Είμαστε όλοι εξώφυλλο στο περιοδικό TIME
Σήμερα το πρωί οι Λυριτζής και Οικονόμου στην εκπομπή τους, είχαν ως φόντο όχι μόνο το υπέροχο χειμωνιάτικο Φάληρο, αλλά και ένα τεράστιο και κατακόκκινο εξώφυλλο των ΤΙΜΕ. Ένα εξώφυλλο που μας ανήκει όλων. Όλων όσοι διαμαρτυρηθήκαμε, σταθήκαμε όρθιοι έξω από τα κέντρα λήψης αποφάσεων και ειρηνικά θελήσαμε να λάβουν υπ'όψιν τους, να θυμηθούν πως υπάρχουμε, πως είμαστε σώματα και βλέμματα και φωνές και όχι μόνο νούμερα, καταγραφές και δείκτες. Όλοι εμείς στην Αίγυπτο, στην Τυνήσια, στη Ρωσία, στην Αμερική, στην Ελλάδα!
Ένα μόρφωμα από λαούς που πολύ απλά πρόφεραν την λέξη «διαμαρτυρία». Όσο και αν η εξουσία, οι μηχανισμοί της, αλλά και οι διανοούμενοι – υπηρέτες της, προσπάθησαν τουλάχιστον στην Αθήνα, να ξευτελίσουν το κίνημα διαμαρτυρίας των αγανακτισμένων, είμαστε όλοι μαζί. Και διαμαρτυρόμαστε!
Στη ψηφοφορία που έγινε στο διαδίκτυο, οι αναγνώστες του περιοδικού Time ανέδειξαν τον Ταγίπ Ερντογάν ως πρόσωπο της χρονιάς. Όμως οι συντάκτες του πολιτικού εντύπου επέλεξαν τον ανώνυμο «διαδηλωτή» σημειώνοντας στην έκδοση τους, το πώς και το γιατί: «Η ιστορία πολλές φορές προκύπτει εκ των υστέρων και τα γεγονότα αποκτούν αξία μόνο όταν γυρίζουμε πίσω και τα αναζητούμε. Ποιος μπορούσε να φανταστεί ότι όταν ένας νεαρός πωλητής φρούτων θα αυτοπυρπολείτο σε μια πόλη της Τυνήσιας που ούτε καν υπήρχε στον χάρτη, θα προκαλούσε κύμα διαμαρτυριών που θα έριχναν δικτάτορες στην Τυνησία, την Αίγυπτο και τη Λιβύη, ενώ θα ταρακουνούσαν καθεστώτα στη Συρία, την Υεμένη και το Μπαχρέιν.
Ή ότι το πνεύμα της διαφωνίας θα έβγαζε στους δρόμους του Μεξικανούς κατά των καρτέλ των ναρκωτικών, τους Έλληνες στους δρόμους να διαμαρτυρηθούν για πολιτικούς που δεν έδωσαν ποτέ λόγο, τους Αμερικανούς να καταλάβουν δημόσιους χώρους, προκειμένου να διαμαρτυρηθούν για την άνιση κατανομή του εισοδήματος και τους Ρώσους κατά ενός διεφθαρμένου πολιτικού συστήματος».
Και ενώ οι λαοί -3 δισεκατομμύρια, λέει, είμαστε οι διαδηλωτές- ξέρουμε την αλήθεια οι εξουσίες μας κωφεύουν, αγκιστρωμένοι από τερτίπια του παρελθόντος, Η λέξη «διαμαρτυρία», γράφει το περιοδικό, μέσα στο 2011, αναφέρθηκε σε εφημερίδες και διαδικτυακά μέσα, περισσότερο από ποτέ άλλοτε στην ιστορία.
Όσο και αν για την κυρία Νάνα Μούσχουρη, ευρωβουλευτή κάποτε των Ελλήνων, οφείλουμε να σκύψουμε τον αυχένα και να διπλώσουμε την μέση μπροστά στους Γερμανούς αφέντες, όσο και αν για τον κάθε κ. Πάγκαλο, είμαστε «μα****ς, φασίστες και κομουνιστές», όσο κι αν η ελληνική τηλεόραση, πλην ελάχιστων εξαιρέσεων υποτίμησε, υποβάθμισε, μείωσε και αποσιώπησε τη δυναμική της διαμαρτυρίας, είμαστε όλοι εδώ. Και κοιτάμε κατάματα την αδικία...
