140 πανάκριβοι χαρακτήρες

Είναι το πρώτο περιστατικό στα χρονικά του κοινωνικού δικτύου, όπου τίθεται το ερώτημα αν όσα γράφει κάποιος διάσημος στη σελίδα του στο twitter είναι καθαρά υποκειμενικά και δεν μπορούν να λογοκριθούν ή αν τελικά η επιρροή που ασκούν κάποια επώνυμα (sic) άτομα στον υπόλοιπο κόσμο είναι τόση ώστε να τεθούν συγκεκριμένα όρια στην ελευθερία των tweets.

H Courtney Love είναι γνωστή για την αθυροστομία της και τον εριστικό της χαρακτήρα, και αυτή της η συμπεριφορά βγαίνει και στον λογαριασμό της στο twitter. H «Χήρα Cobain» λοιπόν, εδώ και αρκετό καιρό μιλούσε με τα χειρότερα λόγια εναντίον της σχεδιάστριας Dawn Simorangkir και της φίρμας ρούχων της «Boudoir Queen», «ρίχνοντας λάσπη» στην δουλειά της, αποκαλώντας την «κλέφτρα» και αφήνοντας να εννοηθεί πως η σχεδιάστρια έχει βεβαρημένο ποινικό μητρώο.

Όσο επιφανειακό κι αν ακούγεται αυτό, το αποτέλεσμα ήταν μάλλον σοβαρό, μιας και οι πωλήσεις της σχεδιάστριας έπεσαν κατακόρυφα και η ζημιά που της προκάλεσε η Love άρχισε να γίνεται επικίνδυνα εμφανής. Έτσι και η Simorangkir κατέφυγε στα δικαστήρια.

Τελικά δίκη δεν έγινε, μιας και οι δύο πλευρές ήρθαν σε συμβιβασμό. Ο Bryan J. Freedman, δικηγόρος της σχεδιάστριας, επιβεβαίωσε πως έγινε συμβιβασμός και πως οι συνήγοροι της Love ήθελαν να κρατήσουν το όλο θέμα μυστικό και μακριά από τα φώτα της δημοσιότητας.

«Έπρεπε να δείξουμε στον κόσμο πως τα σχόλια αυτά ήταν υποτιμητικά και εντελώς παράνομα, έτσι ήταν επιτακτική ανάγκη για την πελάτισσά μου να δημοσιοποιήσει τον συμβιβασμό», δήλωσε ο Freedman.

To ποσό των σχεδόν 430.000 δολαρίων, πάντως, που αναγκάστηκε να πληρώσει η Love –και μάλιστα σε δόσεις- θεωρήθηκε λίγο ως «συγγνώμη» από την πλευρά της σχεδιάστριας και ο ίδιος ο δικηγόρος της Love προσπάθησε να υποβιβάσει την σημασία του γεγονότος.

Σε κάθε περίπτωση, είναι μια ενδιαφέρουσα αρχή ώστε να προβληματιστεί ο κόσμος για το κατά πόσο επηρεάζεται η κοινή γνώμη από φαινομενικά αθώες δηλώσεις διάφορων διασήμων σε μέσα κοινωνικής δικτύωσης και να βρεθεί μια χρυσή τομή στο θέμα που να βάζει μεν κάποια όρια, αλλά να μην παρεμποδίζει την ελευθερία του λόγου.