Όταν η Μαριάννα Τουμασάτου ποζάρει αμακιγιάριστη τότε μας εμπνέει (πιο πολύ) να κάνουμε το ίδιο
Ποζάρει πιο ξανθιά και όμορφη από ποτέ και αποδεικνύει πως μια γυναίκα μπορεί να κάνει ό, τι θέλει στα μαλλιά της και να το υποστηρίζει.
Το προφίλ της Μαριάννας Τουμασάτου στο Instagram είναι πάντα μία καλή ιδέα για να αντλήσει κανείς έμπνευση για καλό περιεχόμενο και «ηχηρά» μηνύματα. Η γνωστή ηθοποιός που έχει ταλέντο και στην ενσυναίσθηση -όπως θα έλεγε κανείς με καλλιτεχνική διάθεση- δεν έχει πολλές αναρτήσεις αλλά στοχευμένες. Είναι πάντα to the point ενώ αποπνέει και έναν πολύ ωραίο δυναμισμό, στοιχεία που συνηγορούν στο να μεγαλώνει τόσο όμορφα και αυτό να βγαίνει τόσο πολύ προς τα έξω όταν χαμογελάει.
Εκτός από το ότι έχει ένα προφίλ με κοινωνικό πρόσημο, η ταλαντούχα ηθοποιός, δίνει κάποιες αφιλτράριστες φωτογραφίες στους followers της στέλνοντας μηνύματα σε κάθε γυναίκα να κάνει το ίδιο. Όλα αυτά χωρίς να πει τίποτα ή αλλιώς ο ορισμός της έμπνευσης. Όχι ότι έχουν κάτι τα φίλτρα, αλλά υπάρχει και η άλλη πλευρά της beauty ιστορίας. Ε;
Ποζάροντας πιο ξανθιά και όμορφη από ποτέ και αποδεικνύοντας πως μια γυναίκα μπορεί να κάνει ό, τι θέλει στα μαλλιά της και να το υποστηρίζει, οι παραπάνω φωτογραφίες είναι η απάντηση σε δεκάδες ερωτήσεις που δέχονται πολλές γυναίκες. Έτσι δεν είναι;
Η Μαριάννα Τουμασάτου για το #MeToo
Ήταν Φεβρουάριος του 2021 όταν η Μαριάννα Τουμασάτου βρέθηκε καλεσμένη στην εκπομπή του Γιώργου Λιάγκα και της Φαίης Σκορδά. Η γνωστή ηθοποιός, δεν θα μπορούσε να μην αναφερθεί τότε στο θέμα του #MeToo.
Ακολουθούν, όλα όσα είχε πει στο δίδυμο των παρουσιαστών:
«Σε όλους τους χώρους υπάρχουν όλα τα είδη των ανθρώπων. Σε εμάς, επειδή είμαστε πιο αναγνωρίσιμοι -τουλάχιστον ένα ποσοστό-, ξέρει και ο κόσμος όταν μιλάμε για κάποιον ότι έκανε κάτι, ποιος είναι αυτός ο κάποιος, δεν σημαίνει ότι όλος ο χώρος είναι έτσι...
Να πούμε ένα μεγάλο ''ευχαριστώ'' στη Σοφία Μπεκατώρου, που άνοιξε τη μεγάλη πόρτα, και μετά στη Ζέτα και στην Τζένη, που άνοιξαν τα παράθυρα να μπει φως, να φύγει επιτέλους η μούχλα που υπάρχει.
Πολλές φορές, όταν τα παιδιά που τους συμβαίνει κάτι τέτοιο είναι και σε μικρή ηλικία, είναι πολύ δύσκολο να ξεχωρίσουν τα όρια.
Εγώ, όταν τελείωσα μια πολύ δύσκολη Σχολή, νόμιζα πως το να καθαρίσω τη σκηνή ήταν μέσα στις υποχρεώσεις του μαθητή. Όχι, δεν ήταν. Όταν βγήκα στη δουλειά και μου έλεγαν πρέπει να καθαρίσουμε τη σκηνή, νόμιζα ότι θα το έκανα εγώ. Έχω πιεστεί πολύ στη Σχολή μου. Έχω περάσει bullying, νόμιζα ότι έτσι ήταν. Τα έβγαλα πέρα, αλλά εξασφάλισα μια άσπρη τούφα στα μαλλιά μου…
Το θέατρο θέλει θυσίες, αλλά δεν θα πεθάνουμε εμείς για το θέατρο. Πρέπει να φύγουν από τον χώρο, είναι πολλά χρόνια, αλλά δεν βάζουν μυαλό. Δεν θέλω η κόρη μου να βρεθεί σε έναν τέτοιο χώρο, ούτε κάποιο άλλο κοριτσάκι. Ούτε κανένα αγοράκι να ταλαιπωρηθεί…
Ούτε να ακούω για συγγνώμες. Να ζητήσω συγγνώμη για κάτι που έκανα εγώ. Όχι από κάποιον που έχει χουφτώσει και κλειδώσει ένα παιδάκι στο καμαρίνι. Η συγγνώμη τι είναι; Όταν μετανοώ για ό,τι έχω κάνει, όχι όταν φοβάμαι επειδή εξετέθην. Άλλο η συγγνώμη, άλλο τα πίτουρα».