Έχετε καταλάβει ότι στη Eurovision θα βγούμε τελευταίοι;

Το λέω για σας που επιμένατε ντε και καλά να υποστηρίζετε τον μουστακαλή Αγάθωνα, που από τη μέρα που βγήκε στα κανάλια πανελλαδικής εμβέλειας έχει τσακωθεί με όλον τον κόσμο, αλλά πέραν τούτου ουδέν. Πέρα δηλαδή από το να τον συζητάνε κουτσομπολίστικα και μάλιστα όχι και με πολύ μεγάλο ζήλο, στην Ελλάδα δεν είδα να ενδιαφέρεται κανείς ιδιαίτερα για τη συμμετοχή μας και φυσικά οι ξένοι, που ούτε περάσαμε ούτε ακουμπήσαμε. Τα προγνωστικά λένε τα χειρότερα, που σημαίνει ότι μια που θα πάμε και μια που θα γυρίσουμε, ενώ τα ίδια τα μέλη του συγκροτήματος μαζί με τον frontman τους Αγάθωνα, κάνουν δηλώσεις, που μόνο κακομαθημένοι σταρ δικαιούνται να κάνουν και οι συγκεκριμένοι, ούτε σταρ είναι, ούτε και τίποτα εξαιρετικά ταλέντα.
Όταν εκπροσωπείς τη χώρα σου κάπου, οπουδήποτε, ακόμη και στο Πύργο του Τακέτσι- που λέει ο λόγος- οφείλεις να προσπαθείς για το καλύτερο και να είσαι τουλάχιστον ευγενικός. Να έχεις αγωνία για το αποτέλεσμα και για την εικόνα, που δεν είναι δική σου, αλλά μιας ολόκληρης χώρας. Θέλω να πω ότι αυτή η γελοιότητα που ακούω τόσα χρόνια ότι «πάω στη Eurovision για την εμπειρία» καθόλου δεν μας ενδιαφέρει εκείνη τη βραδιά. Δεν με νοιάζει να αποκτήσουν οι Koza Mostra εμπειρία, ούτε να μπει σε αεροπλάνο ο Αγάθωνας. Με νοιάζει να μη με κάνουν να ντραπώ εκείνο το βράδυ. Αρκετή μούντζα έχουμε φάει σε άλλα σοβαρά θέματα.

Ναι, το λέω για να προλάβω τα σχόλια, φυσικά έχουμε πολύ σημαντικότερα προβλήματα από τη Eurovision και ναι, φυσικά δεν μας νοιάζει να βγούμε πρώτοι. Μάλιστα, μην τα ξαναλέμε όλα αυτά. Λέω απλώς πως όταν πηγαίνεις κάπου και δίπλα στο όνομα σου υπάρχει η ελληνική σημαία οφείλεις να δείχνεις σεβασμό. Γιατί υπάρχει. Πώς να το κάνουμε; Πανηγύρι, ξεπανηγύρι, χώρες εκπροσωπούνται και σημαίες χωρών κυματίζουν.