Oh God! Πήγα σε escape room τρόμου με δύο beginners κι αυτό που έγινε θα σε κάνει να ξεκαρδιστείς

Αν αγαπάς κι εσύ τα escape rooms, τότε καταλαβαίνεις την τρέλα που έχουμε εμείς οι wannabe δραπέτες και το πόσο τέλεια περνάμε με την παρέα μας μέσα στα δημοφιλή θεματικά δωμάτια. Προσωπικά, πλέον έχω πάει σε 76 δωμάτια και συνεχίζω ακάθεκτη την «καριέρα» μου στον χώρο, με μία ξεκάθαρη αγάπη στο είδος του τρόμου (Ναι, ναι. Δηλώνω τρομολάγνος). Όμως, πριν δύο εβδομάδες και μετά από πολύ ψήσιμο εξ εμού της ιδίας πείστηκαν δύο εντελώς beginners (Κατερίνα και Νάνσυ) να πάμε μαζί σε ένα δωμάτιο και, μάλιστα, σε σκληροπυρηνικό horror. Όπως καταλαβαίνεις, η συγκεκριμένη απόπειρα φανταζόμασταν εξαρχής ότι θα έχει απίστευτο γέλιο και δεν πέσαμε έξω.

Chapter 1: Η Αρχή

Αρχικά, να ξεκινήσω λέγοντάς σου ότι το δωμάτιο που επέλεξα ήταν βασισμένο στην ταινία της Annabelle. Ξέρεις… Την καθόλου τρομαχτική μεταφυσική ταινία με τη δαιμονισμένη κούκλα; Ε, αυτό. Ο,τι πρέπει για πρώτο δωμάτιο, δηλαδή. Η Νάνσυ και μόνο στο άκουσμα ήθελε μάλλον να δηλώσει άρρωστη ή να λείπει μυστηριωδώς εκτός Ελλάδος. Η δε Κατερίνα που ήταν πολύ cool αρχικά, στη συνέχεια συνειδητοποίησα ότι δεν είχε καταλάβει ότι μέσα στο δωμάτιο θα υπάρχουν ηθοποιοί που θα μας κυνηγούν μέσα στο σκότος για να εμποδίσουν την απόδρασή μας, αλλά μάλλον θεωρούσε ότι θα πάμε στο escape και θα βγαίνει η Annabelle ανάβοντας τα φώτα για να τη βλέπουμε καλύτερα. Οπότε, πάει κι από κει. Καταλαβαίνεις ότι το task ήταν πολύ μεγάλο.

via GIPHY

Chapter 2: Η είσοδος και το πρώτο θύμα

Με τούτα και μ’ εκείνα, έφτασε η μεγάλη μέρα και συγκεντρωθήκαμε στην υποδοχή, όπου η άκρως συμπαθητική ιδιοκτήτρια άρχισε να μας λέει την ανατριχιαστική ιστορία του δωματίου και με πόσους τρόπους θα αφήσουμε τα κόκαλά μας μέσα στο creepy σπίτι της αγαπημένης Anabelle. Μπροστάρης εγώ, ώστε να προστατεύω τα γυναικόπαιδα και τον άμαχο πληθυσμό, έκανα δειλά δειλά τα πρώτα βήματα για να προχωρήσει η γραμμή, αλλά αμ δε. Στα πρώτα δεύτερα του δωματίου συνειδητοποιείς ότι οι πρωταγωνιστές του καραδοκούν και η όψη τους ήταν αρκετή για να θες να κάτσεις εκεί που κάθεσαι. Είπαμε, έχουμε εμπειρία, μην πεθάνουμε κιόλας.

Για μερικούς, βέβαια, ακόμα και το άκουσμα ότι ο συγκεκριμένος χαρακτήρας ταινίας τρόμου βρισκόταν μαζί μας ήταν αρκετό για να ψάχνουν να βρουν το panic button και να αποχωρίσουν διακριτικά από το δωμάτιο στα πρώτα πέντε λεπτά. Όχι, μην με πιέζετε. Ονόματα δε λέω, οικογένειες δε θίγω (γκούχου Νάνσυ).

Chapter 3: Το γλέντι κι η ασπίδα

Έχοντας φτάσει στην κυρίως ροή του παιχνιδιού και μετρώντας ήδη ένα θύμα της καταραμένης κούκλας, ξεκινήσαμε την επίλυση των γρίφων, ενώ οι ηθοποιοί έδιναν ρέστα με την ερμηνεία και τα jump scares που μας έκαναν κάθε τρεις και λίγο. Αν κάτσουμε και μετρήσουμε σε πόσα σημεία αφήσαμε κομμάτια της ψυχής μας και πόσα χρόνια από τη ζωή μας χάσαμε, λογικά το αποτέλεσμα είναι ότι γεράσαμε πριν την ώρα μας, γι’ αυτό και δε θα σταθώ εκεί.

Η Κατερίνα, παρά ταύτα, συνέχισε ακάθεκτη την πορεία της, διανύοντας και τα 90 λεπτά που διαρκούσε η εμπειρία και συμβάλλοντας στην επίλυση των γρίφων. Επιδεικνύοντας μεγάλο σθένος και πυγμή κρατούσε μία ανθρώπινη, αυτοσχέδια ασπίδα που πετούσε κάθε φορά μπροστά στα δαιμόνια, ώστε να τα αποπροσανατολίσει και να θυσιάσει την έτερη συμπαίκτριά της στον βωμό της ομαδικής απόδρασης (όπου έτερη συμπαίκτρια γράψε εμένα).

Chapter 4: Ο απολογισμός των τραυματιών

Ο απολογισμός των τραυματιών ήταν μακρύς. Η Νάνσυ έχει να κλαίει την ψυχή της που πρόλαβε και άφησε μέσα σε αυτά τα πέντε λεπτά που μπήκε στο δωμάτιο. Η Κατερίνα μία γρατζουνιά – λάβωμα στη μάχη, την ώρα που προσπαθούσε να αποφύγει τα μεταφυσικά όντα του δωματίου. Εγώ, τράβηγμα στο πόδι, κάπου εκεί που έτρεχα για τη ζωή μου, που ενδεχομένως να αποτέλεσε και την αρχή που με τις κατάλληλες ασκήσεις στο γυμναστήριο εξελίχθηκε σε θλάση και μία κουτσή editor.

Α, καλά περάσαμε πάλι. Η αλήθεια να λέγεται!

Διάβασε επίσης: Έχω πάει σε 75 escape rooms και μπορώ να σου δώσω 6 βασικές συμβουλές πριν ξεκινήσεις κι εσύ