Γιώργος Τσαλίκης: «Δεν πήγα στο dancing για να γίνω πιο γνωστός»

To χειμώνα του 2000 στο νυχτερινό κέντρο Απόλλωνας, εμφανιζόταν ο Σάκης Ρουβά και ο Αντώνης Ρέμος. Κάπου χαμένος μέσα στο πρόγραμμα δεύτερη-τρίτη, μπορεί και τέταρτη φωνή, ένας πιτσιρίκος που έκλεβε την παράσταση. Ωραίος, χαμογελαστός, επικοινωνιακός, ακούραστος, πριν τελειώσει εκείνος ο χειμώνας, ο μικρός άρχισε να ξεχωρίζει. Ο Γιώργος Τσαλίκης ετοιμάζεται να κατακτήσει την πόλη. Έχει όρεξη, φιλοδοξία, επιμονή, είναι εξαιρετικά ευφυής και δαιμόνιος (με την καλή έννοια που θα έλεγε και ο Ψινάκης) ήταν θέμα χρόνου να τα καταφέρει.
12 χρόνια τίποτε σχεδόν δεν είναι ίδιο, μόνο ο Γιώργος. Πραγματικά πέρα από πλάκα, αν εξαιρέσεις ότι σήμερα είναι μπαμπάς πολλών παιδιών, έχει εύθηνες και την πείρα βετεράνου στην πίστα, κατά τα άλλα είναι σαν εκείνο τον 25άρη το χειμώνα του 2000. Πεισματάρης, ομιλητικός, εύθυμος, ξεροκέφαλος, αεικίνητος, με έξυπνη ατάκα και χιούμορ.
Μεταξύ προβών στο Dancing with the stars, συνεντεύξεις, εμφανίσεις, υποχρεώσεις επαγγελματικές και οικογενειακές, ο Γιώργος βρίσκει λίγο χρόνο για πούμε λίγες κουβέντες.

Είναι δύσκολη επαγγελματικά αυτή η χρονιά, ή είναι άλλη μια δύσκολη χρονιά;
Είναι άλλη μια δύσκολη χρονιά, εννοείται από άποψη χρόνου και κούρασης, γιατί αλλιώς στο Caramela είναι η 3η χρονιά επιτυχίας.

Πιστεύεις ότι το DWTS μπορεί να κάνει καλό ή κακό στην καριέρα κάποιου;
Καλά αν ήταν να μου κάνει κακό δεν είμαι τόσο ηλίθιος ώστε να πάω, αλλά δεν πήγα για να μου κάνει καλό ή για να μου πάει καλυτέρα η δουλειά ή για να γίνω πιο γνωστός. Πήγα γιατί μου άρεσε σαν πρόγραμμα, γιατί γουστάρω νέες εμπειρίες και γιατί δέχτηκα τιμητική πίεση από τον ΑΝΤ1. Όταν μου έκανα την πρόταση ήταν αρχή καλοκαιριού και τη δέχτηκα με χαρά, αλλά τώρα είχα και δεύτερες και τρίτες σκέψεις γιατί ήταν η αρχή της σεζόν στο Caramela, η όποια κρατάει 9 μήνες, σαν εγκυμοσύνη.

Κάποιοι θεωρούν ότι έχασες την ψυχραιμία σου όταν απάντησες στα σχόλια της τηλεκριτικού Αφροδίτης Γραμμέλη για ξοφλημένους καλλιτέχνες. Εσύ τι πιστεύεις;
Κάποιοι επίσης πιστεύουν ότι καλώς έπραξα, αλλά το θέμα είναι τι έγινε στα αλήθεια. Έβρασε λοιπόν η ζάχαρη στο αίμα μου και δημιούργησα ένα εκρηκτικό συνδυασμό και απάντησα -έξυπνα πρέπει να ομολογήσεις- σε μια κριτική που αν δεν είχα φάει 15 σοκολατένια βραχάκια της μάνας μου, δεν θα έμπαινα καν στον κόπο να απαντήσω, όπως δεν έχω απαντήσει τα τελευταία 14 χρόνια και δεν έχω ακούσει και λίγα.

Η η Ναταλία Γερμανού θεωρεί ότι καλά κάνουν και κρίνουν και επίσης εκείνη διορθώνεται και προσπαθεί να βρει κάτι χρήσιμο πίσω από κάθε κριτική. Εσύ τι θεωρείς;
Ναι φυσικά και το πιστεύω, η κρτική είναι σεβαστή και πολλές φορές εποικοδομητική, δεν είδα όμως κάτι τέτοιο στη συγκεκριμένη περίπτωση, end of the story!

Αν συναντούσες την Αφροδίτη Γραμμέλη μπροστά σου τι θα της έλεγες;
Δεν την ξέρω προσωπικά, αλλά αν τυχόν μας γνώριζαν , θα της έλεγα γεια σου, τι κάνεις και καλά Χριστούγεννα

Ο ανταγωνισμός στο δουλειά σου οδηγεί συχνά σε λάθη. Θυμάσαι κάποιο δικό σου ή κάποιο που πρόλαβες τελευταία στιγμή ;
Έχω προλάβει πάρα πολλά λάθη την τελευταία στιγμή και όχι λόγω ανταγωνισμού, αλλά λόγω υπερβάλλοντα ζήλου και -αν δεν ήσασταν σοβαρό site θα έλεγα- λόγω πολύ καύ@@ας για τη δουλειά μου, αλλά δεν το λέω.

Πότε πλακώθηκε με συνάδελφό σου; Δεν θέλω να μου πεις όνομα, μόνο πότε και για ποιο λόγο;
Δεν έχω πλακωθεί ποτέ, ειλικρινά. Αν είχα άλλωστε θα το ήξερες. Πιστεύω στη συλλογική δουλειά και θεωρώ ότι κανένας δεν μπορεί να σου στερήσει τίποτε από την καλλιτεχνική σου αξία όταν καταφέρνεις να είσαι ψύχραιμος και να είσαι ο εαυτός σου. Να είσαι δηλαδή αυτό που έχει αγαπήσει ο κόσμος και όχι δημιούργημα κάποιου.

Η επιτυχίαείναι και παγίδα; Το κυνήγι του σουξέ υπάρχει ακόμη ή το ξεπέρασες;
Η επιτυχία είναι το ζητούμενο, η έπαρση είναι η παγίδα και ποτέ δεν σταματά ένας καλλιτέχνης να θέλει να είναι αγαπητός και εμπορικός. Δεν έχεις την επιτυχία στο τσεπάκι, χρειάζεται δουλειά, κάνεις λάθη, αναιρείς, ξαναρχίζεις και στη δική μας περίπτωση επειδή υπάρχει καλή ομάδα συνεργατών, τα αντανακλαστικά είναι καλύτερα.

Ζούμε σε μια καινούργια πραγματικότητα στην οποία προσπαθούμε να προσαρμοστούμε. Τι αλλαγές έχεις κάνει στην προσωπική σου ζωή.
Η Δώρα είναι ο βασικός άξονας της λειτουργίας του σπιτιού μας και είναι προσγειωμένο και μετρημένο άτομο και έτσι η ζωή μας δεν είχε ποτέ υπερβολές σπατάλες, show off που πάντα κοστίζει, οπότε η κρίση μας βρήκε ήδη μαζεμένους.

Κοιτάς τις τιμές στο σουπερμάρκετ. Συγκρίνεις, επιλέγεις το φτηνότερο;
Το κάνει αυτό η Δώρα, η οποία ξέρει τις τιμές του super market,καλύτερα και από τον Σαμοϊλη.

Άσε τη Δώρα, για σένα ρωτάω.
Πάω και εγώ super market, αλλά πάω με χαρτάκι και αγοράζω συγκεκριμένα πράγματα και μια φορά που πήγα σε ένα super market που θεωρείται ότι έχει φτηνά προϊόντα, γυρίζει μια κυρία και μου λέει: "για να είστε και εσείς εδώ είναι ζόρικα τα πράγματα". Δεν μπήκα στον κόπο να της απαντήσω, απλά ξεχνάει ο κόσμος ότι οι μαύρες σακούλες με τα χρήματα άλλοι τις έχουν βγάλει στο εξωτερικό, εμείς την ιδρώνουμε τη φανέλα.

Είσαι ματαιόδοξος ή οι άνθρωποι όσο μεγαλώνουμε, αλλάζουμε;
Μεγαλώνοντας η εμφάνισή μου δεν με ενδιαφέρει καθόλου, δεν βάζω ούτε κρέμα στη μούρη μου. Δεν ασχολούμαι, η μάνα μου λέει ότι είμαι πολύ όμορφος και δεν έχω χρόνο, οπότε με βολεύει αυτό που λέει η κυρία Ευγένεια.

Ούτε γυμναστήριο πας πλέον;
Όχι δεν πάω, προτιμώ να γυμνάζομαι με φυσικό τρόπο, με αθλητισμό, με κολύμπι, με τρέξιμο, και αν έχω χρόνο, κατά περιόδους, κάνω personal, αλλά στη φύση.

01

03