Λεωνίδας Καλφαγιάννης: «Ο ρόλος μου στο Κάτω Παρτάλι είναι sexy, όχι εγώ»

Αν πρέπει να ξεχωρίσουμε έναν άνθρωπο που τον τελευταίο καιρό έκανε την μεγαλύτερη επιτυχία και μάλιστα με θόρυβο, αυτός είναι ο Λεωνίδας Καλφαγιάννης*.
Συμμετοχή σε μια ταινία με θέμα την αγάπη, ένα έξυπνο και δημοφιλές διαφημιστικό σποτάκι και τέλος ένας πρωταγωνιστικός ρόλος στην πιο πετυχημένη σειρά των τελευταίων ετών, το Κάτω παρτάλι.
Ο Λεωνίδας έκανε πολλά πράγματα σε λίγο χρόνο και η αλήθεια είναι ότι τώρα μόλις ξεκινάει και η συνέχεια θα μας εκπλήξει ακόμη περισσότερο.

Σε τρομάζει αυτή η σαρωτική επιτυχία της σειράς; Τι είναι αυτό που πρέπει να προσέχει κάποιος στην επιτυχία;Όταν ξεκινάς μια δουλειά ελπίζεις να έχει αυτή η δουλειά όσο το δυνατόν μεγαλύτερη επιτυχία. Αλίμονο, λοιπόν, αν όταν έρχεται η επιβράβευση, εσύ το βάζεις στα πόδια. Δεν με τρομάζει η τόσο μεγάλη ανταπόκριση της σειράς αντιθέτως με γεμίζει χαρά από την στιγμή που γνωρίζω πόσο καλά έχουμε δουλέψει όλοι για να βγει αυτό το αποτέλεσμα. Οι μεγάλες προσδοκίες οδηγούν σε άσχημο τέλος όταν χάνουμε την αίσθηση της αλήθειας του παρόντος και τοποθετούμε τον εαυτό μας σε μια φαντασιακή κατάσταση κάπου στο απώτερο μέλλον χωρίς αυτό το άλμα στον χρόνο να μπορεί να δικαιολογηθεί. Καλώς ή κακώς όλοι μας στο Κάτω Παρτάλι πατάμε γερά τα πόδια μας στη γη και ό,τι κάνουμε, το κάνουμε με αληθινή φροντίδα χωρίς να κοροϊδεύουμε. Αυτή η στάση νομίζω είναι και αυτή που σε προστατεύει από την όποια «επιτυχία» και τις παρενέργειες της

Σε κολακεύει το γεγονός ότι πλέον σε συνοδεύει η λεζάντα «Ο sexy γεωπόνος από το Κάτω Παρτάλι»;
Το ακούω, το δέχομαι , χαμογελάω όταν μου το εκφράσουν, αλλά περισσότερο αμήχανος νιώθω, παρά κολακευμένος. Δεν θεωρώ εαυτόν σέξι , αν κάποιος είναι αυτός είναι ο Θανάσης, ο ρόλος μου και όχι εγώ.. Ειλικρινά δεν συνηθίζω να κολακεύομαι από χαρακτηρισμούς τέτοιου τύπου, έχω ξεπεράσει προ πολλού την εικόνα μου. Ωστόσο αν κάποιος το θεωρεί, τι να πω, ευχαριστώ.

Είναι καλό ή κακό να θεωρεί ο κόσμος κάποιον sexy;
Δεν νομίζω να είναι θέμα καλού ή κακού... έτσι είναι. Ο κόσμος μπορεί να θεωρεί κάποιον έξυπνο, κάποιον επιπόλαιο, κάποιον τρελό, κάποιον ξενέρωτο και άλλον θερμό, καλόψυχο ή σκληρό χωρίς λόγο. Το τι θεωρούν οι άνθρωποι δεν σημαίνει πάντα ότι ισχύει. Η εικόνα που δημιουργείται πολλές φορές παραπλανεί. Η αλήθεια βρίσκεται αλλού και όχι στο κουτάκι που εντάσσεται κάποιος ανάλογα με την στιγμή. Θυμάμαι όταν έκανα το πρώτο μου σήριαλ το «Δελληγιάνειο Παρθεναγωγείο» όπου έπρεπε να είμαι ένας 17χρονος νέος του '40 ρομαντικός και μαζεμένος- ολίγον φλώρος δηλαδή- που όλοι θεωρούσαν πως είμαι αυτό που έβλεπαν στην TV , ασχέτως αν ήμουν 27 χρονών, τρελός και αλλοπαρμένος. Καμία σχέση δηλαδή με αυτό που έπαιζα.. Έτσι είναι , δεν μπορείς να ξεφύγεις εύκολα από το χαρακτηριστικό του ρόλου σου τι και αν δεν είναι δικό σου χαρακτηριστικό. Και αυτό ευλογημένο όμως.

Εκτός από την τεράστια τηλεθέαση, υπήρξαν και πολύ αρνητικές γνώμες από γνωστούς κριτικούς. Σε θυμώνει αυτή τη επιθετική συμπεριφορά κάποιων κριτικών;
Καθόλου δεν με θυμώνει. Ειλικρινά. Δεν θα ήθελα όμως να επεκταθώ.

Διαβάζεις τι γράφεται για σένα;
Σε έναν γενικό βαθμό γνωρίζω χωρίς να σημαίνει ότι ξέρω τα πάντα ή ψάχνω να βρω. Συνήθως μου λένε άλλοι για κάτι, κάποιες φορές πέφτω πάνω σε κάποιο άρθρο, αλλά φαντάζομαι υπάρχουν και πράγματα που έχουν γραφτεί και δεν τα γνωρίζω.

Πώς αντιδράς στην θετική και πώς στην αρνητική κριτική;
Όλα καλόδεχτα είναι , είτε καλά είτε κακά.

Πώς είναι τα γυρίσματα στην ύπαιθρο με λίγα λόγια.
Περνάμε πολύ όμορφα, δΔιότι όπως όλοι γνωρίζουμε, δεν έχει σημασία που είσαι, αλλά με ποιους. Νιώθω ευγνώμων που έχω συναντήσει σε αυτή την δουλειά, τόσο ξεχωριστούς ανθρώπους, με ήθος, με ευγένεια, με σεβασμό, με μεράκι και αγάπη για την δουλειά τους και φυσικά με χιούμορ. Τόσες ώρες στα κακοτράχαλα βουνά του Παρταλίου δεν βγαίνουν αλλιώς.

Υπάρχει κάποια ιστορία από τα γυρίσματα που να αξίζει να ειπωθεί;
Η ζωή στο χωριό έχει πολλά ευτράπελα, καθημερινά γίνεται και κάτι... ωστόσο και αυτά εντάσσονται στο μυστήριο που περιβάλλει το πολύπαθο χωριό μας... Με άλλα λόγια δεν θυμάμαι τίποτα ή αν θέλετε επειδή όλα αξίζουν να ειπωθούν ...τι να πρωτοδιαλέξω;

Είναι τακτική να μην προδίδεται κάτι για τη συνέχεια της σειράς ή όντως οι ηθοποιοί δεν έχετε ιδέα για το τι θα συμβεί και ποιο μυστικό κρύβει το χωριό;
Ό,τι ξέρετε, ξέρετε μα να είστε σίγουροι πως ξέρετε περισσότερα από όσα ξέρουμε εμείς. Γιατί δενμαςπιστεύετε; Άλλωστε ...what happens in Kato Partali, stays in Kato Partali. Μην θέλετε να αλλάξετε και τα καταστατικά αιώνων.

Νιώθεις τελικά ότι δικαιώθηκες που δεν δέχτηκες να συμμετέχεις σε κάποια καθημερινή τηλεοπτική εκπομπή;
Δεν σκέφτομαι με αυτόν τον τρόπο. Η κάθε επιλογή μας κάτι μας δίνει και κάτι μας παίρνει. Μέσα σε όλα αυτά που μου προτάθηκαν ήταν και κάποια συνεργασία για εκπομπή. Νιώθω ευτυχής που τελικά βρίσκομαι στο Κάτω Παρτάλι. Πολλές φορές οι συγκυρίες σε οδηγούν εκεί που νιώθεις πιο καλά και άλλες ρωτάς την καρδιά σου και αυτή αποφασίζει, κάνοντας υπομονή μέχρι να βρεθεί αυτό που πραγματικά την γεμίζει. Και τα δυο συνέβησαν φέτος.

Πιστεύεις ότι φέτος θα είναι η χρονιά σου;
Ευχαριστώ καθημερινά για ό,τι μου έχει ήδη δώσει αυτή η χρονιά. Δεν χρειάζεται να δω κι άλλα. Είναι μια χρονιά που θα θυμάμαι.

Μπορεί κάποιος να τα έχει όλα; Καλή δουλειά, καριέρα και ισορροπημένη προσωπική ζωή
Νομίζω υπάρχει τρόπος να τα ισορροπήσεις και τα δύο και καριέρα και καλή προσωπική ζωή, σίγουρα όχι χωρίς κόπο. Θέλει ψυχραιμία, καθαρότητα και ίση φροντίδα και για τα δύο. Αν κάτι παραμελήσεις θα δυσκολευτείς.
*Ο Λεωνίδας Καλφαγιάννης εκτός από τη συμμετοχή του στο Κάτω Παρτάλι, θα βρεθεί στο Θέατρο Παλλάς από τις 25 Απριλίου με το έργο «Αρσενικό και παλιά δαντέλα» σε σκηνοθεσία Σταμάτη φασουλή, ενώ ταυτόχρονα δουλεύει μαζί με μια ομάδα νέων ανθρώπων ένα πρότζεκτ, με τίτλο «Αδελφοί Kαραμαζόφ- Η εμπειρία μιας ανάγνωσης» μέρος του οποίου θα παρουσιαστεί τον Ιούνιο στην Αθήνα