Η ηχηρή απουσία των «λαϊφσταϊλάδων»
Έβλεπα εχθές το βράδυ την εκπομπή του Κώστα Βαξεβάνη με αφιέρωμα στο τέλος του lifestyle. Από τη μια αυτή την εκπομπή την ψάχνουμε πάντα πότε θα την παίξει η ΝΕΤ. «Που'ν'το; που'ν'το το δακτυλίδι;» έπρεπε να την λένε και όχι το «Κουτί της Πανδώρας». Στάθηκα σε πολλά σημεία και απόψεις, αγνόησα τους επαγγελματίες αρνητές σε κάθε θέμα που βαφτίζουν την χωλή άποψη, θαύμασα το υπερμοντέρνο μαλλί της κ. Πόπης Διαμαντάκου που είχε πάει κομμωτήριο, αν και όχι lifestyle, ενώ εγώ λίγο αργότερα βγήκα στην ίδια εκπομπή άβαφη και με μια στέκα αν και Kαρυάτιδα στο Ερεχθείο του life style, ταυτίστηκα με τον Νόρμαν Μέιλερ που ξεκίνησε λέει την υπόθεση αυτή (άμα είναι να ταυτιστώ φυσικά και θα διαλέξω τον Νόρμαν Μέιλερ και όχι τον Δανίκα!),αισθάνθηκα ότι σοβαροί γραφιάδες του είδους είχαν μια απολογητική διάθεση, λες και σε λίγο θα μας βάζουν να υπογράφουμε δηλώσεις αποκήρυξης φρονημάτων, όπως συνέβαινε με τους αριστερούς στην χούντα. Μισογύνικο, βλάχικο, αγράμματο το lifestyle. Και ένας Ανδρέας Παπανδρέου να χορεύει με ζιβάγκο, πεντοζάλι. Και μια ταύτιση, σε κάποια άποψη του Μαστοράκη αλλά και του Φρέντυ Γερμανού με το είδος και την επταετία.
Μπερδεύτηκα λίγο. Το περιθωριακό είδος στην αρχή έγινε μετά καθεστώς και στο τέλος αμφισβητήθηκε για να ξεπεραστεί. Ε! Έτσι δε γίνεται πάντα; Αυτή δεν είναι η ιστορία του τύπου γενικά και όχι ενός κινήματός του; Καλοφωτισμένη η Ναταλία Γερμανού, άβαφη με τα μαλλιά πιασμένα πίσω η μούσα του εναλλακτικού τύπου στην αρχή του και αποθεωμένη φιγούρα του ιλουστρασιόν lifestyle Βάνα Μπάρμπα. Χορτασμένη. «Περάσαμε όλοι καλά» λέει. Κάπου ο Νίκος Ζαχαριάδης σα να ζητά να μη πυροβολούν τον πιανίστα, λέει πως εμείς που γράφαμε για αυτά, νύχτα φεύγαμε απ' τα γραφεία, delivery τρώγαμε, σα τα σκυλιά δουλεύαμε και άντε να πηγαίναμε καλοκαίρι στην Μύκονο (απεταξάμην, καλέ). Προσωπικά ούτε στην Μύκονο πήγαινα, πάντως. Άκουσα και είδα. Το πεδίο ορίστηκε, αποδιοπομπαίος τράγος για τον τύπο βρέθηκε, μπορούμε τώρα να προχωρήσουμε παρακάτω και να πάμε να κάνουμε όλοι τις δουλειές μας –αν έχουμε;
Απ'την ενδιαφέρουσα εκπομπή, πυροδοτήθηκαν κουβέντες και σχόλια στο twitter και στο facebook. Οι συνήθεις λάτρεις του είδους που τουιτάρουν συνεχώς για κάθε δευτερόλεπτο εκπομπής στην τηλεόραση, υπέρλαμπροι σταρ που βασιστήκαν στα έντυπα του lifestyle και που τώρα κάνουν προσπάθειες διαχείρησης του εαυτού τους στο twitter, σιώπησαν εκκωφαντικά. Δεν έχουν σχέση με το πτώμα. Δεν βρέθηκαν καν στον τόπο του εγκλήματος. Δεν μπορούν να κλητευθούν, ούτε καν σαν μάρτυρες κατηγορίας. Περιμένουν την ετυμηγορία μόνο, που θα αποφανθεί από σοβαρούς εκπροσώπους της πολιτικής δημοσιογραφίας που ουδεμία ευθύνη φέρουν για το ότι δεν είδαν την κρίση να έρχεται, δε ρώτησαν πολιτικούς ηγέτες για αυτήν, δεν αποκάλυψαν σκάνδαλα, δεν είχαν σχέση με το λαό, παρά μόνο ως νούμερα στις τηλεθεάσεις τους. Και όλοι πήγαμε μετά για ύπνο. Τουλάχιστον κάποιοι από μας. Που μπορούμε να κοιμόμαστε ακόμα ήσυχοι...
