Ακούμε ξανά και ξανά αυτά τα λόγια του Σωτήρη Τσαφούλια - 6 από τις φορές που τα είπε όλα

Ο Σωτήρης Τσαφούλιας δεν περίμενε το κίνημα #metoo, ούτε κανένα άλλο κίνημα, για να αποκτήσει τις απόψεις που έχει για τη ζωή, τους ανθρώπους, τη στάση απέναντι στη ζωή. Ήταν ανέκαθεν εξίσου υπέροχος, απλά δεν είχε τύχει να «φωτιστούν» τόσο οι πιο προσωπικές του πλευρές. Αυτό που συγκέντρωνε την προσοχή ήταν η ιδιαίτερη καλλιτεχνική του σκοπιά, οι σκηνοθετικές του ικανότητες και όσα μπορούσε να μας προσφέρει απλά κρατώντας μία κάμερα.

Ωστόσο, ο ταλαντούχος σκηνοθέτης μπορεί να μας προσφέρει εξίσου πολλά, με ένα μικρόφωνο. Ένα μικρόφωνο που θα βοηθήσει τη φωνή του να ακουστεί πιο δυνατά, που θα εμπνεύσει και που θα κάνει τούτο τον κόσμο λίγο καλύτερο.

Ο σκηνοθέτης του «Έτερος Εγώ» έχει παραχωρήσει συνεντεύξεις σε πολύ συγκεκριμένα Μέσα και ανθρώπους, πάντα για να επικοινωνήσει συγκεκριμένα μηνύματα και ποτέ για να συγκεντρώσει απλά τα φώτα πάνω του. Άλλωστε, είναι αυτόφωτος και έχει συνηθίσει να μιλάει μέσα από τη δουλειά του.

Ας αφήσουμε όμως τις περιττές περιγραφές και ας δούμε έξι φορές που τα λόγια του μας ενέπνευσαν, μας ενδυνάμωσαν και μας έκαναν να πιστέψουμε ξανά στον συνάνθρωπο.

«Δεν μπορείς να είσαι σπουδαίος καλλιτέχνης, αν δεν είσαι σπουδαίος άνθρωπος», έχει πει στο «Πρωινό» υπενθυμίζοντας μας την έννοια της πραγματικής τέχνης.

«Εμένα πάντα μου προκαλούσε εντύπωση το να επιβραβεύεται κανείς και να εισπράττει ένσημα για το αυτονόητο», έχει πει στο DOT. Πράγματι, πόσες φορές έχουμε «πιάσει» τον εαυτό μας να ευχαριστεί ανθρώπους που έκαναν απλά το αυτονόητο, καταβάλλοντας το minimum των προσπαθειών; Άραγε, είμαστε εξίσου επιεικείς με τους εαυτούς μας ή εκεί οι προσδοκίες μας είναι διαφορετικές;

«Για μένα λοιπόν η καλλιτεχνία δεν είναι επάγγελμα. Μια γυναίκα η οποία έχει πέντε παιδιά, δεν έχει σύζυγο, καθαρίζει σκάλες και παρ’ όλα αυτά βγάζει ένα μπολάκι με νερό για το αδέσποτο ή σε κοιτάει και σου λέει "καλημέρα", για μένα είναι καλλιτέχνης. Καλλιτέχνης δεν γίνεσαι όταν πιάσεις ένα μικρόφωνο, ένα πινέλο ή ένα στιλό. Ο τρόπος που αντιμετωπίζεις την ασχήμια, τη μεταβολίζεις και τη δίνεις πίσω ως καλοσύνη ή ως φως, ο τρόπος που στέκεσαι απέναντι στις σκοτεινές στιγμές της ζωής σου, για μένα σε κάνει καλλιτέχνη, ανεξαρτήτως επαγγέλματος», έχει πει στην Καθημερινή. Ας πούμε λοιπόν ένα μικρό «μπράβο» στους εαυτούς μας γιατί ναι, με τον έναν ή τον άλλο τρόπο, είμαστε καλλιτέχνες της δικής μας ζωής.

«Δεν με ενδιαφέρουν οι ταμπέλες. Η ταινία μου έχει μια ποιότητα. Αυτή η ποιότητα δεν θα χαθεί αν πάνε να τη δουν πέντε άνθρωποι, ούτε θα αυξηθεί αν τη δει ένα εκατομμύριο. Μου άρεσε το σχόλιο ενός κριτικού κινηματογράφου: «O πιτσιρικάς αποτελεί γέφυρα μεταξύ της ποιότητας και του mainstream». Κατά τα άλλα, δεν με ενδιαφέρει ούτε το ποιοτικός ούτε το εμπορικός». Κάθε φορά που ο Σωτήρης Τσαφούλιας μιλά, κάπου στον κόσμο μια ταμπέλα - κοινωνικό στίγμα, αυτοκτονεί. Δεν χρειάζεται να γινόμαστε έρμαιο των χαρακτηρισμών που μας αποδίδουν οι άλλοι: Ανήκουν σε εκείνους, όχι σε εμάς.

«Το #metoo δεν είναι κίνημα. Κίνημα το κάνουν όσοι εκμεταλλεύονται τον ανθρώπινο πόνο ανά περίσταση για να βγάλουν likes και λεφτά. Το #metoo είναι μια στάση πολιτισμού και ζωής, να λες σε έναν άνθρωπο ότι αν υποστεί μια κακοποίηση πρέπει να την καταγγείλει επί τόπου για να μπορέσει ο νόμος να δράσει στον σωστό χρόνο και για να προστατεύσει άλλους. Δεν είναι ούτε μόδα, ούτε τάση, ούτε κίνημα». Ο σκηνοθέτης ενδυναμώνει κάθε θύμα να μιλά, να «ξεσκεπάζει» τις νοσηρότητες και να μην διστάζει να καταγγείλει κάθε είδους κακοποιητική συμπεριφορά που δέχθηκε.

«Εγώ έκανα μια συζήτηση στις κόρες μου για το Revenge Porn. Ότι μπορεί, αύριο, μεθαύριο, να πέσεις στην παγίδα, όλοι έχουμε πέσει, και ενώ βρίσκεσαι σε μια πολύ προσωπική στιγμή με το αγόρι σου, αυτός να έχει βάλει ένα κινητό κάτω από ένα μαξιλάρι ή σε μια τσάντα που έχει μια τρύπα και να το μαγνητοσκοπήσει και να το βγάλει. Κοίταξε μην πας και μου πηδήξεις από κανένα μπαλκόνι. Δεν έγινε και τίποτα. Δεν κάνεις κάτι που δεν κάνουν άλλα επτά δισεκατομμύρια άτομα σε όλο τον πλανήτη. Απλά εσένα θα το δούμε εκείνη την ώρα, θα είσαι προσεκτική την επόμενη. Κοίτα μη μου κάνεις καμία ανοησία και με στείλεις φυλακή», έχει πει στο DOT.

Πρόκειται για τις γραμμές που πρέπει να διαβάσει κάθε γυναίκα θύμα εκδικητικού πορνό, να τα κάνει ευαγγέλιο και να τα κρατά σαν φυλαχτό σε κάποιο σημείο που θα έχει συνεχώς εύκολη πρόσβαση. Χαιρόμαστε να υπάρχουν μπαμπάδες σαν τον Σωτήρη Τσαφούλια και αναρωτιόμαστε, πόσο διαφορετικός θα ήταν ο κόσμος αν κάθε αγόρι είχε έναν μπαμπά που τον ανέτρεφε με τις αξίες αυτές.

01

04