Αν κάποιος μπορεί να ταυτιστεί με το «η δουλειά δεν είναι ντροπή», τότε αυτή είναι η Melissa Petro

Η Melissa Petro ζει σ' έναν κόσμο που όλα είναι πιο «ηθικά» από εκείνη, που η ισότητα των φύλων «φυσικά και υπάρχει» και που όλοι κάνουν το «σωστό» εκτός από την ίδια. Ή μήπως όχι;

Ας το πιάσουμε από την αρχή. Η Melissa ήθελε να γίνει δασκάλα, να πάει στο πανεπιστήμιο, να σπουδάσει και να κάνει πράξη το επάγγελμα που αγαπούσε. Η ζωή δεν της τα έφερε όπως τα ήθελε και ο δρόμος μέχρι την υλοποίηση του ονείρου της ήταν δύσκολος. Δεν είχε τα χρήματα για να σπουδάσει και χρειάστηκε να βρει τα λεφτά μ' έναν διαφορετικό τρόπο από τον... συνηθισμένο.

Έρωτας μέσω dating apps και ντροπή

Η Melissa Petro δηλώνει πως δεν είναι καθόλου μοναδική

Η Melissa πληρωνόταν για τη δουλειά σεξουαλικής φύσης που είχε βρει - όλοι μπορούμε να καταλάβουμε λίγο πολύ τι σημαίνει αυτό - και την παράτησε μόλις κατάφερε να συγκεντρώσει τα χρήματα και να πάει στο πανεπιστήμιο. Όπως έχει πει η ίδια, «υπάρχει το στερεότυπο ότι οι νυν ή πρώην εργαζόμενες στον χώρο του σεξ είναι τόσο έντονα σεξουαλικοποιημένες που το μόνο που σκέφτονται είναι το σεξ». Κατά την εμπειρία της όμως, «δεν υπάρχει τίποτα το σέξι σε αυτό».

Σε άρθρο της Huffington Post, που της στοίχισε την καριέρα ως δασκάλα σε δημόσιο σχολείο, η Melissa Petro περιέγραψε τη ζωή της ως ιερόδουλη και δήλωσε πως δεν θα ήθελε ποτέ να ξανακάνει την επιλογή να ανταλλάξει τη σεξουαλική πράξη με χρήματα.

Η ίδια έχει παραδεχτεί πως για κάποια χρόνια, το επάγγελμα που έκανε ήταν μια καλή και εύκολη λύση, ίσως όχι αυτή που θα ήθελε, αλλά της έδινε τη δυνατότητα να σπουδάσει, να συμμετέχει σε απλήρωτες πρακτικές ασκήσεις που θεωρούνται δεδομένες ως μέρος των προπτυχιακών σπουδών, αλλά και σε μη κερδοσκοπικούς οργανισμούς για την ενδοοικογενειακή βία και την προστασία των γυναικών, ως προπτυχιακή φοιτήτρια. Στο μεταπτυχιακό της, εργάστηκε ως σύμβουλος για μια φεμινιστική οργάνωση υψηλού προφίλ, ενώ παράλληλα εργαζόταν ως βοηθός έρευνας στο παιδιατρικό τμήμα ενός δημόσιου νοσοκομείου.

Κατά τη διάρκεια όλης αυτής της περιόδου έκανε το ίδιο επάγγελμα για να βγάζει χρήματα και να ζει την παραπάνω ζωή που υπό άλλες συνθήκες ίσως να μη βίωνε ποτέ, γιατί η ζωή της μόνο εύκολη δεν ήταν.

Όμως, σύμφωνα με την ίδια, αυτό το είδος εργασίας καθορίζει τους ανθρώπους που το κάνουν περισσότερο από οτιδήποτε άλλο. Ο κόσμος τους κοιτάει και τους συμπεριφέρεται υποτιμητικά και θεωρεί πως «έχουν πιάσει πάτο». Πολλοί μάλιστα θεωρούν πως όσοι έχουν κάνει λίγο ή πολύ αυτή τη δουλειά δεν μπορούν να κάνουν καμία άλλη και κατά κάποιον τρόπο είναι καταδικασμένοι να την κάνουν για πάντα.

Για τη Melissa αυτό αποδείχθηκε κάπως υπερβολικό. Ούτως ή άλλως ήταν κάτι που δεν της άρεσε, αλλά το στίγμα που συνδεόταν με το επάγγελμα επιδείνωνε τη σκληρότητα της δουλειάς.

Το 2007 εγκατέλειψε εντελώς αυτό το επάγγελμα, έκανε δεύτερο μεταπτυχιακό -αυτή τη φορά στην Παιδαγωγική της Παιδικής Ηλικίας- και έγινε πιστοποιημένη δασκάλα δημοτικού σχολείου. Εργαζόταν ως δασκάλα για πάνω από τρία χρόνια, ενώ παράλληλα δημιουργούσε ιστορίες και έγραφε άρθρα γύρω από το πρώην επάγγελμά της. Δεν θέλησε να το κάνει κρύβοντας την ταυτότητά της, όμως αυτό της κόστισε ακριβά. Γελοιοποιήθηκε στον Τύπο, αλλά και από τον πρώην εργοδότη της και αναγκάστηκε να εγκαταλείψει την καριέρα για την οποία τόσο πολύ προσπάθησε και τόσο πολύ αγαπούσε.

Είχε πολλές δουλειές κατά τη διάρκεια της ζωής της, όμως το επάγγελμα που φαίνεται πως έχει απασχολήσει κατά καιρούς πιθανούς εργοδότες είναι αυτό που δεν αναγράφεται πουθενά στο βιογραφικό της. «Η αλήθεια είναι ότι δεν είμαι καθόλου μοναδική. Η αλήθεια είναι ότι υπάρχουν πολλοί άνθρωποι σαν εμένα, που επιλέγουν ή έχουν επιλέξει την εργασία του σεξ υπό περίπλοκες συνθήκες», έχει δηλώσει.

Γυρνώντας στο σήμερα.

Η ντροπή συχνά χρησιμοποιείται ως όπλο εναντίον των γυναικών και η Melissa Petro είναι απόλυτα εξοικειωμένη με αυτή την εμπειρία. Ύστερα από όσα έζησε, έγραψε βιβλίο με τίτλο «Shame on You», για το οποίο πήρε συνεντεύξεις από 150 άτομα σχετικά με τις δικές τους ντροπιαστικές καταστάσεις, εξερευνώντας τη γυναικεία ντροπή, την οικονομική ντροπή, τη σωματική ντροπή και τη ντροπή για την καριέρα.

Σε αντίθεση με την αμηχανία, η οποία φέρει γενικά ένα στοιχείο χιούμορ, η ντροπή συνδέεται με μια μοναδική καταστροφική αίσθηση απέχθειας για τον εαυτό της. «Όχι μόνο έχετε αποτύχει, αλλά με τη ντροπή θεωρείτε τον εαυτό σας μοναδικά υπεύθυνο για αυτή την αποτυχία», γράφει η ίδια.

Μιλώντας σε συνέντευξη στον Guardian, η Melissa ανέφερε «Οι γυναίκες δέχονται ελέγχους και επικρίσεις. Και επίσης έχουμε αυτή τη φωνή στο κεφάλι μας. Με την τετράχρονη κόρη μου, το βλέπω ήδη. Ξέρει πώς να συμπεριφέρεται ως καλό κορίτσι και ξέρει τι θα προκαλέσει κριτική. Αυτοί οι κανόνες εμφυτεύτηκαν σε πολύ μικρή ηλικία και στη συνέχεια απλώς ενισχύονται».

Μιλώντας για τη ντροπή που ο καθένας έχει μέσα του, η ίδια ξεκαθαρίζει πως είναι κάτι που πρέπει να αλλάξει και πως ο καθένας πρέπει να βρει έναν τρόπο να το λύσει. Η Melissa έκρυβε αρκετή ντροπή μέσα της για το επάγγελμα που έκανε μέχρι να την ξεμπροστιάσουν, δεν ενθαρρύνει σίγουρα κανέναν να φτάσει σε αυτή τη λύση για να βγάλει χρήματα, αλλά τουλάχιστον η ίδια δηλώνει πλέον αρκετά καλά με τον εαυτό της.

Στην τελική, αυτό έχει σημασία.