Η Ελένη Ράντου πάντα ανθρώπινη μίλησε για τον μεγαλύτερο φόβο που έχει και την άνοια της μητέρα της

Η Ελένη Ράντου είναι μια πολύ αγαπητή ηθοποιός και μια από τις καλύτερες της γενιάς της. Τα τελευταία χρόνια δραστηριοποιείται κυρίως στο θέατρο με παραστάσεις που βγαίνουν σχεδόν πάντα sold οut, όπως άλλωστε συμβαίνει και φέτος στην θεατρική παράσταση «Το πάρτυ της Ζωής μου», η οποία συνεχίζεται για 2η σεζόν και στην οποία η ίδια υπογράφει και το κείμενο.

Ο φόβος του θανάτου και η άνοια της μητέρας της

Με την παράσταση αυτή μάλιστα, όπως ανέφερε η ηθοποιός καλεσμένη το Σάββατο 18 Νοεμβρίου στην εκπομπή «Μπαμπά - δες» και τον Τάσο Ιορανίδη, ήθελε να «ξορκίσει» τον φόβο της απώλειας.

«Βαθιά βαθιά μιλάει για τον φόβο του θανάτου και ειδικά όταν ο θάνατος αφορά τον δημιουργό σου. Γιατί για τον κάθε άνθρωπο ο γονιός είναι ο δημιουργός, είναι ο "Θεός"» είπε αναφορικά με την παράσταση η ηθοποιός.

Στη συνέχεια, εξομολογήθηκε πως μεγάλη της ανησυχία - ή φοβία καλύτερα - είναι το να ξεπεράσει την ηλικία στην οποία έχασε τον πατέρα της εξαιτίας του καρκίνου. Η απώλεια του «θεού» της όπως είπε ότι ήταν για εκείνη κάτι σοκαριστικό. Δεν ήταν καθόλου εύκολο να απομυθοποιήσει την εικόνα του, μέχρι που κάποιος αποκαλώντας τον «γέρο» στον δρόμο - παρότι ήταν 58 χρονών και έφυγε στα 59 - την έκανε απότομα να καταλάβει πως εκείνος «είχε καταρρεύσει» λόγω της ασθένειάς του.

«Επειδή είμαι κοντά στην ηλικία του έχω έναν τεράστιο τρόμο ότι στη δική του ηλικία θα φύγω κι εγώ, γιατί ήταν καπνιστής και είμαι κι εγώ καπνίστρια, γιατί θεωρώ ότι έχω πάρει πολλά από το DNA του...πιο πιθανό δηλαδή θεωρώ ότι θα «φύγω» από τον τρόπο που έφυγε ο πατέρας μου παρά από τον τρόπο που «φεύγει» η μάνα μου. Οπότε είμαι έντρομη. Θέλω να πατήσω τα 60 σαν παλαβή για να ξεπεράσω την «πίστα», τον τρόμο ότι θα φύγω στην ηλικία του» είπε με μεγάλη ειλικρίνεια η Ελένη Ράντου.

Βέβαια η ηθοποιός μίλησε εξίσου ειλικρινά και για την κατάσταση της υγείας της μητέρας της - η οποία πάσχει από άνοια τα τελευταία 5 χρόνια - και το πώς προσπαθεί να ανταπεξέλθει σε αυτήν την κατάσταση η ίδια.

Το να οφείλεται η κατάθλιψη μας σε μια απώλεια, δεν είναι κατάθλιψη. Είναι πόνος. Μην το μπερδεύουμε. Επειδή τώρα χάνω σιγά σιγά και την μαμά μου, πήγα σε έναν ψυχίατρο για βοήθεια γιατί ένιωθα να τρελαίνομαι, ο οποίος με λύτρωσε γιατί μου είπε: "Δεν έχετε κατάθλιψη και δεν θέλετε φάρμακα". Πονάτε. Απλώς φοβάστε πόσο πολύ πονάτε.

«Επειδή είναι με άνοια και δεν μπορεί να παίρνει εκείνη τις αποφάσεις, αισθανόμουν ότι έχω μια ευθύνη περισσότερη για τις αποφάσεις μου και για τον τρόπο που θα διαχειριστούμε την ασθένεια της. Από ιατρικά μέχρι πρακτικά θέματα. Ένιωσα κάπου ότι θόλωσε η κρίση μου, μήπως κάτι δεν κάνω σωστά και μήπως «την στείλω» μια ώρα αρχύτερα αν δεν πάρω την σωστή απόφαση. Την μετέφερα σε μονάδα φροντίδας επειδή, την είχα μεν έξι χρόνια στο σπίτι, αλλά πια η κατάσταση σοβάρεψε τόσο που ένιωθα ότι έπρεπε να συμβεί αυτό. Από την άλλη, όμως, υπήρχαν οι ενοχές που δεν ήθελα καθόλου να την αποχωριστώ. Εκεί πέρα άρχισα να αμφισβητώ την διαύγεια του μυαλού μου γιατί δεν μπορούσα πουθενά να νιώσω ότι κάνω αυτό που πρέπει» συνέχισε την εξομολόγησή της η Ελένη Ράντου για το πώς βιώνει την δύσκολη κατάσταση της μητέρας της.

Οι φορές που έχει αναφερθεί στην μητέρα της και τη άνοια

Η Ελένη Ράντου φαίνεται πως είναι ένας άνθρωπος αρκετά ευαίσθητος και ευαισθητοποιημένος και αυτή δεν ήταν η πρώτη φορά που αναφέρθηκε στην άνοια της μητέρας της. Με ένα post στο Facebook πριν από 4 μήνες είχε γράψει ένα κείμενο για τους ανθρώπους που πάσχουν από άνοια, με αφορμή την εβδομάδα ευαισθητοποίησης για το Αλτσχάιμερ.

«Κάποιος είπε κάποτε ότι όταν αγαπάς κάποιον με άνοια τον χάνεις όλο και περισσότερο κάθε μέρα. Πότε διαγνώσκονται, πότε περνάνε από διαφορετικά στάδια, πότε χρειάζονται θεραπεία και πότε πεθαίνουν. Αυτό λέγεται "απώλεια Ambigua". Δεν θα ευχόμουν άνοια σε κανέναν. Καθώς ο εγκέφαλος πεθαίνει αργά, αλλάζει σωματικά και τελικά ξεχνά ποιοι είναι οι αγαπημένοι τους. Μπορεί να καταλήξουν να είναι κατάκοιτοι χωρίς να κινούνται και να μην τρώνε ή να πίνουν. Θα υπάρχουν άνθρωποι που θα κάνουν scroll με αυτή την ανάρτηση γιατί η άνοια δεν τους έχει αγγίξει. Μπορεί να μην ξέρουν πώς είναι να έχεις ένα αγαπημένο πρόσωπο που πάλεψε ή πολεμάει την άνοια. Για να ευαισθητοποιήσω τον κόσμο για αυτή τη σκληρή ασθένεια, θα ήθελα οι φίλοι μου να βάλουν αυτό στη σελίδα τους σήμερα. Κρατήστε το δάχτυλο στη δημοσίευση για αντιγραφή και επικόλληση στο χρονολόγιό σας. Ευχαριστώ όλους όσους (είχαν) φίλους ή συγγενείς που ζουν με άνοια. Ένα ιδιαίτερο ευχαριστώ σε όλους τους πρόθυμους να το δημοσιεύσουν στο χρονολόγιό τους για την εβδομάδα ευαισθητοποίησης για το Αλτσχάιμερ».

Η ηθοποιός είχε εξηγήσει στην εκπομπή Happy Day της Σταματίνας Τσιμτσιλή πως ο λόγος που έκανε την παραπάνω ανάρτηση ήταν γιατί ήθελε να δείξει πως μαζί με τον άνθρωπο που ασθενεί, «ασθενεί» και όλη η οικογένειά του μαζί.

«Το θέμα της άνοιας και του Αλτσχάιμερ είναι μια πολύ παραγνωρισμένη ιστορία και ο λόγος της ανάρτησης δεν έχει να κάνει με το προσωπικό. Έχει να κάνει με το ότι εκτός από τον άνθρωπο που υποφέρει, καθηλώνεται μια ολόκληρη οικογένεια γύρω απ’ αυτό το πρόβλημα. Αναγκάζονται στην καλύτερη περίπτωση να έχουν κατ’ οίκον νοσηλεία γιατί δεν υπάρχει πουθενά ένα μέρος που να έχει προβλεφθεί για να τους υποδεχτεί. Είναι μία τρομακτική εμπειρία να την ζεις, ειδικά για δικό σου άνθρωπο» είχε δηλώσει χαρακτηριστικά η ίδια.

Αντίστοιχα, τον Οκτώβριο στην εκπομπή οτυ Γιώργου Λιάγκα η Ελένη Ράντου μίλησε για το πόσο δύσκολο είναι να φροντίζεις ένα άτομο που πάσχει με άνοια, λέγοντας «Λυγίζεις. Έχω λίγο διαλυθεί. Μου λες αυτή τη στιγμή ότι με βλέπεις που χαμογελάω και μου φαίνεται περίεργο, γιατί έχω ζήσει ένα καλοκαίρι το οποίο ήταν θρίλερ. Το να φροντίζεις έναν άνθρωπο με άνοια είναι σαν να ζεις ένα θρίλερ καθημερινά, με την ένταση που δεν ξέρεις πότε θα σου κοπεί η ανάσα. Είναι τρομακτική ασθένεια, συμβαίνει πια σε πολύ κόσμο, δεν υπάρχει καμία πρόοδος της επιστήμης πάνω σε αυτό, σηκώνουν όλοι τα χέρια ψηλά, είσαι αβοήθητος και είσαι αβοήθητος και από οποιαδήποτε έρευνα, δεν υπάρχει καν χώρος να υποδεχτεί αυτά τα άτομα», κατέληξε η ηθοποιός».