Οικογενειακή παράδοση: 5 δυναμικές γυναίκες εξηγούν γιατί συνέχισαν το επάγγελμα του μπαμπά τους

Η Ελίνα Σκαρπέτα είναι πιλότος, η Εριάννα Διγενή μηχανικός μηχανών, η Άσπα Καλαμπάκου μπασκετμπολίστρια, η Δέσποινα Γεωργούλη τυροκόμος και η Ευφροσύνη Ντίγκου μάχιμος υποπλοίαρχος του Πολεμικού Ναυτικού. Όλες αυτές τις γυναίκες τις ενώνει κάτι κοινό: έχουν ακολουθήσει το επάγγελμα του μπαμπά τους, το οποίο όμως είναι και ανδροκρατούμενο.

Και σήμερα, ανήμερα της Γιορτής του Πατέρα, αυτές οι 5 γυναίκες μιλούν στο Queen.gr για το στήριγμα που αποτέλεσε ο μπαμπάς τους από την αρχή της επαγγελματικής πορείας τους μέχρι σήμερα, αλλά και για το πώς είναι να εργάζονται σε έναν χώρο όπου επικρατεί το ισχυρό φύλο. Τι σχόλια δέχονται και πώς «επιβιώνουν» στους κλάδους τους, πώς είναι να αποτελούν τη «συνέχεια» του πατέρα τους και πόσο daddy's girls είναι;

Ελίνα Σκαρπέτα – Πιλότος

Πώς αποφάσισες να γίνεις πιλότος και κατά πόσο επηρέασε την απόφασή σου το γεγονός ότι ο μπαμπάς σου ήταν πιλότος στην πολεμική αεροπορία;

Λόγω της δουλειάς του μπαμπά μου ζούσαμε οικογενειακώς πάντα σε μονάδες και στην Ελλάδα και στο εξωτερικό. Είχα άμεση επαφή, λοιπόν, με τα αεροπλάνα! Με έπαιρνε ο μπαμπάς μου στη δουλειά του, εγώ τον θαύμαζα πάρα πολύ - τον είχα σαν πρότυπο-, οπότε κάπως έτσι αποφάσισα να γίνω πιλότος.

Κι έρχεται η στιγμή που του ανακοινώνεις πως θα γίνεις πιλότος. Πώς αντέδρασε, δεδομένου ότι πρόκειται και για έναν ανδροκρατούμενο επαγγελματικό χώρο;

Ο μπαμπάς μου – και όλη η οικογένειά μου- υποστήριξε στο 100% την επιλογή μου από την αρχή. Δεν τέθηκε ποτέ θέμα φύλου!

«Μια πολύ όμορφη στιγμή ήταν όταν εγώ ήμουν η πιλότος και ο μπαμπάς μου επιβάτης στο αεροπλάνο»

Θυμάσαι το πρώτο ταξίδι στο οποίο εσύ ήσουν η πιλότος και ο μπαμπάς σου ο επιβάτης του αεροπλάνου; Ποια ήταν τα συναισθήματά σας;

Το θυμάμαι! Ήταν μια πολύ όμορφη στιγμή. Είχα άγχος, αλλά συγχρόνως ήμουν πολύ περήφανη και χαρούμενη. Είχα συγκινηθεί! Κι εκείνος ήταν εξίσου πολύ χαρούμενος, γιατί περιμέναμε πολύ καιρό αυτήν τη στιγμή.

Ποια συμβουλή σου έχει δώσει ο μπαμπάς σου για το αεροπλάνο και την «κουβαλάς» πάντα μαζί σου;

Μου έχει πει ότι το αεροπλάνο και οι καιρικές συνθήκες θέλουν σεβασμό και ψυχραιμία. Και, βέβαια, ότι η αγάπη για τη δουλειά μου είναι το πιο σημαντικό.

Συνήθως στις πτήσεις ακούγεται από το μεγάφωνο το όνομα του κυβερνήτη. Έχει τύχει να ακουστεί το όνομά σου και να υπάρξει περίεργη αντίδραση από επιβάτη, επειδή είσαι γυναίκα;

Η αλήθεια είναι πως οι περισσότεροι εντυπωσιάζονται όταν συνειδητοποιούν πως πιλοτάρει γυναίκα. Έχει συμβεί, όμως, πριν μερικά χρόνια ένας επιβάτης να εκφράσει περιέργεια και να αναρωτιέται πώς είναι δυνατόν να έχει γυναίκα πιλότο η πτήση. Ευτυχώς, όλο το πλήρωμα πήρε το μέρος μου και με υποστήριξε και με το παραπάνω.

Εριάννα Διγενή – Μηχανικός μηχανών

Ποια ήταν η πρώτη φορά που έφτιαξες μηχανάκι με τον μπαμπά σου και πώς αντέδρασε στην απόφασή σου να γίνεις μηχανικός;

Ήμουν 12 ετών όταν έφτιαξα για πρώτη φορά μηχανάκι μαζί με τον πατέρα μου. Από 5 χρόνων, ωστόσο, πήγαινα μαζί του, έβλεπα πώς δούλευε κι έτσι αγάπησα το επάγγελμα. Με το που τελείωσα το σχολείο, πήρα το πτυχίο μου και ο μπαμπάς μου όχι απλά ήταν δίπλα μου, αλλά με παρότρυνε κιόλας να ανοίξω τη δική μου επιχείρηση. Μου είπε πως θα είναι στο πλευρό μου και θα με βοηθήσει σε κάθε δυσκολία σαν νέα επαγγελματίας που ήμουν.

«Ο μπαμπάς μου όχι απλά ήταν δίπλα μου, αλλά με παρότρυνε κιόλας να ανοίξω τη δική μου επιχείρηση»

Δεδομένου ότι εργάζεσαι σε έναν ανδροκρατούμενο χώρο, έχεις έρθει ποτέ αντιμέτωπη με περίεργα σχόλια;

Ναι! Έχουν υπάρξει πελάτες που δεν μου είχαν καμία εμπιστοσύνη και δεν ήθελαν να φτιάξω τη μηχανή τους, μόνο και μόνο επειδή είμαι γυναίκα. Ο μπαμπάς μου και πάλι ήταν μαζί μου! Τους έλεγε να μη διστάζουν, να μου έχουν εμπιστοσύνη και η αλήθεια είναι ότι τους έπεισε.

Υπήρχε αγόρι που ξενέρωσε όταν έμαθε τι δουλειά κάνεις;

Σε καμία περίπτωση! Μη σου πω το αντίθετο κιόλας. Τα αγόρια, μόλις μαθαίνουν ότι επισκευάζω μηχανάκια, ενθουσιάζονται.

Τι είναι αυτό που θαυμάζεις στον πατέρα σου;

Θαυμάζω στον μπαμπά μου ότι πίστεψε σε εμένα από πολύ μικρή. Μου έμαθε τη δουλειά πριν ακόμα πάω στο σχολείο και πίστεψε ότι θα τα καταφέρω σε έναν βαθιά ανδροκρατούμενο χώρο.

Άσπα Καλαμπάκου – Μπασκετμπολίστρια

Πώς αποφάσισες να ασχοληθείς με το μπάσκετ και τι ρόλο έπαιξε στην απόφαση αυτή ο μπαμπάς σου;

Ήμουν περίπου 10 ετών όταν εξέφρασα την επιθυμία μου να ασχοληθώ με το μπάσκετ. Από μικρή έβλεπα αγώνες, με έπαιρνε ο μπαμπάς μου στο γήπεδο και τον παρακολουθούσα να κάνει προπονήσεις- τον πρόλαβα ελάχιστα όσο ήταν στην ενεργό δράση-, οπότε κάπως έτσι αποφάσισα να γίνω μπασκετμπολίστρια.

Θυμάσαι τον πρώτο αγώνα που ήρθε να παρακολουθήσει ο μπαμπάς σου; Πώς ένιωσες και τι σου είπε εκείνος;

Ήμουν πολύ μικρή όταν με είδε για πρώτη φορά να παίζω μπάσκετ. Πήγαινα σχολείο ακόμα. Ένιωσα παράξενα και περίεργα που ήξερα ότι είναι στις κερκίδες και με βλέπει. Χάρηκα, όμως, γιατί ό,τι σχόλιο έκανε ήταν to the point. Δεν ήταν αυστηρός μαζί μου. Ό,τι μου είπε ήταν πολύ στοχευμένο.

«Ένιωσα παράξενα και περίεργα όταν με είδε ο μπαμπάς μου σε αγώνα για πρώτη φορά»

Ο μπαμπάς σου πώς είναι ως προπονητής; Έχετε κάνει μαζί προπονήσεις;

Μου έκανε προπόνηση πέρσι το καλοκαίρι και έχω να πω ότι είναι ένας πολύ καλός προπονητής. Του αρέσει να δουλεύει στα ατομικά χαρακτηριστικά και να διορθώνει πράγματα στους αθλητές του. Του έχω απόλυτη εμπιστοσύνη!

Δέσποινα Γεωργούλη – Τυροκόμος

Ο μπαμπάς σου διατηρεί εδώ και μερικά χρόνια τυροκομείο στη Χίο, το οποίο πλέον έχεις αναλάβει εσύ. Πώς πήρες την απόφαση να ασχοληθείς με αυτό το επάγγελμα;

Δεν ήμουν παιδί που μου άρεσε η δουλειά γραφείου. Αγαπούσα τη φύση, τα ζώα και είχα μάθει από πολύ μικρή σε αυτόν τον τρόπο ζωής. Οπότε, ήταν αναπόφευκτο να ασχοληθώ με το τυροκομείο.

Και πώς αντέδρασε ο μπαμπάς σου όταν του είπες ότι θα συνεχίσεις το τυροκομείο που εκείνος δημιούργησε με τη μητέρα σου;

Χάρηκε πάρα πολύ! Δεν υπήρχε καμία απολύτως αντίρρηση.

«Ο μπαμπάς μου χάρηκε πάρα πολύ όταν του είπα ότι θα ασχοληθώ με το τυροκομείο. Δεν έφερε καμία αντίρρηση!»

Το άρμεγμα των ζώων είναι μια αρκετά δύσκολη διαδικασία- ειδικά για μια γυναίκα- με την έννοια ότι απαιτεί και σωματική δύναμη. Συνεργάζεσαι με τον μπαμπά σου σε αυτό το κομμάτι;

Σίγουρα χρειάζεται σωματική δύναμη, αλλά και τον σωστό τρόπο για να αρμέξεις τα ζώα. Υπάρχει πολλή κούραση, οπότε ο μπαμπάς μου ναι, με βοηθάει αρκετά.

Πώς είναι αυτή η συνύπαρξη; Έχετε εντάσεις μεταξύ σας ή ταυτίζεται απόλυτα ο τρόπος που δουλεύετε;

Μαλώνουμε πολλές φορές για τον τρόπο με τον οποίο θα γίνει μια δουλειά. Άμα δεν μαλώσουμε μια φορά τη μέρα δε γίνεται (γελάει)! Εννοείται ότι διαφωνούμε για απλά πράγματα και αμέσως τα βρίσκουμε. Μία θα περάσει το δικό μου και μία το δικό του! Είναι 50-50.

Συνέντευξη από την Ανθή Μιμιγιάννη

Ευφροσύνη Ντίγκου – Μάχιμος υποπλοίαρχος Πολεμικού Ναυτικού

(Κυριολεκτικά) γεννημένη καπετάνισσα. Πώς είναι να είστε γυναίκα και να βουτάτε σε τόσο βαθιά νερά σε έναν αμιγώς ανδροκρατούμενο κλάδο, αυτόν της ναυτιλίας;

Μία γυναίκα σε ένα επάγγελμα όπως το δικό μας έχει να αντιμετωπίσει κάποιες δυσκολίες είτε για να ενταχθεί ομαλά, είτε για να αποδείξει τις ικανότητές της. Ωστόσο, το εργασιακό περιβάλλον είναι έτσι δομημένο, ώστε να προάγει την ομαλή ένταξή μας σε αυτό, δεδομένου ότι οι προκλήσεις δεν είναι λίγες.

Πόσο δύσκολο είναι να κάνετε το ίδιο επάγγελμα με τον πατέρα σας;

Δεν πιστεύω ότι είναι δύσκολο σε προσωπικό επίπεδο να κάνεις την ίδια δουλειά με τον πατέρα σου. Ίσως θα έλεγα το αντίθετο, διότι έχοντας ζήσει αντίστοιχες εμπειρίες με εσένα, μπορεί να σε στηρίξει και να σε ενθαρρύνει γιατί θα σε καταλαβαίνει ουσιαστικά. Από την πλευρά των υπολοίπων μελών της οικογένειας τα πράγματα είναι διαφορετικά, διότι βιώνουν πολλές φορές την έλλειψη χρόνου που πρέπει να περνάει όλη η οικογένεια μαζί.

«Θαυμάζω στον μπαμπά μου την ηρεμία και την ψυχραιμία του»

Τι θαυμάζετε περισσότερο σε εκείνον και ποια στοιχεία του έχετε κι εσείς;

Την ηρεμία και την ψυχραιμία με την οποία αντιμετώπιζε κάθε κατάσταση ή υποχρέωση χωρίς να αφήνει το άγχος να τον επηρεάζει αρνητικά, δημιουργώντας παράλληλα ευχάριστο κλίμα συνεργασίας. Είναι αξιοσημείωτο ότι ποτέ δεν μετέφερε τα προβλήματα ή τις δυσκολίες και το άγχος της δουλειάς στο σπίτι. Αυτό είναι εξαιρετικά δύσκολο. Το καταλαβαίνω όσο μεγαλώνω σε αυτό το επάγγελμα και αποτελεί και προσωπική μου επιδίωξη, δεδομένης της πίεσης που χαρακτηρίζει τη δουλειά μας.