James Franco

Ο παραγωγός της ταινίας «Pineapple Express» Judd Apatow μας μαρτύρησε κάποτε πως στα διαλείμματα των γυρισμάτων ο νεαρός ηθοποιός διάβαζε την «Ιλιάδα» του Ομήρου. Αν μπορούσαμε να κουβεντιάσουμε λιγάκι (πόθος διακαής και διόλου κρυφός, αντιθέτως ηχηρά ειπωμένος) με τον Franco θα του προτείναμε να ρίξει μια ματιά και στο έτερο Ομηρικό έπος. Γιατί; Διότι εικάζουμε πως όλο και κάποια ταύτιση θα ένιωθε με τον Οδυσσέα τον οποίο ο ραψωδός αποκαλεί -όπως θα θυμάστε από τα σχολικά σας χρόνια- πολύτροπο/ πολυμήχανο εκθειάζοντας τα αμέτρητα κατορθώματά του.

Το σπουδαιότερο κατόρθωμα του 32χρονου James μάλλον δεν έχει πραγματοποιηθεί ακόμα -αν κρίνουμε από την ταχύτητα και τη συχνότητα με την οποία καταπιάνεται με νέα projects αλλά δεν τα έχει καταφέρει καθόλου άσχημα μέχρι στιγμής. Επιγραμματικά ο κύριος Franco είναι: ηθοποιός, σκηνοθέτης, παραγωγός, σεναριογράφος, συγγραφέας, ζωγράφος, κάτοχος πτυχίων, master και υποψήφιος διδάκτωρ στο Yale, παρουσιαστής της φετινής τελετής απονομής των βραβείων Όσκαρ, πρόσωπο του οίκου Gucci για τα ανδρικά αρώματά του, συνιδιοκτήτης του bar «Writer's Room» στο Λος Άντζελες και υποψήφιος για Όσκαρ στην κατηγορία Α' ανδρικού ρόλου για την ερμηνεία του στην ταινία «127 Ώρες» σε σκηνοθεσία Danny Boyle.

Και αυτές είναι μόνο οι δημόσιες ιδιότητές του. Θα διαθέτει και άλλες, υποθέτουμε, που δεν τις γνωρίζουμε.

Αρχικά μας τράβηξε την προσοχή όταν πρωταγωνίστησε στην τηλεοπτική σειρά «Freaks and Geeks» (1999-2000) που κέρδισε πολύ καλές κριτικές παρά τη μικρή διάρκειά της. Ο πρώτος του μεγάλος κινηματογραφικός ρόλος ήταν στην ταινία «Whatever it Takes» το 2000 και την προσοχή των πάντων την τράβηξε όταν υποδύθηκε τον James Dean στην ομότιτλη τηλεταινία του 2001 κερδίζοντας μια υποψηφιότητα για Emmy, άλλη μία για το βραβείο Screen Actors Guild και μια Χρυσή Σφαίρα για την ερμηνεία του. Ακολούθησε ο «Spiderman» και άλλες ταινίες μέχρι το 2008 που ο πλανήτης ολόκληρος (ανεξαρτήτως φύλου) ένιωσε ένα σκίρτημα έρωτος στην καρδιά του παρακολουθώντας τον στην ταινία του Gus Van Sant «Milk» να υποδύεται το σύντροφο του Sean Penn, ρόλο για τον οποίο κέρδισε και ένα Independent Spirit Award.

Το 2009 ο Franco βρέθηκε στα πλατό της αμερικάνικης καθημερινής σειράς «General Hospital» όπου υποδύθηκε τον... Franco, έναν ρόλο που ο ίδιος ο ηθοποιός έχει χαρακτηρίσει ως performance art. Το καλοκαίρι του 2010 ο φανταστικός χαρακτήρας Franco εξέθεσε έργα του στο Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης του Λος Άντζελες την ίδια περίοδο που ο πραγματικός Franco έκανε μια έκθεση στο ίδιο Μουσείο βασισμένη στις εμπειρίες που αποκόμισε από τη συμμετοχή του στη σειρά «General Hospital».

To 2010 πρόλαβε, εκτός από το να παίζει σε ταινίες, να γράψει και το βιβλίο «Palo Alto» που πήρε το όνομά του από την περιοχή της Καλιφόρνια όπου μεγάλωσε και περιείχε μικρές ιστορίες. Οι κριτικοί λογοτεχνίας διχάστηκαν απέναντι στο συγγραφικό του έργο και ενώ κάποιοι έγραψαν πως πρόκειται για «έναν φιλόδοξο νέο που ξεκάθαρα αγαπά το διάβασμα και δίνει πολλή προσοχή στις λεπτομέρειες αλλά ξοδεύει πολύ χρόνο και ενέργεια στη φόρμα χάνοντας την ουσία» η Guardian θεώρησε το ντεμπούτο του στη συγγραφή ένα από τα πιο πολλά υποσχόμενα.

Το 2011 οι προγραμματισμένες κινηματογραφικές δουλειές του περιλαμβάνουν (ήδη) την ταινία «Your Highness» στην οποία συμπρωταγωνιστεί με τη Natalie Portman και «Rise of the Apes» με συμπρωταγωνίστρια τη Freida Pinto ενώ στο θέατρο θα βρεθεί στο πλάι της Nicole Kidman στο σημαντικό έργο της παγκόσμιας δραματουργίας του Tennesse Williams «Το Γλυκό Πουλί της Νιότης». Το άλλο μέρος στο οποίο θα τον συναντήσουν οι fans είναι πίσω από τις κάμερες στο ρόλο σκηνοθέτη της ταινίας «As I Lay Dying», βασισμένης στο ομώνυμο βιβλίο του Αμερικανού συγγραφέα William Faulkner. Θα εμφανιστεί, επίσης, σε δύο επεισόδια του «General Hospital». Θα κεράσει ποτά τους φίλους του στο νεοαπακτηθέν bar του «Writer's Room» του L.A. Θα συνεχίσει το διδακτορικό του στο Yale. Και ποιος ξέρει τι άλλο θα προστεθεί στο πρόγραμμά του μέχρι να τελειώσει η συγγραφή αυτού του κειμένου...

Πριν από όλα αυτά, βέβαια, στις 27 Φεβρουαρίου, θα δοκιμάσει την τύχη του στα Όσκαρ όπου εκτός από υποψήφιος είναι και παρουσιαστής της τελετής μαζί με την Anne Hathaway.

Και, κάπου εδώ, πρέπει να προσθέσουμε πως το πολυάσχολο αγόρι διαθέτει και πολύ χιούμορ. Τον Ιούνιο του 2009 επρόκειτο να μιλήσει σε μια τελετή στο Πανεπιστήμιο UCLA αλλά ακύρωσε τελευταία στιγμή την συμμετοχή του. Δύο χρόνια αργότερα, σε μια χαριτωμένη επίδειξη αυτοσαρκασμού, κυκλοφόρησε ένα σατιρικό video στο site www.funnyordie.com (το οποίο μπορείτε να δείτε εδώ) με το οποίο κορόιδευε τη συμπεριφορά του.

Το πόσο cool είναι το απέδειξε, επίσης, απαντώντας σε ερωτήματα που τέθηκαν σχετικά με την σεξουαλικότητά του εξαιτίας των ρόλων gay που έχει υποδυθεί και έχουν φτάσει κιόλας τους τρεις: «Έχω παίξει gay άνδρες που έχουν ζήσει στα 20's, στα 50's, στα 60's και στα 70's. Και όλες αυτές οι περίοδοι ήταν δύσκολες για έναν gay άνδρα και ειδικά έναν φανερά gay άνδρα, πολύ δυσκολότερες από ότι το σήμερα. Με ενδιαφέρει πολύ το πώς αντιμετώπισαν την αντισυμβατική ζωή τους αυτοί οι άνδρες... Αλλά, ξέρεις τι; Ίσως να είμαι απλώς gay».

Μια απορία έχουμε μόνο: ανάμεσα σε όλα αυτά που στριμώχνει την προσωπική του ζωή; Γιατί, περιττό να σας πούμε, πως στην αγκαλιά του έχουν φιγουράρει, κατά καιρούς, ουκ ολίγες αιθέριες υπάρξεις.