Αυτός είναι ο λόγος που έκοψε τα πλούσια μακριά μαλλιά της η Κλέλια Ανδριολάτου

Η Κλέλια Ανδριολάτου σε πρόσφατη μίνι συνέντευξή της, μίλησε για το «Maestro» και την παράσταση που πρωταγωνιστεί. Το θεατρικό με την υπογραφή του Βασίλη Μαυρογεωργίου και τίτλοι ΜΟΤΕΛ παίζεται στο Θέατρο Τέχνης και πρόκειται για ένα εξαιρετικό θρίλερ, που παρουσιάζεται κάθε Δευτέρα και Τρίτη.

Όπως είδαμε στην εκπομπή το Πρωινό μας, η δημοσιογράφος Κατερίνα Νινιού συνάντησε την ηθοποιό έξω από το Θέατρο Τέχνης και απάντησε με χαμόγελο στις σύντομες ερωτήσεις.

«Εύχομαι να ταξιδέψει αυτή η δουλειά σε όλο τον κόσμο και να είναι μια ωραία αρχή για να συνεχίσω να ταξιδεύω», είπε αναφορικά με τη διεθνή επιτυχία που σημειώνει το «Maestro» καθώς πρόκειται να το δούμε σύντομα στο Netflix.

Κλέλια Ανδριολάτου: Η αποκάλυψη για τον Maestro, η ψυχοθεραπεία και η μεγάλη της αγάπη

Σε ερώτηση για το πώς φιλάει ο Χριστόφορος Παπακαλιάτης, η Κλέλια είπε: «Είναι πολύ επαγγελματικά όλα οπότε δεν έχω μια ολοκληρωμένη άποψη πάνω στο θέμα».

Η απίστευτη εξέλιξη του Maestro στο έκτο επεισόδιο που είναι καθοριστική για τη συνέχεια

Σχετικά με το αν ο Ορέστης και η Κλέλια πρόκειται να είναι μαζί είπε: «Σιγά μη σας το πω. Και η αλήθεια είναι πως δεν ξέρω».

Όσο για τον λόγο που έκοψε τα πλούσια μακριά μαλλιά της;

«Τα έκοψα για την παράσταση. Τίποτα δεν πρέπει. Ό,τι έχουμε έμπνευση κάνουμε οι άνθρωποι. Έτσι θέλω να ελπίζω».

Η Κλέλια Ανδριολάτου ποζάρει τόπλες: «Η Ισπανία μού χάρισε ένα κόκκινο τριαντάφυλλο..»

Η ηθοποιός και μοντέλο πριν από λίγες ημέρες έκανε ένα διάλειμμα από τις επαγγελματικές της υποχρεώσεις και βρέθηκε στη Μαδρίτη.

«Είσαι αξεπέραστος» Το κοινό αποθέωσε Παπακαλιάτη και λάτρεψε Γουλιώτη στον Μaestro

Σε μία από τις πολλές φωτογραφίες που μοιράστηκε την είδαμε να ποζάρει topless μέσα στην μπανιέρα της. «Η Ισπανία μου χάρισε ένα κόκκινο τριαντάφυλλο…», έγραψε στη λεζάντα της ανάρτησής της.

Το μυστήριο του Maestro με το μυστικό του Παπακαλιάτη και η μεγάλη έκπληξη με τον Αντίνοο Αλμπάνη

«Δεν ντρέπομαι για το σώμα μου, αντιθέτως το αγαπώ»

Η Κλέλια Ανδριολάτου παραχώρησε συνέντευξη στο ΟΚ! και στον Γιώργο Πράσινο και μίλησε για τα στερεότυπα που υπάρχουν στις μέρες μας κι αν είναι εξοικειωμένη με το γυμνό.

«Όταν βρίσκω τον λόγο να γίνει μια σκηνή με γυμνό και να υπηρετήσει το έργο, θα το κάνω. Είμαι εξοικειωμένη με το γυμνό, ακόμα και στις διακοπές μου κάνω γυμνισμό. Δεν ντρέπομαι για το σώμα μου, αντιθέτως το αγαπώ. Και εκείνη η σκηνή που περιγράφεις ήταν σαν πίνακας. Έδειχνε μια ωραία στιγμή του ζευγαριού, ήταν έρωτας, ήταν και ο φωτισμός, ήταν όλα» εξηγεί στο ΟΚ! η Κλέλια Ανδριολάτου.

Ο τηλεοπτικός σου αδελφός έχει σχέση με έναν άλλο άντρα που, σύμφωνα με το σενάριο, εξελίσσεται σε μια κλειστή κοινωνία. Θεωρείς ότι αντιλήψεις και στερεότυπα που είναι ξεπερασμένα γίνονται ευκολότερα αποδεκτά μέσα από την τηλεόραση; Εκπαιδευόμαστε στην ηθική;

Αν κρίνω από τον εαυτό μου, ναι. Προσωπικά, μια ταινία μπορεί να μου αλλάξει τρόπο σκέψης. Για παράδειγμα, σε μια από τις πιο αγαπημένες μου ταινίες, όπως «Οι ονειροπόλοι» του Μπερνάρντο Μπερτολούτσι, αν αφαιρέσεις το γυμνό και το ερωτικό στοιχείο και δεις την ουσία της, θα καταλάβεις πως τα όρια μεταβάλλονται σε σχέση με την εικόνα που προσλαμβάνουμε. Ένας από τους λόγους που είπα «ναι» σε αυτή τη σειρά είναι γιατί με ενδιαφέρει πολύ το θέμα της, που μιλά για τη σεξουαλικότητα και την αυτοδιάθεση, για την οικογενειακή βία, όχι κουνώντας το δάχτυλο, αλλά με το να μας μετατοπίζει. Ακόμα και ένας κύριος που ζει σε ένα απομονωμένο χωριό, που μπορεί να μην έρχεται σε επαφή με πολλούς ανθρώπους, αν μπορέσει να εξοικειωθεί με άλλους τύπους ανθρώπων και νιώσει οικεία, αυτό είναι κέρδος.

Η παράσταση «Μοτέλ» όπου πρωταγωνιστείς αναφέρεται στο πολύ επίκαιρο, δυστυχώς, φαινόμενο της γυναικοκτονίας. Επιδιώκεις να είσαι ενεργός πολίτης μέσα από την Τέχνη σου;

Θεωρώ ότι είναι και ο μόνος τρόπος να επικοινωνήσω τη θέση μου. Δεν έχω άλλο μονοπάτι να εκφέρω μια άποψη. Προσπαθώ να επιλέγω δουλειές που να έχουν να πουν κάτι. Το Μοτέλ είναι μια τέτοια ιστορία που όταν φύγει ο κόσμος από το θέατρο, θα νιώσει συγκίνηση – ο πυρήνας αυτής της ιστορίας είναι σπουδαίος. Μέσα από αυτό το πλάσμα που υποδύομαι, την Άννα, προσπαθούμε να αφηγηθούμε μια σημαντική διαδρομή που κάνει το κορίτσι, μέσα από μια προσομοίωση μιας κοινωνίας με τις ανάλογες παθογένειές της