυκλοφορεί θλιμμένο αισθαντικό τραγούδι διότι οι καιροί είναι δύσκολοι και εναρμονίζεται η καλλιτέχνης με αυτό!
*Μα σου είναι και κάτι χαρακτήρες, χαλασμένοι αναπτήρες αγάπη μου!
*Θυμάμαι παλιά, τέτοιες μέρες, πηγαίναμε και ψωνίζαμε στα πολυκαταστήματα, δώρα και ότι θέλαμε.
*Δε βγάζαμε μια φωτογραφία τότε, με τις σακούλες αγκαλιά, με φόντο ένα στολισμένο δεντράκι, να την κορνιζώσουμε στο σαλόνι να δείχνουμε στα εγγόνια μας μια μέρα.
*Τώρα μόνο η Μάρα Ζαχαρεα είδα ότι ψώνισε από τους παπαράτσι και φυσικά η... Ελένη Μενεγάκη! Πράγμα που δεν αποτελεί είδηση. Το αντίθετο ως και έκτακτη έκδοση στα περιοδικά θα προκαλούσε!
*Αυτά τα περιοδικά που φωτογραφίζουν celebrity –λέμε τώρα!- στις μπουτίκ και στις λαϊκές μήπως να αλλάξουν concept; Να τους φωτογραφίζουν να προσφέρουν συσσίτια ντυμένοι ως εθελοντές του Στρατού σωτηρίας και να συνδέουν ρεύμα σε όσα φτωχά νοικοκυριά το κόψε η ΔΕΗ;
*Δε πρέπει να στρατολογηθεί η Μενεγάκη για την Ελλάδα –ρε γαμώ το- και ως άλλη Βουγιουκλάκη ως υπολοχαγός Νατάσσα, στην αποξηραμένη Κωπαϊδα, να προτρέπει τους Έλληνες να σπρώξουν ένα κάρο «διότι αυτό το κάρο από κάπου ξεκίνησε και κάπου πρέπει να φτάσει»; Εντάξει κάρο δεν έχουμε εύκαιρο, αλλά όσο να ναι όλο και κάποιο Καγιεν με υψηλό τεκμήριο θα χει ξεμείνει στη Κηφισίας από βενζίνη.
*Είναι ώρα να βοηθήσουμε ο ένας τον άλλον, να αγκαλιαστούμε, να συμπονέσουμε. Εγώ προσωπικά θέλω να με συμπονέσει ο Ρουβάς, αν με ρωτάτε.
*Μπορώ να πάω να μείνω σπίτι του, ως πτωχή, που χει και ωραία θέα;