Κουραμπιέδες- Μελομακάρονα: Ήρθε η ώρα να μάθεις την ιστορία πίσω τα διάσημα γιορτινά γλυκά

Αντικειμενικά δεν θα βρεις κάποιον να σου πει ότι δεν του αρέσουν, είτε τα μελομακάρονα, είτε οι κουραμπιέδες. Είναι δύο γλυκά άκρως εορταστικά και άκρως απολαυστικά που δεν μπορείς να τους αντισταθείς εύκολα. Υπάρχουν από την μια οι fans του κουραμπιέ και από την άλλη οι λάτρεις των μελομακάρονων. Δεκτό και κατανοητό.

Ο καθένας έχει την πιατέλα του και είναι όλοι ευχαριστημένοι.

Από την άλλη όμως αφού είναι τόσο ωραίες λιχουδιές, γιατί να περιοριζόμαστε αποκλειστικά στην περίοδο των Χριστουγέννων; Δεν μπορούμε να φάμε έναν κουραμπιέ τον Αύγουστο; Ποιος θα μας το απαγορεύσει; Ένα μελομακάρονο εκεί κοντά στο Πάσχα είναι υπερβολή;

Μήπως νομίζεις ότι οι θερμίδες θα είναι λιγότερες κατά την διάρκεια των Χριστουγέννων λόγω εορταστικού κλίματος; Πιστεύεις ότι ο Αϊ-Βασίλης κάνει εκπτώσεις στις θερμίδες αν ήσουν καλό παιδί τον χρόνο που μας πέρασε;
Τέλος πάντων! Είσαι ελεύθερη να τα φας όποτε θες, θερμίδες και απόλαυση πάνε πακέτο και είναι μια σταθερή μεταβλητή, ωστόσο, δεν είναι τυχαίο που αυτά τα δύο είναι Χριστουγεννιάτικα γλυκίσματα. Πέραν της γεύσης για την οποία και χαρακτηρίζονται, έχουν και μια ιστορία που τα ακολουθεί και ήρθε η στιγμή να την μάθεις.

Τα μελομακάρονα της καρδιάς μας!

Τα μελομακάρονα λέγεται ότι έχουν αρχαιοελληνική ετυμολογική προέλευση. Αν και παραπέμπουν στο ιταλικό μακαρόνι, η λέξη παράγεται από την μεσαιωνική λέξη «μακαρωνία» ένα δείπνο μακαριάς στο οποίο μετά τον θάνατο κάποιου, τα συγγενικά πρόσωπα σέρβιραν- σύμφωνα με το έθιμο-δείπνο με ζυμαρικά προς την μνήμη του μακαρίτη. Η λέξη μακαρία έχει τις ρίζες της από την αρχαία ελληνική και πρόκειται για την ψυχόπιτα. Ένα κομμάτι άρτου που προσφερόταν στο τέλος μιας κηδείας και έμοιαζε ιδιαιτέρως με το σημερινό μελομακάρονο.

Όταν αυτός ο άρτος ή αλλιώς μακαρία περιλούστηκε με μέλι ονομάστηκε έτσι έπειτα από «πάντρεμα» των λέξεων μέλι και μακαρία, δηλαδή μελομακάρονο. Έτσι κυρίως από τους Μικρασιάτες Έλληνες καθιερώθηκε ως το γλυκό των Χριστουγέννων. Τα «φοινίκια», όπως αποκαλούνται, θεωρούνται τα μελομακάρονα της Ανατολής.

Η αχνιστή αμαρτία ακούει στο όνομα «κουραμπιές»

Στην περίπτωση του κουραμπιέ δεν ισχύει και τόσο το αποκλειστικά «Χριστουγεννιάτικο…μπισκότο», αφού ενδεχομένως να το έχεις απολαύσει έπειτα από κάποιον γάμο ή βάφτιση, αλλά και το Πάσχα. Ειδικότερα στα νησιά αποτελεί γλύκισμα καθ’ όλη την διάρκεια του χρόνου.

Η λέξη «κουραμπιές» προέρχεται από την λέξη kurabie ή gurabie (τουρκικά kurabiye και αραβικά qurabiya), σύνθετη λέξη από το Kuru, που σημαίνει ξηρό και biye που σημαίνει μπισκότο. Εικάζεται ότι η καταγωγή του είναι από την Περσία, τότε που διαδόθηκε η ζάχαρη στην περιοχή γύρω στον 7^ο αιώνα. Σε άλλες χώρες-κυρίως Ισπανόφωνες-είναι γνωστό και ως «Polvorón». Άλλες ονομασίες του περιβόητου κουραμπιέ είναι και το Qurabiya στα Αζέρικα, το Kurabiye στα Τούρκικα.