Δήμητρα Παπαδοπούλου: Η νέα της αλλαγή την μεταμόρφωσε σε μία «σύγχρονη σταχοπούτα»

Η Δήμητρα Παπαδοπούλου είναι ένας άνθρωπος που προτιμά να «μιλά» στο κοινό με τη δουλειά της και να κρατά την προσωπική της ζωή μακριά από τα φώτα της δημοσιότητας. «Σα να σηκώνει τείχη» μεταξύ καθημερινότητας και showbiz. Και αυτό μας βρίσκει απόλυτα σύμφωνες.

Μία γυναίκα που έχουμε αγαπήσει ιδιαίτερα μέσα από τις δουλειές της. Μία έντονη προσωπικότητα με νταμπεραμέντο που πολύ θα ήθελαν. Για αυτό κιόλας δεν δίστασε να συμμετάσχει στο project «being me», να πειραματιστεί με την εμφάνισή της, να γνέψει θετικά σε μία αλλαγή στα μαλλιά της και μέσα από αυτό να αναδείξει με έναν πιο beauty τρόπο την καλύτερη εκδοχή του εαυτού της.

Για αυτήν την αλλαγή μιλήσαμε με την δημιουργό του project, Δήμητρα Δανίκα και την ρωτήσαμε τα πάντα γύρω από αυτήν τη συνεργασία.

Πώς εμπνεύστηκες την αλλαγή;

Η Δήμητρα είναι μια γυναίκα που όλοι την γνωρίζουμε μέσα από τους ρόλους και την δουλειά της με μια πολύ διαφορετική εικόνα. Αυτό όμως που υπάρχει έντονα μέσα σε όλα τα άλλα είναι η έντονα τρυφερή και θηλυκή της πλευρά που νομίζω ότι ήταν έτοιμη να βγει προς τα έξω και να "φωτίσει".

Τι ακριβώς κάνατε;

Τα μαλλιά της Δήμητρας παρέμειναν μακριά, ωστόσο μέσα και από την δική της διάθεση επέλεξα να τροποποιήσω το σχήμα του κουρέματος δίνοντας έμφαση μέσα από τις "βαριές" αφέλειες στα μάτια της αλλά και σε μια πιο σύγχρονη εικόνα στο σύνολο. Όσον αφορά στο χρώμα της, κινηθήκαμε σε παστέλ ανοιχτές αποχρώσεις, ροδακινί, ροζ και ζεστές ξανθές, μιας και αυτή είναι μια γκάμα χρωμάτων κατάλληλη για να αναδείξει και να φωτίσει το χρώμα των ματιών και της επιδερμίδας της.

Ποια ήταν η αντίδραση της Δήμητρας;

Η Δήμητρα ακριβώς επειδή συζητούσαμε για την αλλαγή αρκετό διάστημα πριν, ήταν πανέτοιμη και πολύ χαρούμενη με το αποτέλεσμα. Νομίζω ενθουσιάστηκε γιατί και η ίδια δεν είχε ξανά δει τον εαυτό της έτσι. Όλο το σύνολο ενισχύθηκε με τα ρούχα της μοναδικής σχεδιάστριας Λουκίας όπου μιλώντας για θηλυκότητα νομίζω δεν θα μπορούσε να ενισχυθεί περισσότερο από κάποιον άλλο.
Θεωρώ ότι είναι υπέροχο και από ένοχο ποιητικό να βλέπεις γυναίκες "μαχήτριες" που δεν καμώνονται όπως η Δήμητρα Παπαδόπουλου απλώς να στέκουν όπως ακριβώς είναι και να μην φοβούνται να εκφράσουν την θηλυκότητά τους αβίαστα σε έναν κόσμο που αλλάζει, μιας και οι γυναίκες σήμερα με τόσα που έχουν να κάνουν και να αποδείξουν ξεχνούν την θηλυκή τους πλευρά, όπου στο τέλος της ημέρας πέρα από την εικόνα αυτό σημαίνει τρυφερότητα, , φροντίδα, αγάπη.

Και όπως λέει και η Δήμητρα να "ανοίγεσαι αληθινά". Φτάνει να ξέρεις ποιος είσαι θα ήθελα να συμπληρώσω.