Το ξεκατίνιασμα του Δήμου Βερύκιου και της Έλενας Ακρίτα!

Δεν είμαι σίγουρος ότι είναι ωραίο όλο αυτό που συμβαίνει αυτές τις μέρες με τον πόλεμο που έχει ξεσπάσει ανάμεσα στην Έλενα Ακρίτα και στον Δήμο Βερύκιο.

Από τη μια ας αρχίσουν κάποιοι να λένε επιτέλους τη γνώμη τους για να ξεμπερδέψουμε με τις εποχές που όλοι ήμασταν μια ωραία παρέα μέχρι να γυρίσουμε την πλάτη μας. Όχι δεν είναι όλα ωραία και παρεϊστικα, απ την άλλη όμως όλη αυτή η κόντρα είναι κακόγουστη, όπως είναι όλα τα ξεκατινιάσματα. Πόσο μπουγαδόνερο μπορούμε να αντέξουμε;
Εντάξει για το Δήμο Βερύκιο αυτή είναι μια συνηθισμένη μέρα: Φωνές, κραυγές, κάποιος που τον καταδιώκει και απολογίες. «Εγώ δεν έφταιγα, εγώ δεν έβρισα, λάθος καταλάβατε κ.λ.π

Σε αυτόν πόλεμο όμως μπλέχτηκε η Έλενα Ακρίτα και πιάστηκε σαν τη μύγα στον ιστό του Βερύκιου, ο οποίος είναι και ο μόνος που έχει όφελος από μια τέτοια διαμάχη. Λένε ότι ο εχθρός μας, αυτός δηλαδή που επιλέγουμε να πολεμήσουμε, μας εξισώνει ακόμη και αν είμαστε ανόμοιοι. Αυτή είναι η μεγαλύτερη εξυπνάδα κάποιου που θέλει να αναρριχηθεί. Να διαλέξει ένα ανώτερο ανταγωνιστή του.

Και όταν λέω ανώτερο εννοώ κάποιον που η άξια του , το ήθος και το ταλέντο του είναι αδιαμφισβήτητα. Γιατί ακόμη και αν το φάουλ της Έλενας είναι οι σαπουνόπερες, αυτές είναι πταίσμα μπροστά στα φάουλ του δημοσιογράφου.

Και κάτι τελευταίο, όχι κύριε Βερύκιε δεν σου πέφτει λόγος να ασχοληθείς με τις πλαστικές μια γυναικάς. Κανείς δεν σε ρώτησε και αν τυχόν κάποιος θέλει όντως να μάθει την άποψή σου, τότε φέρσου σαν γενναιόδωρος άντρας και όχι σαν κουτσομπόλα της γειτονιάς.