Το Your Face Sounds Familiar είναι η καλύτερη-χειρότερη εκπομπή που είδα ποτέ

Τώρα αυτό δεν το περιμένετε από αυτή τη στήλη αλλά είναι γεγονός: το Your face sounds familiar με ενθουσίασε! Αλήθεια σας λέω! Το βρήκα καταπληκτικό! Διασκεδαστικό! Ξεκαρδιστικό! Είχα καιρό να γελάσω έτσι, ειδικά με κάποιες μεταμφιέσεις έπεσα κάτω από τα γέλια, χωρίς υπερβολή.
Στην αρχή το ομολογώ έμεινα άφωνη. Αναρωτιόμουν τι στο καλό θα γράψω σήμερα γιατί από τη μία ήθελα να το θάψω ανελέητα από την άλλη σκεφτόμουν α) τη γκρίνια που θα ακολουθούσε και β)ότι κάποιοι άνθρωποι βρήκαν δουλειά και δεν είναι σωστό να ζητάμε το κεφάλι τους στο πιάτο. Σκεφτόμουν ότι κανονικά, αντί για μια αποχώρηση, σ αυτό το σόου έπρεπε να γίνουν μαζικές αποχωρήσεις και από τους καλλιτέχνες που συμμετέχουν και από την κριτική επιτροπή που προφανώς άλλο τους έδειξαν στο βίντεο και άλλο είδαν στο live. Σκεφτόμουν ότι αν ήμουν στη θέση τους θα έλεγα στο κανάλι «σας ευχαριστώ πολύ αλλά κάτι θυμήθηκα και πρέπει να φύγω. Και δεν θα ξαναρθώ».

Όσο περνούσε η ώρα όμως έπιασα τον εαυτό μου να διασκεδάζει και ενώ σκεφτόμουν ότι το Dancing with the Stars ήταν μπροστά σ αυτό το τερατούργημα, αριστούργημα χολιγουντιανών προδιαγραφών, θυμήθηκα ότι στο dancing βαριόμουν και μερικά ζευγάρια. Στο your face sounds familiar δεν βαρέθηκα καθόλου. Το είδα απνευστί με διαλλείματα μόνο για να δω τι γράφανε στο twitter.

Αρκεί -και εδώ είναι το σημαντικό- να καταλάβουμε και να συμφωνήσουμε για τι πράγμα μιλάμε έτσι; Το your face sounds familiar είναι ένα τύπου drug queen show με κακό μακιγιάζ, φθηνές περούκες και ασυντόνιστους συμμετέχοντες. Kαι αυτό είναι το ωραίο. Γελάς, όχι γιατί είναι καλό, αλλά γιατί είναι κακό, όπως γελάς με ένα κρύο αστείο, όπως γελάς όταν κάποιος κάνει κάτι πολύ εξευτελιστικό μπροστά σου. Γελάς όμως κι αυτό σε κάτι τέτοιες στιγμές είναι πολύ χρήσιμο.

Δεν είναι κανενός τύπου υψηλή τέχνη, ούτε καν υψηλή ψυχαγωγία και γι αυτό αν πρέπει να κάνω κάποια κριτική θα είναι προς την κριτική επιτροπή που είχε έναν τελείως αταίριαστο ρόλο: Μιλούσαν σοβαρά για κάτι που είναι απόλυτα γελοίο αρνούμενοι να καταλάβουν ότι μπορεί να έχουν καλύτερα φώτα και καλύτερα σκηνικά, αλλά δεν έχουν πιο σημαντικό ρόλο απ αυτόν που είχαν ας πούμε ο Πασχάλης και η Πωλίνα στους αντίστοιχους διαγωνισμούς ταλέντων που διοργάνωνε η Αννίτα Πάνια. Ακόμη και η τάχα κλήρωση που έκαναν για να δούνε ποιους καλλιτέχνες θα ενσαρκώσουν (;) στο επόμενο επεισόδιο είχε την απαραίτητη δόση προχειρότητας και χιούμορ που έχουν οι εκπομπές αυτού του είδους.
Το your face sounds familiar είναι κακό. Και γι αυτό θα πιάσει. Και μάλιστα στον κανονικό κόσμο, αυτόν που βλέπει το trash γνωρίζοντας ότι είναι trash και το ευχαριστιέται. By the way η Μαρία Μπεκατώρου ήταν καταπληκτική στο ρόλο της και η μόνη – για αρχή- που ήξερε πού βρίσκεται και ποια εκπομπή παρουσίαζε.
Πώς να σας το πω.. Δεν θα χάσω επεισόδιο ποτέ!