Χάρης Ρώμας: «Εγώ κάνω τέχνη στην τηλεόραση»

Το να πούμε ότι ο Χάρης Ρώμας είναι φλέβα χρυσού για τηλεοπτικά κανάλια δεν είναι και καμία πρωτοτυπία και μεταξύ μας είναι και ευκολία για ένα άνθρωπο που ξεκίνησε την καριέρα του από το θέατρο και μάλιστα από την παράσταση του Μάνου Χατζιδάκι "Πορνογραφία".
Ο Χάρης δεν γνώρισε την επιτυχία στην τηλεόραση και στο θέατρο, γνώρισε την συντριπτική επιτυχία, τέτοιου μεγέθους, που οι άνθρωποι μετά από αυτό δεν είναι ποτέ ίδιοι.
Σήμερα ετοιμάζει την επιστροφή του στην τηλεόραση της κρίσης, παθιάζεται με την παράσταση που σκηνοθετεί και πρωταγωνιστεί στο θέατρο Αμυράλ, την κομεντί "Είδα το Χάρη με τα μάτια μου", προσπαθεί να διατηρήσει τις ισορροπίες ανάμεσα στο χάος που λέγεται καριέρα και προσωπική ζωή και έχει άποψη για όλα. Ευτυχώς...

Τι φοβάσαι πριν από μια πρεμιέρα;
Πάντα έχω την αγωνία να δω αυτό που κατασκεύασα τι αντίκτυπο θα έχει. Πώς αυτό που έχω φανταστεί και επεξεργαστεί, σαν συγγραφέας, σαν σκηνοθέτης και σαν ηθοποιός έχει εκτελεστεί και έχει ολοκληρωθε, ώστε να περάσει στον κόσμο. Δεν ξέρω βέβαια, πόσο και αν τους αφορά η θεματολογία και ο τρόπος.

Πας λίγο στα τυφλά;
Όχι, γιατί μετά από τόσα χρόνια στη δουλειά, διαισθάνομαι τι θέλει το κοινό. Δεν δουλεύω με συνταγή τα τελευταία χρόνια γι αυτό και προέκυψαν όλες αυτές οι δουλειές. Βέβαια όταν είσαι πολλά χρόνια στο χώρο, γνωρίζεις ότι υπάρχουν σταθερές που ξέρεις ότι συγκινούν και ενδιαφέρουν τον κόσμο, αλλά μαγειρεύοντας ακόμη και αν βάζεις τις σωστές αναλογίες και τα σωστά υλικά, δεν έχεις ιδέα για το αποτέλεσμα. Επίσης ανεβάζω τα δικά μου έργα ως επί το πλείστον, οπότε δεν έχω δει τα έργα μου να παίζονται από άλλους ή να πάρω ιδέες, ή να παίζονται στο εξωτερικό, όπως βλέπω ότι πηγαίνουν κάποιοι και για να μην πω ότι κοπιάρουν, λέω εμπνέονται. Ο κόσμος δεν ξέρει πώς παίρνουν τα έργα ατόφια απ έξω και τα παρουσιάζουν σαν σκηνοθετικές ευρεσιτεχνίες. Εγώ λειτουργώ αυτόνομα.

Ντρέπεσαι, θυμώνεις ή αδιαφορείς, όταν βλέπεις τούρκικα;
Δεν βλέπω καθόλου, αδιαφορώ. Δεν μου αρέσουν, παρότι είναι καλές παραγωγές και πολλές φορές έχουν αξιόλογους συντελεστές. Αδιαφορώ για τη θεματολογία που μου φαίνεται παρωχημένο μελό. Πολύς κόσμος ενδιαφέρεται, όχι όμως εγώ. Το εθνικιστικό κομμάτι δεν με αφορά, γιατί πιστεύω ότι είναι μόδα που θα περάσει.

Το ότι το "Κωνσταντίνου και Ελένης" ξεπερνά τη Μενεγάκη και τη Μελέτη σε νούμερα πώς το εξηγείς;
Όχι μόνο το Κωνσταντίνου και Ελένης", αλλά και το "Καφέ της Χαράς".

Ναι σωστά και είναι και τα δύο πολυπαιγμένα.
Χιλιοπαιγμένα, αλλά προφανώς εκτός από μια μερίδα κόσμου που είναι εθισμένοι και το βλέπουν και το ξαναβλέπουν, τα ανακαλύπτει και ένα νεότερο κοινό και αυτό με κάνει ευτυχισμένο. Τώρα γιατί το προτιμά ο κόσμος δεν ξέρω. Ψυχαγωγούνται καλύτερα με αυτό τον τρόπο, τους δίνει άνωση ψυχής και άλλωστε αυτή είναι και η δουλειά μας, να ταξιδεύουμε τον κόσμο.

Αλήθεια, θα δούμε νέα επεισόδια Κωνσταντίνου και Ελένης;
Όχι, όχι, γράφηκε από λάθος, η αλήθεια είναι ότι ετοιμάζω κάτι καινούργιο στην τηλεόραση, ένα sitcom της ίδιας λογικής με το Κωνσταντίνου και Ελένης, δηλαδή σε στούντιο με 3 κάμερες. Δεν θα σου πω περισσότερα γιατί είμαι και προληπτικός με αυτά.

Με ποιους όρους θα επιστρέψεις λοιπόν, τους δικούς σου ή του καναλιού;
Δεν ξέρω ακόμη, η τελική συζήτηση τώρα θα γίνει.

Έχεις υπάρξει ένας από τους πιο καλοπληρωμένους στην τηλεόραση. Πόσο έχεις μειώσει τις απαιτήσεις σου;
Εδώ έχουν μειωθεί οι απαιτήσεις στη ζωή μου. Εναρμονίζομαι , δεν ζω έξω από τη ζωή, αλλά αυτό που με ενδιαφέρει είναι το προϊόν να είναι ουσιαστικό και όπως το έχω φανταστεί. Εννοείται ότι οι αμοιβές έχουν μειωθεί δραματικά αλλά εμένα με καίει το καλλιτεχνικό αποτέλεσμα, γιατί εγώ όταν δουλεύω στην τηλεόραση αισθάνομαι ότι σχεδόν πάντα κάνω τέχνη.

Βλέπεις καθόλου τον εαυτό σου στις επαναλήψεις;
Όχι δεν με βλέπω ποτέ. Δεν έχω χρόνο και να σου πω και την αλήθεια δεν έχει να μου δώσει κάτι παραπάνω, ούτε νοσταλγικά δεν με ενδιαφέρει κάτι τέτοιο. Αν τύχει και δω καμιά περαστική εικόνα ποτέ, μπορεί να χαμογελάσω λίγο αλλά αυτό είναι όλο.

Σε τρόμαξε το γεγονός ότι μέλη χρυσής αυγής μαζεύονται έξω από θέατρα πλέον.
Από ένα θέατρο. Φυσικά και με ενοχλεί όπως με ενοχλεί και το προκλητικό προϊόν για να είναι προκλητικό, που κατασκευάζεται με αυτή τη λογική, ακόμη και στο πίσω μέρος του μυαλού κάποιων, Δεν έχει σχέση με την τέχνη αυτό, αλλά με την πρόκληση και το ταμείο. Δεν έχω δει το έργο, αλλά αυτό που γνωρίζω είναι ότι έπεσε ένα φυλλάδιο στα χέρια μου πολύ παλιότερα που διαφήμιζε ότι ο Χριστός ήταν gay, βέβαια αργότερα ανακατασκευάστηκε όλο αυτό, οπότε εκ των υστέρων δεν μπορώ να ξέρω τις προθέσεις των καλλιτεχνών, αλλά διατηρώ τις επιφυλάξεις μου. Απ την άλλη βέβαια κατακρίνω εκατό τοις εκατό τις παρεμβάσεις των χρυσαυγητών και κάθε είδους φασιστικές παρεμβάσεις

Συμφωνείς με τις δηλώσεις του Γιάννη Μπέζου, ότι λόγω κρίσης θα ξεκαθαρίσει το τοπίο απ' την σαβούρα.
Αποφεύγω να απαντήσω στους σχολιασμούς συναδέλφων μου, αλλά η άποψή μου για το θέμα και δεν αφορά τον Γιάννη, είναι ότι το καλύτερο που πρέπει να κάνουμε, είναι να αποβάλλουμε από μέσα μας τη σαβούρα σε πρώτη φάση όλοι ο Έλληνες, δεν αρκεί να την ψάχνουμε σε άλλους.

Έχεις λύσει το οικονομικό σου πρόβλημα ,
Όχι, δουλεύω αλλά δεν είμαι και στο δρόμο απ' την άλλη.

Δεν σταμάτησε να δουλεύεις στην τηλεόραση και μάλιστα την εποχή που είχε λεφτά και υπήρξες και ακριβοπληρωμένος.
Αλλά αποφάσισα να κάνω δουλειές που δεν μου έφεραν χρήματα αλλά με καλλιέργησαν σαν καλλιτέχνη και σαν άνθρωπο

Σε θλίβει που ηθοποιός είναι πια συνώνυμο της φτώχειας και της ενεργείας;
Πάντα ήταν έτσι. Το επάγγελμα του ηθοποιού ήταν και είναι επισφαλές. Ένα μικρό ποσοστό ξεφεύγει, οι λεγόμενοι star, υπάρχει ένα ποσοστό που επιβιώνει αξιοπρεπώς και έχει πάντα δουλειά και το μεγαλύτερο ποσοστό είναι στην ανέχεια.

Μεγαλώνοντας, αλλάζουν οι ισορροπίες μέσα μας σχετικά με την καριέρα και την προσωπική ζωή;
Συνειδητοποίησα ότι εκτός από το κυνήγι της καριέρας και το πάθος για τη δουλειά κατακτά κανείς την ισορροπία, την πραγματική ισορροπία, όταν συνδυάζει τη δουλειά του με την προσωπική του ζωή.

Πότε το ανακάλυψες αυτό;
Άρχιζα να το ψηλαφίζω εδώ και 5 χρόνια. Είχα μεγάλες σχέσεις αλλά έκανα focus, μόνο στη δουλειά. Οι σχέσεις μου ικανοποιούσαν μόνο τις ερωτικές μου ορέξεις, δεν επένδυα ουσιαστικά. Αυτό άρχισε να αλλάζει εδώ και 5 χρόνια και κατέληξα σε μια σχέση που είναι αυτό που ήθελα ακριβώς. Ήμουν ελλιπής πριν.