Το ξεπούλημα του lifestyle από τους «anti-lifestylers»

Πρόσφατα διάβασα ένα πολύ ωραίο κείμενο στο blog του Vam33 στη Lifo. Λέγεται "Η ηδονή της πτώσης των άλλων - στο Κολοσσαίο με τα λιοντάρια ελεύθερα". Και εκείνος όπως κι εγώ παρακολουθούσαμε τις αντιδράσεις των ανθρώπων απέναντι στην πτώση του "παλιού κόσμου" όπως λέει εκείνος, ή μιας "φούσκας" όπως θα έλεγα εγώ που κάνει μπαμ σε χέρια ανθρώπων που δεν μπορούν να διαχειριστούν σωστά ούτε τη δόξα αλλά ούτε και το χρήμα -ειδικά όταν έρχεται δανεικό και με τη σέσουλα.

Μέχρι πριν λίγο καιρό πίστευα πως είμαστε ένας λαός πονόψυχος και προχωρημένος σε αισθήματα με μία βασική παλιομοδίτικη αξιοπρέπεια. Αντί για αυτό βλέπω πως ο κόσμος διψάει για "ρωμαϊκή εκδίκηση". Δε μιλάω για το διασυρμό του Λάκη Γαβαλά -τον οποίο χλευάζουν κυρίως άνθρωποι που τον έγλυφαν πάνω κάτω και δεξιά αριστερά τις εποχές που πόζαρε στη γαλλική Vogue ως εκπρόσωπος της μόδας της Ελλάδας- αυτό είναι και κάτι που το ψιλοπερίμενα.

Αυτό που δεν περίμενα είναι την "οργή" όλων αυτών που είτε ήθελαν πάντα να είναι μέσα σε αυτό το σύστημα και τους άφηναν στην απ' έξω, είτε αυτών που πλούτισαν κυριολεκτικά με τεράστιους μισθούς και αφορολόγητες αρπαχτές -στα πιο "αστεία" επαγγέλματα και σε όσους έτρωγαν και έπιναν με άτομα που τώρα κράζουν με εξυπνακίστικα posts στο Facebook. Ο κάθε τυχάρπαστος και η κάθε "παξιμαδοκλέφτρα" μου κάνει forward θέματα για την πτώση των media, με ρωτάει τη γνώμη μου και παράλληλα μου χρεώνει και τα χρωστούμενα.

Προφανώς οι συγκεκριμένοι δεν έχουν καταλάβει πως η πτώση των εντύπων αντικατοπτρίζει και τα δικά τους χάλια . Eπίσης δεν έχουν καταλάβει πως ότι λένε καταγράφεται και πως ρόδα είναι και γυρίζει. Η στάση του κακιασμένου και διπρόσωπου δε θα πάει κανέναν μας μπροστά. Ποτέ. Ίσα ίσα μας επιστρέφει σε dark ages. Και να κλείσω με τον επίλογο του αγαπητού blogger "Περίμενες από ένα λαό, που επικαλείται τους αρχαίους προγόνους του με την πρώτη ευκαιρία, να έχει μάθει κάτι απ' από αυτούς. Είναι όμως όλοι στο Κολοσσαίο διψασμένοι για αίμα. Βρήκες ρωμαϊκή εκδίκηση, όπως κάποτε έβρισκες ρωμαϊκά όργια" .

O καθένας πληρώνει για τα εμφανέστατα λάθη του, είτε ήταν από τις δυσκολίες της εποχής, είτε από ξιπασιές. Πολλούς μας παίρνει η μπάλα, όλοι ζούμε την εποχή αυτή της αγωνίας, όλοι έχουμε χάσει, σε όλους μας χρωστάνε... Σχεδόν όλοι όμως κάποτε κάτι είχαμε κερδίσει. Για αυτό ας κοιτάμε να επιβιώσουμε με ομόνοια, να επικεντρωθούμε στα σοβαρά προβλήματα και να σταματήσουμε να κατηγορούμε της αλεπούς τα κρεμαστάρια ή το "lifestyle" στο οποίο όλοι συμμετείχαμε, το οποίο παρεμπιπτόντως μεταλλάσσεται ανάλογα με τις εποχές.

Από το πρωινό του "Mega Mou" μέχρι τις συνεντεύξεις του Θέμου και τα ρούχα του «Δέστε τους», το lifestyle θα υπάρχει πάντα σε μία νορμάλ κοινωνία με ζωντανούς ανθρώπους και όχι ζόμπι. Τα κλισέ, η σοβαροφάνεια και η γκαντεμολογία για να γινόμαστε συμπαθείς στον κόσμο που υποφέρει, έχουν και τα όριά τους. Όσοι λοιπόν το lifestyle εμίσησαν ας μην ασχολούνται μαζί του, ούτε να το βρίζουν για να "πουλήσουν" με εξυπνάδες και φιλοσοφίες. Ας ασχοληθούν με τα "σοβαρά θέματα" που τους απασχολούσαν -όπως ευαγγελίζονται - έτσι κι αλλιώς μέχρι τώρα...