4 χρόνια χωρίς την Κική Δημουλά & η Δανάη Μπάρκα δεν ξεχνάει την ποιήτρια που λάτρεψε σαν γιαγιά της

Γλυκόπικρη ημέρα είναι η σημερινή για την Δανάη Μπάρκα καθώς σαν σήμερα πριν από τέσσερα χρόνια ένα πολύ αγαπημένο της άτομο έφυγε από τη ζωή.

Η Κική Δημουλά άφησε την τελευταία της πνοή στις 22 Φεβρουαρίου 2020 σε ηλικία 89 ετών και μας άφησε ως κληρονομιά ένα δώρο ανεκτίμητης αξίας...τα ποιήματά της.

Η Δανάη Μπάρκα αναπολεί τις στιγμές που έζησε με την Κική Δημουλά

H παρουσιάστρια-ηθοποιός και η αείμνηστη ποιήτρια είχαν μια πολύ ξεχωριστή σχέση και όπως η ίδια η Δανάη Μπάρκα έχει αναφέρει, αγαπούσε την ποιήτρια σαν γιαγιά της.

«4 χρόνια χωρίς. Φεύγουν οι άνθρωποι που μας μεγάλωσαν και δεν μεγαλώνουμε πια το ίδιο όμορφα», έγραψε η Δανάη Μπάρκα στη φωτογραφία της.

Και μοιράστηκε το story πίσω από τη συγκεκριμένη λήψη αναφέροντας: «Εδώ σε μια έξοδο για βραδινό που εγώ προσπάθησα να βγάλω φωτογραφία και εκείνη μου ψιθύριζε αστεία».

Με ένα story απάντησε η Δανάη Μπάρκα για το πώς αντιδρά στους τοξικούς ανθρώπους

Το 2018 η Κική Δημουλά και η κόρη της πραγματοποίησαν σπάνια δημόσια εμφάνιση, δίνοντας το παρών στην πρεμιέρα της παράστασης «Ουρανία», στο Θέατρο 104, όπου πρωταγωνιστούσε η Δανάη Μπάρκα.

Η Δανάη Μπάρκα είχε εξηγήσει παλαιότερα μέσα από τα Instagram-stories της πως η αείμνηστη ποιήτρια δεν της άφησε ως κληρονομιά τα τελευταία της ποιήματα, (όπως λανθασμένα είχε γραφτεί σε κάποια μέσα) αλλά της είχε κάνει αφιέρωση σε ένα από τα πολλά βιβλία που της χάριζε κατά καιρούς.

«Επειδή έχει γίνει μεγάλη αναπαραγωγή, θα παρακαλέσω να διευκρινιστεί ότι ουδέποτε η αγαπημένη μου Κική Δημουλά, που όντως είχα σαν γιαγιά μου λόγω της οικογενειακής μας σχέσης, μου άφησε κληρονομιά τα ποιήματά της. Πρόκειται για μία από τις πολλές αφιερώσεις της στα βιβλία που πάντα μου χάριζε. Ας σεβαστούμε την τεράστια απώλεια και ας είμαστε διακριτικά δίπλα στην οικογένειά της που χρειάζεται μόνο ηρεμία και αγάπη. Κληρονομιά είναι η ίδια και το έργο της, για όλους μας. Ευχαριστώ», έγραψε η Δανάη Μπάρκα.

Το 2020 η οικοδέσποινα του «Πάμε Δανάη» είχε αποχαιρετίσει την Κική Δημουλά με το δικό της ξεχωριστό τρόπο γράφοντας στο Instagram:

«Δεν ξέρω αν κλαίω περισσότερο από θλίψη που έφυγες ή αν κλαίω από χαρά που σε είχα στην ζωή μου 🖤 «Διατίθεται ἀπόγνωσις εἰς ἀρίστην κατάστασιν, καὶ εὐρύχωρον ἀδιέξοδον. Σὲ τιμὲς εὐκαιρίας. Ἀνεκμετάλλευτον καὶ εὔκαρπον ἔδαφος πωλεῖται ἐλλείψει τύχης καὶ διαθέσεως. Καὶ χρόνος ἀμεταχείριστος ἐντελῶς. Πληροφορίαι: Ἀδιέξοδον»
Κική μας ♥️».

5 ποιήματα της Κικής Δημουλά που θα σε βάλουν σε σκέψη

ΑΣΥΜΒΙΒΑΣΤΑ

Ὅλα τὰ ποιήματά μου γιὰ τὴν ἄνοιξη
ἀτέλειωτα μένουν.

Φταίει ποὺ πάντα βιάζεται ἡ ἄνοιξη,
φταίει ποὺ πάντα ἀργεῖ ἡ διάθεσή μου.

Γι᾿ αὐτὸ ἀναγκάζομαι
κάθε σχεδὸν ποίημά μου γιὰ τὴν ἄνοιξη
μὲ μιὰ ἐποχὴ φθινοπώρου
ν᾿ ἀποτελειώνω.

ΑΥΤΟΣΥΝΤΗΡΗΣΗ

Θὰ πρέπει νὰ ἦταν ἄνοιξη
γιατὶ ἡ μνήμη αὐτὴ
ὑπερπηδώντας παπαροῦνες ἔρχεται.
Ἐκτὸς ἐὰν ἡ νοσταλγία
ἀπὸ πολὺ βιασύνη,
παραγνώρισ᾿ ἐνθυμούμενο.
Μοιάζουνε τόσο μεταξύ τους ὅλα
ὅταν τὰ πάρει ὁ χαμός.
Ἀλλὰ μπορεῖ νά ῾ναι ξένο αὐτὸ τὸ φόντο,
νά ῾ναι παπαροῦνες δανεισμένες
ἀπὸ μιὰν ἄλλην ἱστορία,
δική μου ἢ ξένη.
Τὰ κάνει κάτι τέτοια ἡ ἀναπόληση.
Ἀπὸ φιλοκαλία κι ἔπαρση.

Ὅμως θὰ πρέπει νά ῾ταν ἄνοιξη
γιατὶ καὶ μέλισσες βλέπω
νὰ πετοῦν γύρω ἀπ᾿ αὐτὴ τὴ μνήμη,
μὲ περιπάθεια καὶ πίστη
νὰ συνωστίζονται στὸν καλύκά της.
Ἐκτὸς ἂν εἶναι ὁ ὀργασμὸς
νόμος τοῦ παρελθόντος,
μηχανισμὸς τοῦ ἀνεπανάληπτου.
Ἂν μένει πάντα κάποια γῦρις
στὰ τελειωμένα πράγματα
γιὰ τὴν ἐπικονίαση
τῆς ἐμπειρίας, τῆς λύπης
καὶ τῆς ποίησης.

ΓΕΓΟΝΟΤΑ

Μόνη, ἐντελῶς μόνη,
περπατῶ στὸ δρόμο
καὶ πέφτω πάνω σὲ μεγάλα γεγονότα:
Ὁ ἥλιος σὰν ἐπειγόντως νὰ ἐκλήθη ἀπὸ τὴ Δύση
ἀφήνοντας ἡμιτελὲς τὸ δειλινό...

Σὲ λίγο ἡ νύχτα,
κρατώντας τοὺς ἀμφορεῖς τοῦ μυστηρίου,
τῶν ἰδιοτήτων της ἐπαίρετο,
ὅταν τὸ ρεμβῶδες μάτι της, τὸ φεγγάρι,
ἕνα ἀπρόδεκτο, λαθραῖο σύννεφο, πάτησε
καὶ τὴν τύφλωσε.

Τοῦ ἀτυχήματος τούτου
ἐπωφελήθηκε
κάποιος παράξενος κατάσκοπος
-τὸ μεσονύχτιο ὑποπτεύονται-
τὸ σύμπαν πυροβόλησε
καὶ τὸ ἄφησε ἀκίνητο...

Μετὰ ἀπὸ τέτοια γεγονότα,
τὸ γεγονὸς πὼς εἶμαι πάλι μόνη
παρελείφθη.

ΔΕΝ ΕΧΕΙΣ ΤΙ ΝΑ ΧΑΣΕΙΣ

Καλὰ τὰ βγάζει πέρα ἡ μοναξιὰ
φτωχικὰ ἀλλὰ τίμια.
Ἀλλοῦ κοιμᾶται αὐτὴ
κι ἀλλοῦ τὸ ἐγκρατὲς σκεπτικὸ ἐάν.

Μόνο καμιὰ φορὰ
σὲ πειραματισμοὺς τὴν παρασύρει
ἡ περιέργεια
- ὄφις προγενέστερος
καὶ πιὸ φανατικὸς
ἀπ᾿ τὸν νερόβραστον ἐκεῖνον τῆς μηλέας.

Δοκίμασε τῆς λέει, μὴ φοβᾶσαι
δὲν ἔχεις τί νὰ χάσεις
καὶ τὴν πείθει
νὰ κουλουριάζεται πνιχτὰ
νὰ τρίβεται σὰ γάτα ἀνεπαίσθητη
πάνω στὸν διαθέσιμο ἀέρα
ποῦ ἀφήνεις προσπερνώντας.

Ἀπόλαυση πολὺ μοναχικότερη
ἀπὸ τὴ στέρησή της.

ΚΟΝΙΑΚ ΜΗΔΕΝ ΑΣΤΕΡΩΝ

Χαμένα πᾶνε ἐντελῶς τὰ λόγια τῶν δακρύων.
Ὅταν μιλάει ἡ ἀταξία ἡ τάξη σωπαίνει
-ἔχει μεγάλη πεῖρα ὁ χαμός.
Τώρα πρέπει νὰ σταθοῦμε στὸ πλευρὸ
τοῦ ἀνώφελου.
Σιγὰ σιγὰ νὰ ξαναβρεῖ τὸ λέγειν της ἡ μνήμη
νὰ δίνει ὡραῖες συμβουλὲς μακροζωϊας
σὲ ὅ,τι ἔχει πεθάνει.

Ἂς σταθοῦμε στὸ πλευρὸ ἐτούτης τῆς μικρῆς
Φωτογραφίας
ποὺ εἶναι ἀκόμα στὸν ἀνθὸ τοῦ μέλλοντός της:
νέοι ἀνώφελα λιγάκι ἀγκαλιασμένοι
ἐνώπιον ἀνωνύμως εὐθυμούσης παραλίας.
Ναύπλιο Εὔβοια Σκόπελος;
Θὰ πεῖς
καὶ ποὺ δὲν ἦταν τότε θάλασσα.

Πηγή κεντρικής: danai_barka