Και τώρα ποιος ακούει τον Αγάθωνα!

Για να σας προλάβω να μην πείτε ότι σ αυτή τη στήλη κάνουμε «κωλοτούμπες» να επαναλάβω ότι εξακολουθεί να μην μ' αρέσει ο Αγάθωνας και να θεωρώ ότι -παρότι διαφορετικό- το τραγούδι "Alcohol is free" δεν θα έχει διαφορετική τύχη από τα άλλα τραγούδια που στείλαμε τελευταία στην Eurovision. Θα είναι άλλο ένα τραγούδι που θα ακούσουμε φέτος το καλοκαίρι για να το ξεχάσουμε του χρόνου μαζί με τους ερμηνευτές του, αν και είναι σίγουρο ότι όλο το καλοκαίρι ο Αγάθωνας και το γκρουπ θα τρελαθούν στα εξτραδάκια- εδώ ακόμη κλείνει εμφανίσεις η Ελευθερία Ελευθερίου.

Οφείλω όμως να παραδεχτώ ότι στην σκηνή του Μάλμε, τόσο ο Αγάθωνας όσο κυρίως οι Κόζα Μόστρα, έδωσαν ό, τι καλύτερο διέθεταν και αυτό φάνηκε ήδη από τον ημιτελικό. Σε μια σκηνή που ούτε τους κατάπιε, ούτε τους κόμπλαρε και με τα τραγούδια των άλλων χωρών να είναι χειρότερα από ποτέ, η ελληνική παρουσία δίκαια πήρε την έκτη θέση με μια άψογη σκηνοθεσία και χορογραφία και μια ενέργεια που είχαμε να δούμε από την εποχή της Παπαρίζου.

Ελπίζω τώρα με τον αέρα που πήραν από τη Eurovision οι Κόζα Μόστρα και ο Αγάθωνας, να συμμαζευτούν στις δηλώσεις τους, να δείξουν την σεμνότητα που ταιριάζει στους νικητές και να σταματήσουν να μιλάνε σαν να είναι η αρχή και το τέλος της ελληνικής μουσικής, κράζοντας τους συναδέλφους τους. Αν και η σημερινή δήλωση του Αγάθωνα «μπορεί να ξαναπάω στην Γιουροβίζιον με μια χώρα που θα πληρώνει» δεν με κάνει πολύ αισιόδοξη. Αλλά για να μην λέτε ότι λέω κακίες να πω απλώς «συγχαρητήρια, τα κατάφεραν πέρα από κάθε προσδοκία». Δεν τους είχα για τόσο ψηλά. Μπράβο τους.