Τώρα που φεύγει ο Νίκος Μουτσινάς τι θ' απογίνει η άμοιρη Μαρία Ηλιάκη;

Είναι εύκολο να σε παρασύρει η επιτυχία. Ακόμη και οι πιο ευφυείς άνθρωποι έχασαν το μέτρο και άφησαν την ματαιοδοξία να τους καταπιεί σα βάλτος.
Κλασική περίπτωση ή μάλλον η φετινή περίπτωση είναι ο Νίκος Μουτσινάς, ο άνθρωπος που βρέθηκε από τύχη στην τηλεόραση ελείψει άλλων ευκαιριών, αλλά τελικά φάνηκε ότι και της πήγαινε πολύ, αλλά και εκείνου του πήγαινε τρελά η TV.

Η χημεία του με το κοινό, δεν ήταν εύκολη. Χρειάστηκε να φύγει, να ξανάρθει πίσω στον Alpha για να βρει το δικό του προσωπικό στυλ. Ετοιμόλογος, διαβασμένος με έξυπνο και συχνά αυτοσαρκαστικό χιούμορ που με ένα μαγικό τρόπο έδεσε σωστά και άρεσε, χωρίς να φανεί ούτε σνομπ ούτε ελιτίστικα εξυπνακίστικο.

Ο Νίκος σύμφωνα με μένα και παρότι δεν είμαι φαν του, ξεχώρισε στην ελληνική τηλεόραση των ημιμαθών, κοντόφθαλμων, ξιπασμένων παρουσιαστών που λαϊκίζουν επικίνδυνα και έχουν άγνοια, μια μικροαστική άποψη και αγένεια, στο όνομα μιας υπερτιμημένης ειλικρίνειας που ούτε μπορούν ούτε ξέρουν να τη χειριστούν.

Ο Νίκος ήταν από εκείνες τις ωραίες, φετινές εξαιρέσεις της τηλεόρασης και χρησιμοποιώ παρελθόντα χρόνο γιατί επέπεσε σε μεγάλο φάουλ.
Δεν άλλαξα γνώμη για το ποιος είναι ή για την υποτιθέμενη αξία του στην τηλεόραση, αλλά δυστυχώς διαπίστωσα ότι η κοινή μοίρα του Έλληνα παρουσιαστή, είτε είσαι ο Μουτσινάς είτε άλλος, είναι να αφήσεις να σε σκεπάσει σαν πάπλωμα η ματαιοδοξία -και να σε σκεπάσει τόσο που να μην βλέπεις τη μύτη σου.

Με λίγα λόγια νιώθω ότι ξεπέρασε εκείνη τη λεπτή γραμμή που κάποιος νομίζει ότι είναι πολύ πιο σημαντικός ή ακόμη χειρότερα, πιο σημαντικός από άλλους, αλλιώς πώς διαφορετικά μπορώ να μεταφράσω την συμπεριφορά που έχει αυτές τις τελευταίες εβδομάδες. «Φεύγω από το κανάλι, δεν φεύγω, θέλω 30 χιλιάδες, όχι θέλω 15 χιλιάδες ευρώ το μήνα τελικά, θέλω δική μου εκπομπή ή δεν θέλω, θέλω τη Ζέτα και το πρωινό του Mega και θέλω και δεν θέλω» και κάνω σαν κακομαθημένο παιδί που δεν ξέρω τι μου γίνεται και δεν ξέρω τι στην ευχή θέλω.

Ένα ολόκληρο έπος από «ίσως» και «μπορεί» και «μάλλον», έχει δημιουργηθέι και ίδιος όχι απλώς δεν κάνει κάτι για να ξεκαθαρίσει αυτό το μπλεγμένο και άθλιο κουβάρι από φήμες ψέματα και αλήθειες, αλλά συνεχίζει να θολώνει το τοπίο λέγοντας αοριστίες στην δική του εκπομπή: ότι φεύγει, ότι κάνει ραντεβού, ότι μεταγράφεται κ.λ.π

Αν σε ξεχώριζε κάτι Νίκο από όλο αυτό το άθλιο συνονθύλευμα απελπισμένων παρουσιαστών είναι ακριβώς το γεγονός ότι έκλεινες και λίγο το μάτι στην εφήμερη φήμη, φαινόταν ότι ήσουν ένα ηθοποιός που αγαπάει τη δουλειά του και απλώς κάνει την πλάκα του στο γυαλί, γιατί έχει και ενοίκια να πληρώσει.

Το να μην ξεκαθαρίζεις και να ρίχνεις σαν άλλη Γκρέτελ και Χάνσελ σκόρπιες πληροφορίες, ψίχουλα και πετραδάκια, ισχνά ίχνη για να σε ακολουθήσει το τηλεοπτικό κοινό δεν σε τιμά, ούτε είσαι εσύ αυτός, εκτός και αν τελικά είσαι και όλοι εμείς παραμυθιαστήκαμε!

Μια απορία έχω μετά από όλα αυτά. Η άμοιρη η Μαρία Ηλιάκη τι θ' απογίνει τώρα που εσύ θα φύγεις; Τους φίλους δεν τους αφήνουμε πίσω μας αν είναι όντως φίλοι μας και όχι κάποιες φιλίες, σαν σαθρές υπαλληλικές σχέσεις που νερώνουν σαν φτηνό κρασί.

Πολλές απορίες μαζεμένες όμως με χαρά θα περιμένουμε τις εξηγήσεις σου όταν κι αν βρεις λίγο χρόνο!