Σσσς... παίζει Τσουρούμι!

Η Χομόβα απογοητευμένη, η Αλίγια Μουσταφίνα πάλι ανέβηκε στο ψηλότερο σκαλί. Η Τσουρούμι μες στην απογοήτευση και με το δίκιο της. Η Αιθιόπισσα Ντερλαρτού Τουλού στα 10.000 μέτρα, παρολίγον να κάνει τον εκφωνητή της ΕΤ1 συγκοπή να πάθει. Ούτε απ᾽ τον Πύργο Ηλίας να ήταν η γυναίκα δηλαδή, τόσο εθνικό άγχος. Το τι ονόματα έχω μάθει δε λέγεται απ᾽ αυτούς τους Ολυμπιακούς. Όπως δεν έχω και τίποτα άλλο να κάνω (σάμπως θα πάω διακοπές!), μου κρατάνε συντροφιά οι Ολυμπιακοί. Το τι ιππασία έχω δει, που της έχουν αδυναμία οι Άγγλοι, τένις, συγχρονισμένη κολύμβηση, ως και τζούντο που δεν ήξερα καν πως υπάρχει -ως άθλημα και όχι στις ταινίες με τον Μπρους Λι, δηλαδή.

Με αυτή την Ολυμπιάδα, που ούτε να μου μιλήσει άνθρωπος όταν παρακολουθούσα δεν ήθελα, ένιωσα, αισθάνθηκα, ξανάνιωσα κοσμοπολιτισμό, εξωτισμό, ταξίδια, συγκίνηση! Για τα άλλα έθνη διότι το δικό μας, πια, μόνο περασμένα μεγαλεία θυμάται και διάγοντας τα κλαίμε όλοι! Που να λες Άρση Βαρών και Πύρρος Δήμας, ή Σακοράφα, ή Βερουλή, ή Μελισσανίδης και να σε πιάνει γοερό κλάμα!

Λοιπόν, έμαθα και ονόματα πολλά. Εκτός απ᾽την Αλίγια Μουσταφίνα, με σημάδεψε η αθλήτρια του τζούντο της Σαουδικής Αραβίας, που δεν ήθελε να αγωνιστεί χωρίς μαντίλα. Αυτή άκουγε στο εύκολο και εύηχο όνομα: Ουοτζάν Αλί Σεράτζ Αμπντουλραχίμ Σαχερκανί! Υποθέτω σε όλο τον κόσμο οι εκφωνητές θα εκφύονταν την παραίτηση, στην προσπάθεια να προφέρουν τ᾽όνομα τους. Αυτό που με γεμίζει έγνοια, είναι πως σύντομα οι Ολυμπιακοί Αγώνες θα περάσουν. Και μετά τι θα παίζει η ελληνική τηλεόραση; Πάνε οι γιορτές και τα πανηγύρια... σόρι... τα ιδεώδη ήθελα να πω!

(Πάλι η ιππασία αυτοί οι Άγγλοι μας δείχνουν! Ώχουου και ήθελα να δω ασύμμετρους ζυγούς!)