Γιατί προτιμώ το Στιβ Κέλι, από τον Οικονόμου...
Σας έχω μιλήσει για την σχέση με το μαξιλάρι μου, που όταν ξαπλώνω σαν να είναι δαιμονισμένο αρχίζει και μου ψιθυρίζει όλα μου τα χρέη, με τους τόκους, τα επιτόκια και τους κινδύνους σύλληψης μου, εμένα, του συζύγου μου, των παιδιών μου, ακόμα και του βρέφους μέχρι και εγγόνια όταν, πρώτα ο Θεός, θα έχω; Ε! Αν μπορέσω και κοιμηθώ αποβραδίς -σπανίως- καν 3 καν 4 τα ξημερώματα σηκώνομαι σαν την τρισέγγονη του κόμη Δράκουλα και κόβω βόλτες μες στο σπίτι, μετρώντας τετραγωνικά! Σήμερα το πρωί, πια, είδα μια εκπομπή για την Τέχνη στην ΕΤ1, σε επανάληψη φυσικά, όπου η παρουσιάστρια που ήταν πολύ όμορφη κοπέλα, έκανε δυο σαρδάμ στην πρόταση και ήταν και μαγνητοσκοπημένο.
Μετά παρακολούθησα μια πολύ ενδιαφέρουσα εκπομπή με τον Μπαμπινιώτη που μίλαγε για το ανεκτίμητο περιουσιακό μας, στοιχείο, την γλώσσα μας. Με το που τελειώνει αυτή η εξαιρετική εκπομπή, σκάει μισή ώρα διαφήμιση με τον Στιβ Κέλι, να έχει μόλις κυκλοφορήσει σε dvd, την εγκυκλοπαίδεια του χορού, που οι Έλληνες χορεύουμε από τη δεκαετία του 60 και είναι πολύ εύκολο να μάθουμε να χορεύουμε και εμείς για το γάμο μας ή για να μην έρχονται πολύ όμορφα πλάσματα σε πάρτι να μας ζητήσουν να χορέψουμε και εμείς να μη ξέρουμε! Είναι πολύ απλό, έλεγε, χαρούμενος! Έβγαινε και μια κοπέλα και έλεγε, «σιγά, σκέφτηκα μη και μάθω να χορεύω από το dvd, όμως το αγόρασα γιατί η λαχτάρα μου να χορέψω ήταν τεράστια και σε λίγες μέρες τα έμαθα όλα». Για να δικαιώσει τα λόγια της, έκοψε κάτι φούρλες, σαν να ήταν η Πλιτσέσκαγια των λάτιν!
Εγώ τώρα, όλο αυτό, το αντιμετωπίζω ως ένα εξωτικό θέαμα, που με συνεπαίρνει, κουραρισμένη στον καναπέ μου, με ένα μεγάλο σακουλάκι τσιπς το οποίο και τελειώνω ενώ σκέφτομαι τι ωραία που χορεύουν ζεϊμπέκικο μετρώντας βήματα και όχι από ψυχής. Και παιδικούς χορούς, λέει θα μάθω! Μετά παίζει μια διαφήμιση που βρίζει τους καπνιστές και η σχέση μου με τα τηλεμάρκετινγκ τελειώνει και το γυρίσω στον ΣΚΑΪ, στον αγαπημένους μου Λυριτζή και Οικονόμου, που είναι όμως μόνο ο Οικονόμου, διότι ο Λυριτζής έχει πάρει άδεια. Ακούω τους τίτλους ειδήσεων από την αγαπημένη μου Σύλβια, η οποία τις λέει πάντα αγουροξυπνημένα και είμαι σίγουρη πως από κάτω απ το ταγέρ φορεί πιτζάμα με παπάκια και εκτός πλάνου στραβοπατά παντούφλα!
Πρωί πρωί αρχίζει ο Οικονόμου – χωρίς Λυριτζή! 70% τα αυτοκίνητα, καινούργια φορολογία για τα ακίνητα πιο υψηλή από ποτέ, υψηλότατη φορολογία για τα σκάφη ας είναι και παιδικό βαρκάκι στην νησιωτική Ελλάδα, από χάρτινο μέχρι το θρυλικό γιοτ του Αμπράμοβιτς, αν ήταν ελληνικό! Πάρε να έχεις που παραιτήθηκαν οι εισαγγελείς που ασχολούνταν με τους μεγαλοοφειλέτες για παρεμβάσεις στον έργο τους. Πάρε να έχεις που η ΑΕΚ δεν το βγάζει το χρόνο. Πάρε να έχεις που οι πολιτικοί απαλλάχτηκαν που εμπνέονταν στο Καταπόδι αλλά ο ηγούμενος είναι φυλακή! Πάρε να έχεις ανάλυση των νέων φορολογικών ρυθμίσεων που είναι πιο σκληροί από ποτέ και που από ότι κατάλαβα θα πληρώνουμε και την εισπνοή με διπλή καταβολή στην εκπνοή!
Με έπιασε ένα παράπονο! Γιατί μου τα λες αυτά πρωί πρωί, της άυπνης, κυρ Οικονόμου μου και εγώ σε έχω καλό! Που σε πλήγωσα; Που σε στεναχώρησα; Που σε έβλαψα; Πε μου μια καλή κουβέντα, που έρχεται νέος χρόνος! Έλα καμάρι μου! Σκέψου που πάω για σαραντίζετε και έχω το έμφραγμα στο τσεπάκι και το εγκεφαλικό πρόχειρο! Χωρίς να τον προειδοποιήσω, το έκλεισα. Μωρέ, Στιβ Κέλι και ξερό ψωμί! Να ναι το πρόβλημα μου, πως θα μάθω να χορεύω τσα τσα και μάμπο και τι στον κόσμο! Τι στον κόσμο, κυρ Οικονόμου μου και θα σε μάθω και σένα, να το γυρνάμε από την πολύ φορολογία στο quick steps και να σκάσουν οι οχτροί μας!
