Να σε κάψω πρώτα, να σ'αλείψω μέλι...

Αφού έχυσε το φαρμάκι της η Christine Lagarde κατά του ίδιου του Ελληνικού λαού και όχι των πολιτικών του ή των επιλογών του, ήρθε βοή λαού, οργή Θεού και τα μαζεύει τώρα. Ο εκπρόσωπος του ΔΝΤ, Τζέρι Ράις, κατά τη διάρκεια ενημέρωσης δημοσιογράφων στην Ουάσινγκτον, μαζεύει τα αμάζευτα.
Ο Ράις είπε ότι η γενική διευθύντρια του ΔΝΤ εκφράζει τη λύπη της για το γεγονός ότι τα πρόσφατα σχόλιά της για την Ελλάδα «παρερμηνεύτηκαν και προσέβαλαν» (πολιτικές κουβέντες είπε η μαντάμ ή σουρεαλιστικό ποίημα έγραψε που αλλάξαμε την ερμηνεία;).

Ο μίστερ Ράις δήλωσε πως: «έχουμε το μεγαλύτερο σεβασμό για τον ελληνικό λαό, την ιστορία του και τις θυσίες του». Τώρα θα σας έλεγα και εγώ τι σας έχει ακριβώς ο ελληνικός λαός, αλλά έχε χάρη μίστερ Ράις μου, Κριστινάκι και ΔΝΤ μου, που θέλω να διατηρήσω το επίπεδο του Queen και να μην το ρίξω εκεί που σας αρμόζει. Από πότε οι θύτες σέβονται το θύμα, οι κυνηγοί το θήραμα και τα αρπακτικά την λεία τους;

Διαπράττεται εις βάρος μας γενοκτονία, εξαπολύονται πογκρόμ σχεδόν και μετά «πόσο σας σεβόμαστε οσιομάρτυρες του ευρώ, του πειράματος της παγκοσμιοποίησης, αριθμοί των δεικτών της δικής μας ευημερίας»; Και τι μας νοιάζουν οι λέξεις της κ. Lagarde και του κ. Ραις. Οι πράξεις τους μας νοιάζουν. Και αυτές στάζουν αίμα. Στόμωσαν τα οικονομικά τους μαχαίρια απ την πολύ χρήση. Και εμείς με την αξιοσέβαστη Ιστορία, με τα ποιηματάκια για το μύθο του παρελθόντος μας, με τα σύμβολα για την ίδια της γέννηση της Ευρώπης, δεν έχουμε να περιμένουμε κανένα ελάφι απ την θεά, να πάρει τη θέση μας πάνω στο βωμό.

Απλά θα σκύψουμε τους λαιμούς και θα περιμένουμε τους δήμιους να μας καταφέρουν το χτύπημα. Με σεβασμό...