Πέτρος Τατσόπουλος: Ο άνθρωπος που είχε (τελικά) πλάκα

Το ότι ο Τατσόπουλος έχει τελικά χιούμορ, το υποπτευόμασταν, αλλά δεν ήμασταν και σίγουροι. Κάτι τα απότομα νεύρα του και οι φωνές του, κάτι οι δηλώσεις για τη μισή Αθήνα, δεν μας είχαν αφήσει πολλά περιθώρια να αντιληφθούμε το μέγεθος του πλακατζή.

Διαβάζοντας την ανακοίνωσή-απάντηση στον δημοσιογράφο Στέφανο Χίο, ανακαλύψαμε επίσης ότι δεν ανήκει στην κατηγορία ανθρώπων που δίνουν τόπο στην οργή. Γράφει λοιπόν ο Πέτρος: «Μόλις με ενημέρωσαν από τη Γενική Αστυνομική Διεύθυνση Αθηνών ότι ο κύριος Στέφανος Χίος απειλεί, στο σημερινό πρωτοσέλιδο της Espresso, ότι θα με κάνει μαύρο στο ξύλο, όπου και αν με πετύχει. Κατέρρευσα. Οι καλοί αστυνομικοί με διαβεβαίωσαν ότι μπορούν να μου στείλουν πάραυτα τέσσερις διμοιρίες για να με προστατεύσουν, αλλά τους διαβεβαίωσα κι εγώ με τη σειρά μου ότι θα είναι μάταιο. Κανένας δεν θα μπορέσει να σταματήσει τον Στέφανο Χίο -χώρια που είναι σφόδρα πιθανό, όπως δηλώνει και ο ίδιος, οι διμοιρίες να μην πάνε κόντρα στο λαϊκό αίσθημα, να ενώσουν τις δυνάμεις τους μαζί του και να με σαπίσουν ο Στέφανος Χίος + Τέσσερις Διμοιρίες. Ως εκ τούτου, μου συνέστησαν από τη ΓΑΔΑ να ζητήσω ταπεινά συγνώμη, παρ' όλο το πολιτικό κόστος.

Σπεύδω να ζητήσω. Δηλώνω υπεύθυνα ότι ο Στέφανος Χίος είναι πρότυπο ηθικής και ακεραιότητας, αληθινό στολίδι της δημοσιογραφίας κι επειδή τυχαίνει να έχω κάποια κονέ και στο BBC World, θα μεσολαβήσω για να προσληφθεί εκεί από τον Ιανουάριο και να τον χαίρεται όλη η υφήλιος. Στέφανε, έλεος. Μη δείρεις έναν εθνομηδενιστή ομοφοβικό ομοφυλόφιλο με δύο παιδιά. Όλοι γνωρίζουν ότι είναι piece of cake για σένα. Δώσε τόπο στη δίκαιη οργή σου".

Να που τελικά τον είχαμε παρεξηγήσει τον Πέτρο Τατσόπουλο. Έχει χιούμορ και μάλιστα αρκετό. Εντάξει, μπορεί να έκανε ένα ολίσθημα με τις τελευταίες δηλώσεις, αλλά κανείς δεν μπορεί να τον κατηγορήσει ότι κρύβεται πίσω από το δάχτυλό του. Θα πει την άποψή του, θα αυτοσαρκαστεί, θα υπερασπιστεί τη δική του αλήθεια όποια και αν είναι αυτή με και με οποιοδήποτε κόστος.

Τόσα χρόνια δεν λέγαμε, φτάνει πια με τη ξύλινη γλώσσα των πολιτικών, χρειαζόμαστε ανθρώπους που να μας μιλάνε όπως μιλάμε εμείς στις παρέες μας, στο σπίτι ή στο γραφείο. Ε αυτό κάνει και ο Τατσόπουλος. Αν δεν μας αρέσουν αυτά που λέει, είναι άλλη ιστορία, αλλά ότι τα λέει κανονικά και έξω από τα δόντια χωρίς να τον ενδιαφέρει αν θα γίνει αρεστός ή όχι είναι μια μεγάλη αλήθεια.
Τον είχαμε παρεξηγήσει τον Πέτρο Τατσόπουλο και όχι άδικα, μια και ο ίδιος κάνει ότι μπορεί γι αυτό και το πετυχαίνει σχεδόν πάντα, αλλά ας του αναγνωρίσουμε τουλάχιστον το χιούμορ. Αυτό του αξίζει.