Σοφία Φιλιππίδου: «Φεύγοντας από τη σκηνή, είδα το σκήνωμα μου. Είδα ότι πέθανα…»

Η Σοφία Φιλιππίδου ανήκει στην κατηγορία εκείνη των ηθοποιών που δίνει συνεντεύξεις μόνο όταν έχει να πει κάτι για τη δουλειά της. Η ηθοποιός, σε συνέντευξη που έδωσε στο περιοδικό Down town, μίλησε για την περιοδεία της με την παράσταση «Βάτραχοι» με τον Λάκη Λαζόπουλο, Δημήτρη Πιατά και Αντώνη Καφετζόπουλο αλλά και για τις φορές που έχει παίξει στην Επίδαυρο. Η Σοφία είπε χαρακτηριστικά:

«Θυμάμαι όλες τις φορές που έπαιξα στην Επίδαυρο. Ξεχνιούνται αυτές οι φορές; Η Επίδαυρος είναι το θέατρο όλου του κόσμου, το μεγάλο θέατρο. Όπως και η εκκλησία της Τήνου, έτσι και η Επίδαυρος έχει μια περίεργη αύρα, σε πιάνουν δάκρυα. Αν είσαι ανοιχτός άνθρωπος δηλαδή, δεν μπορείς να μην νιώσεις την ιδιαίτερη ενέργεια αυτού του μέρους. Αν πας στην Επίδαυρο επιπόλαια, θα το πληρώσεις. Εγώ την πρώτη φορά είχα πάει πολύ χαρούμενη, αλλά δεν είχα το δέος που έπρεπε. Έπαθα κρίση πανικού πάνω στη σκηνή. Βρέθηκα σε μια κατάσταση βακχική, γιατί ο Πάνας είναι ο ίδιος ο Βάκχος. Και πιστεύω ότι αυτό συνέβη επειδή οι συνάδελφοι μου έλεγαν «δεν φοβάσαι που θα παίξεις στην Επίδαυρο;». Ήμουν καλά προετοιμασμένη, εξοικειωμένη με το ρόλο μου, αγαπούσα το έργο που έπαιζα, εντούτοις πλήρωσα την υπερβολική χαρά μου γιατί κατάφεραν οι γύρω μου να με ρίξουν στον φόβο. Και πήγα πέραν του φόβου, στον πανικό. Ένιωθα ότι δεν μπορούσα να φύγω από τη σκηνή, είχα μια μεταφυσική εμπειρία. Φεύγοντας από τη σκηνή, είδα πάνω σε αυτή το σκήνωμα μου. Είδα ότι πέθανα και καθώς έφευγα έμεινε στη σκηνή το σκήνωμα.

Σαν να μυήθηκα μέσα από το φόβο μου, γιατί η μύηση είναι θάνατος και αναγέννηση. Με βαριά βήματα προσπαθούσα να απομακρυνθώ από τη σκηνή, κάτι απροσδιόριστο με τραβούσε πίσω. Μια τρύπα στη μέση της σκηνής με ρουφούσε μέσα της και εγώ προσπαθούσα να βγω. Όλα αυτά ήταν μια παραίσθηση. Μόλις κατέβηκα από τη σκηνή έτρεξε ο Μίμης Κουγιουμτζής, με αγκάλιασε και μου είπε «μπράβο σου». Και κατέρρευσα».