Σοκάρει η Άβα Γαλανοπούλου: «Στο δικαστήριο είδα μπροστά μου τον δολοφόνο μου»

Η Άβα Γαλανοπούλου περιγράφει τον εφιάλτη που βίωσε και πώς η δικαστική απόφαση της έσωσε τη ζωή.

«Δεν ήταν το όνειρο της ζωής μου να μείνω χωρίς λεφτά, να νιώσω όλη αυτή την προδοσία, να κρεμαστεί η προσωπική μου ζωή στα μανταλάκια, να μου φαίνεται βουνό να σηκωθώ από το κρεβάτι ακόμα και για τσιγάρα. Πέρασα από τα μαύρα σκοτάδια και σήμερα παλεύω να ξανασταθώ στα πόδια μου.

Έχω πνιγεί στα χρέη που μου έχει φορτώσει αυτός ο άνθρωπος. Είμαι τόσο συγχυσμένη, που μιλάω πια για τα λεφτά σαν να είναι χαρτοπετσέτες. Δεν φανταζόμουν ποτέ πως μια ερωτευμένη γυναίκα φτάνει στο σημείο να ζήσει την κόλαση. Αν μου έλεγες πριν από κάποια χρόνια ότι θα το περνούσα όλο αυτό, θα μου φαινόταν αδιανόητο. Είναι θαύμα το ότι ζω σήμερα.

Και το λέω κυριολεκτικά. Από ένα σημείο και μετά, ο οργανισμός μου κατέρρευσε, μπαινόβγαινα στα νοσοκομεία και παρακαλούσα να πεθάνω. Δεν είχα νευρική ανορεξία, όπως έγραφαν. Δεν ήθελα να ζω. Σκεφτόμουν τρόπους να πεθάνω. Η απόφαση του δικαστηρίου με κράτησε στη ζωή. Ήταν η πρώτη ανάσα εδώ και δέκα χρόνια. Δεν ήθελα να πιστέψω ότι ήταν τόσο οργανωμένο το έγκλημα του, ότι δεν με ερωτεύτηκε ποτέ, ότι με πλησίασε μονάχα για τα λεφτά και με πρόδωσε» δήλωσε στο περιοδικό DownTown η ηθοποιός.

Διάβασε ακόμα: Η Ελένη Μενεγάκη αντέγραψε την απόλυτη πόζα του καλοκαιριού

Η Άβα Γαλανοπούλου περιγράφει τις στιγμές που έζησε μέσα στο δικαστήριο:

«Ήταν τρομερό σοκ όταν τον αντίκρισα μέσα στην αίθουσα. Διασταυρώθηκαν τα βλέμματά μας και ένιωσα ότι θέλω να βγάλω τα σωθικά μου. Είδα στο δικαστήριο, μπροστά μου, τον δολοφόνο μου. Και τον είδα να γελά μαζί μου, να καγχ

άζει και να με χαρακτηρίζει ψεύτρα. Προσεύχομαι να ξημερώσει η μέρα που θα πω:

«Άβα, εφιάλτης ήταν και πέρασε». Θέλω να φύγει από μέσα μου κάθε ίχνος τους, θέλω να σταθώ στα πόδια μου και να ξαναβγώ στη ζωή. Μου λένε οι φίλοι μου να ερωτευτώ, Πως μπορώ να εμπιστευτώ ξανά έναν άντρα; Προς το παρόν μου είναι αδιανόητο. Το έγκλημα μου ήταν ότι ερωτεύτηκα και αυτό το πλήρωσα ακριβά. Ήμουν πάντα του la passione, δεν μπορούσα τα ξενέρωτα. Από την άλλη, ίσως αυτό με έσωσε».