«Πού ήταν η κοινότητα, πού ήταν η γειτονιά»; Το post της Κλέλιας Ρένεση έγινε ο καθρέφτης μας
«Όταν αυτό το τέρας εκμεταλλευόταν την φτώχεια...». Οι φορές που τα posts της ηθοποιού έγιναν ο καθρέφτης της κοινωνίας.
Φρίκη! Πέντε γράμματα αρκούν για να περιγράψει κανείς τον 53χρονο άνανδρο που εκμεταλλεύτηκε μία 12χρονη αθώα ψυχή. Τον 53χρονο «ευυπόληπτο» πολίτη που κρύβονταν πίσω από φωτογραφίες με διάσημους στο επίσημο προφίλ του στο Facebook και πίσω από ψεύτικα προφίλ όταν ήθελε να ικανοποιήσει τις αρρωστημένες του ορέξεις τις οποίες προωθούσε και σε άλλους τέτοιους άνανδρους.
Όπως έγινε γνωστό τη Δευτέρα (10/10), ο διεστραμμένος επιχειρηματίας ζήτησε νέα προθεσμία για να απολογηθεί την Τετάρτη (12/10). Ο κατηγορούμενος αποχώρησε αμίλητος από το ανακριτικό γραφείο και δεν απάντησε σε καμία ερώτηση των δημοσιογράφων. Σύμφωνα με τις πρώτες εκτιμήσεις οι αναλυτές της Ασφάλειας «βλέπουν» οργανωμένο σχέδιο πίσω από τη νοσηρή δράση του άνδρα.
Η εν λόγω κακουργηματική πράξη έχει γίνει νούμερο ένα είδηση και στα social media ενώ δυστυχώς τα στοιχεία της 12χρονης έχουν διαρρεύσει κάτι που στοιχίζει επίσης στον εύθραυστο ψυχισμό της. Άλλο ένα αγκάθι της κοινωνίας που πονάει κάθε φορά, είναι η ευκολία που παίρνει θέση κατόπιν εορτής κάθε ψεύτικο ή και κανονικό προφίλ στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης. Όλοι γίνονται εισαγγελείς, δικαστές, κατηγορούν μέχρι και το παιδί και τη μάνα, ενώ δεν διερωτώνται πού ήταν η γειτονιά, πόσο φταίμε όλοι ως κοινωνία και ποια η ευθύνη που αναλογεί στον καθένα όταν γύρω μας γίνονται τέρατα και η ανθρωπότητα τείνει να χάσει την ανθρωπινότητά της.
Πολύ εύστοχα το έθεσε η ηθοποιός Κλέλια Ρένεση, η οποία με ένα post της τα είπε όλα.
«Εκατοντάδες τα ποστ για την 12χρονη.. Όλοι εισαγγελείς. Όλοι περιμένουν δικαιοσύνη. Βρίζουν τον άντρα – τέρας, τη μάνα για αμέλεια, την δικαιοσύνη που φοβούνται πως για άλλη μια φορά θα ναι απούσα.. από κανέναν δεν διάβασα την πιο σοβαρή μέριμνα… ΠΟΥ ΗΤΑΝ Η ΚΟΙΝΟΤΗΤΑ, που ήταν η γειτονιά;!; όταν αυτό το τέρας εκμεταλλευόταν την φτώχεια κ την υπερφορτωμένη ζωή αυτής της μάνας.. αυτό το τέρας εκμεταλλευόταν και κάτι άλλο!
Την αδιαφορία μιας ολόκληρης κοινότητας.. κ βέβαια ποιος να νοιαστεί για 7 παιδιά μιας καθαρίστριας; Ποιος να τα φέρει σπίτι του να παίξουν με τα παιδιά του; Ποιος να χει το νου του αν ζουν σωστά κ με αξιοπρέπεια ;
Είναι πολύ εύκολο να τα κοιτάμε όλα σαν ταινία.. σαν κάτι που δεν μας αφορά άμεσα. Κ ακόμα πιο εύκολο να δικάζουμε τους πάντες κ τα πάντα ως άξιοι δικαστές της ανημποριάς μας. Να γεμίζουμε χολή για όλο αυτό, χωρίς ποτέ να σκεφτούμε πως αν η κοινωνία που έχουμε φτιάξει ως πολίτες ήταν πιο ενεργή, αποβράσματα σαν αυτόν δεν θα είχαν τρόπο να ξεμυτίσουν, όχι να διαπράξουν τέτοια ανείπωτη ύβρη..
ΦΤΑΙΜΕ Κ ΕΜΕΙΣ ΟΛΟΙ ΠΟΥ ΤΟ ΠΑΙΔΙ ΑΥΤΟ ΒΑΣΑΝΙΣΤΗΚΕ Μ ΑΥΤΟ ΤΟΝ ΦΡΙΧΤΟ ΤΡΟΠΟ..
Φταίμε που δεν νοιαζόμαστε, φταίμε που υπακούμε στο σπίτι -δουλειά – υποχρεώσεις κ αύριο μέρα είναι.. φταίμε που κοιτάμε μόνο και έχουμε πάψει να ΒΛΕΠΟΥΜΕ..
τα παιδιά έπαψαν να είναι "τα παιδιά του χωριού, τα παιδιά μας" κ έγιναν "τα παιδιά σου να κοιτάξεις εσύ κ άσε εμένα τι κάνω"..
βρε δεν τη θέλω αυτή την παρεούλα που λέγεται παρεάκι υποκρισίας, αυτονάρκωσης κ αυτούπνωσης, με ηρωικές δόσεις πληκτρολογίου…
Άιντε πάμε όλοι μαζί το άσμα…. ΒΓΑΛΤΑ ΠΕΡΑ ΜΟΝΑΧΗ ΣΟΥ, ΟΠΩΣ ΚΑΝΑΜΕ ΟΛΟΙ ΜΑΣ.,,, ΩΩΩΩΩΩΩ, ΓΑΜΩ ΤΟ ΠΟΡΤΟΦΟΛΙ ΜΑΣ…
ΓΑΜΩ ΤΟ ΠΟΡΤΟΦΟΛΙ ΜΑΣ».
Ακολουθούν και κάποιες άλλες φορές που τα posts της Κλέλιας έγιναν ο καθρέφτης της κοινωνίας.
«Το σώμα πάντα γνωρίζει. έχει γνώση βαθιά, παλια κ αμετάκλητη. Το κρίμα είναι ότι πάψαμε να το ακούμε. Ο νους μπολιάστηκε με χίλιους δυο ξένους εντολείς. Όταν γνωρίζεις έναν άνθρωπο, πάντα το σώμα σου μιλάει.. σε καλεί κοντά του ή σε απωθεί.. αν κάνεις ησυχία θα τ ακούσεις να μιλάει ξεκάθαρα.. όχι δεν μας αξίζει να φοβόμαστε κορίτσια επειδή ένας χυδαίος ανόητος πούλησε σαν προϊόν δυο στιγμές έρωτα.. όχι δεν αξίζει να κρυβόμαστε επειδή ο άλλος έδειχνε καλό παιδί κ κοινωνικά καταξιωμένος αλλά το σκότωσε το όμορφο κορίτσι του .. όταν μια γυναίκα μοιράζεται την ιερή θηλυκότητά της δεν μπορεί παρά μόνο ιερό ναό να δημιουργήσει.. κ κει μέσα δεν χωράει φόβος ούτε δισταγμός.. άκου το σώμα σου καλό μου πουλάκι.. κάτι απ την συμπεριφορά του θα σου δώσει την προειδοποίηση.. από ένα βλέμμα, ένα σχόλιο, μια γκριμάτσα, μια σιωπή εκκωφαντική θα καταλάβεις μια σκιά απ το σκοτάδι που κρύβεται.. η γνώση είναι παλιά. Κ σε περιμένει. Δεν έχεις να φοβηθείς τίποτα παρά μόνο την απουσία της ίδιας σου της φωνής.. με βαθιά αγάπη για την ιερή θηλυκότητά σου κ για όλη την φλόγα κ την αγάπη που μπορεί να σκορπίσει για να ζεστάνει τον παγωμένο τούτο κόσμο. Για όσες προδόθηκαν κ βούτηξαν στην άβυσσο. Για να μην υπάρξουν άλλες. ΟΤΑΝ ΤΟ ΑΡΣΕΝΙΚΟ ΕΧΕΙ ΤΑΣΕΙΣ ΕΞΟΥΣΙΑΣ, ΑΦΗΝΕΙ ΙΧΝΗ ΑΠ ΤΗΝ ΑΡΧΗ. ΔΕΣ ΤΑ , ΤΑ ΕΧΕΙ ΤΥΛΙΞΕΙ ΜΕ ΧΡΥΣΟ ΑΜΠΑΛΑΖ ΑΛΛΑ Η ΕΛΕΥΘΕΡΗ ΓΥΝΑΙΚΑ ΠΑΝΤΑ ΞΕΡΕΙ.. φτου ξελευθερία χωρίς φόβο με πολύ πάθος. Το νου μας κορίτσια❤️💕🙏🏼💫 Σας αγαπώ».
«Καλημέρα κόσμε.. Μέγας Καβάφης.. Αμήν Αυτή τη φλογίτσα μέσα μας που σιγοκαεί για το όνειρο, μη τη φοβάσαι.. είναι το δώρο κ το φυλαχτό σου. Κράτα τη ζωντανή, με προσοχή κ υπομονή.. θα ρθουν καιροί που θα φουντώσει κ θα σου κάψει το σπίτι, θα ρθουν καιροί που θα τρεμοπαίζει απ τον άνεμο κ θα σπαρταράει.. το πάθος είναι το καύσιμο του ονείρου.. μην το φοβάσαι.. μάθε στο αγρίμι την προσεχή, την υπομονή κ την κρυφή ηδονή της προσμονής.. κ θα σε ανταμείψει με όλη του την πίστη.. τα πάθη μου, τα λάθη μου κ ένα ταξί για τον γαλαξία παρακαλώ💕 Αμήν».
«Φύγε απ΄οπου νιώθεις ότι κακοποιείσαι. Δίχως δεύτερη σκέψη. Δίχως μεν, αλλά, μήπως, ίσως. Είτε στο σπίτι, είτε στην δουλειά. Χωρίς σπίτι ζεις, χωρίς λεφτά ζεις (θα γίνουν τα θαύματα , μην έχεις καμιά αμφιβολία) χωρίς "όνομα" ζεις, χωρίς αξιοπρέπεια ΔΕΝ ζεις, σέρνεσαι.. απέναντι σε κάθε βρικόλακα, εσύ γέλα σθεναρά κ πες ότι δεν είσαι στο μενού. Δεν έχεις καμιά άλλη αποστολή από το να κρατήσεις ζωντανό το παιδί μέσα σου. Ζωντανό το φως που καίει. ΦΥΓΕ ΤΩΡΑ. ΤΩΡΑ. ΤΩΡΑ. Και σου υπογραφώ πως αυτό που κερδίζεις είναι πολύ μεγαλύτερο απ αυτό που χάνεις. Κρατώ το χέρι των συναδελφισων μου για όλες τις στιγμές που ένοιωσαν κομμάτια και στο όνομα τους σου γράφω: ΦΥΓΕ».