Τρεις φορές που προτίμησα να βγω ραντεβού από το… να δω Eurovision
Αγαπώ Eurovision. Από το 2001, όταν σε ηλικία 15 ετών είδα τους Antique να κατακτούν την τρίτη θέση στον Ευρωπαϊκό Διαγωνισμό Τραγουδιού. Κόλλησα. Εδώ και 17 χρόνια περιμένω πώς και πώς να φτάσει εκείνο το Σαββατόβραδο του Μάη για να στηθώ και πάλι μπροστά στην οθόνη της τηλεόρασης.
Εκτός από τρεις φορές. Τρεις συγκεκριμένες φορές. Που προτίμησα να… μποϊκοτάρω το διαγωνισμό και να βγω. Ραντεβού. Άλλοτε με αίσιο και άλλοτε με… απαίσιο τέλος. Το πιο «θλιβερό» είναι πως αυτό έχει συμβεί σερί τα τελευταία χρόνια. Πού είναι οι εποχές με Παπαρίζου, Ρουβά, Καλομοίρα;
1# «One Last Breath»
Το 2015 η Μαρία Έλενα Κυριάκου (η ποια;) αποφάσισε να μας εκπροσωπήσει στη Eurovision και εγώ προτίμησα να κάνω κάτι καλύτερο από το να τη βλέπω να κατακτά τη… 19η θέση με το ιστορικό χαμηλό των 23 βαθμών (το S.A.G.A.P.O. του Ρακιντζή είχε συγκεντρώσει 27).
Θυμάμαι είχα κανονίσει να βγω ραντεβού με τον ας-τον-πούμε Μιχάλη, αλλά το ραντεβού δεν κράτησε πολύ, αφού ο Μιχάλης θεώρησε πως έπρεπε όλο το Σάββατο να πίνει ούζα με τους φίλους τους, μέχρι να με συναντήσει. Έτσι κατέφθασε σχεδόν… ετοιμόρροπος. Σε κάθε περίπτωση, η γιορτή με τον Μιχάλη σχόλασε νωρίς, τόσο νωρίς όσο σχόλασε και για την κανείς-πια-δεν-θυμάται Μαρία Έλενα Κυριάκου.
2# «Rise Up»
Να ξεκαθαρίσω κάτι: Τον Νικόλα Ραπτάκη τον αγαπώ. Όχι επειδή είναι η φωνή πίσω από τη φωνή της Άννας Βίσση τα τελευταία τρία χρόνια. Επειδή μου άρεσε από εκείνη τη χρονιά που θα συμμετείχε στη Eurovision και αναφέρομαι στο 2014 που ως μέλος των Freaky Fortune συμμετείχε σε ένα γιοροβιζιονικό… Βατερλό (μαζί με τον, δεν-τον-έμαθε-ποτέ-κανείς, Riskykidd). Ωστόσο, δεν μπόρεσα να καθίσω να το παρακολουθήσω όλο αυτό και είχα προτιμήσει να δώσω μια ευκαιρία στον ας-τον-πούμε Γιάννη. Που στην αρχή μου συστήθηκε ως δικηγόρος, αλλά μετά μου αποκάλυψε πως είναι «γλειφιτζουράς». Δεν θα πω άλλα, αυτό αρκεί. Σε κάθε περίπτωση, ήταν πιο ενδιαφέρον από το «Rise Up» και την 20ή θέση που κατέκτησε. Και από κοινωνιολογικής πλευράς να το δεις δηλαδή.
3# «Alcohol Is Free»
Πίσω στο 2013 και ο Αγάθωνα παρέα με τους Koza Mostra (κάτι τύπους με καρό φούστες) ανέβηκαν στη σκηνή του Ευρωπαϊκού Διαγωνισμού Τραγουδιού και ως καρικαρούρες κατάφεραν να κατακτήσουν την 6η θέση. Κανείς, ποτέ, δεν κατάλαβε το λόγο. Εγώ από την άλλη, επειδή δεν εκτίμησα ποτέ αυτή την προσέγγιση, όχι απλά είχα βγει ραντεβού, αλλά τα έπινα πολύ ωραία με την τότε 7 ετών σχέση μου, τον Νίκο (πραγματικό όνομα), σε ένα μπαρ στην Πορταριά.
Καταλήγοντας, θα πω αυτό: Κάθε πέρσι και καλύτερα. Από κάθε άποψη.