Η Κάτια Δανδουλάκη στο Queen.gr : «Κόντεψα να τρελαθώ αλλά έκανα πολλή δουλειά με την ψυχή μου»

Την έχουμε γνωρίσει, την έχουμε αγαπήσει από τα γεννητούρια της δημόσιας τηλεόρασης τη δεκαετία του '70 τη λατρέψαμε ως Βίρνα Δράκου στη «Λάμψη» και φέτος την αποθεώσαμε στη σκηνή του θανάτου της ως Ανέτ, στις «Άγριες Μέλισσες». Τη χειροκροτούμε κάθε φορά που τη βλέπουμε στο θέατρο γιατί προσφέρει με αγάπη αυτό που δημιουργεί. Μα πάνω από όλα για μία δημοσιογράφο είναι μεγάλη απόλαυση να συνομιλεί μαζί της, γιατί δεν έχει κόμπλεξ, δεν καυχιέται, έχει ένα σπάνιο χιούμορ, τόσο γήινο και τόσο δικό μας. Ειδικά όταν διηγείται ιστορίες, είτε από το παρελθόν με τη Μελίνα και την Αλίκη, είτε για το παρόν με τις κολλητές της φίλες, δηλαδή την Κατιάνα Μπαλανίκα και τη Μαρινέλλα. Φέτος ο Μιχάλης Ρέππας και ο Θανάσης Παπαθανασίου, της έγραψαν έναν ιδιαίτερο μονόλογο, «Το καινούργιο παιδί», με τις παραστάσεις να συνεχίζονται ξανά από τον ερχόμενο Φεβρουάριο.

Στην εκπομπή Mega stories που είναι αφιερωμένη στις φιλίες, σε βλέπουμε με την Κατιάνα Μπαλανίκα. Πώς γνωριστήκατε και πώς είναι η σχέση σας;

Με την Κατιάνα πηγαίναμε στο ίδιο σχολείο αλλά σε διαφορετικά τμήματα και συναντιόμασταν κάθε μέρα στο σχολικό λεωφορείο για έξι χρόνια. Γελάγαμε πολύ εκείνη την εποχή. Η ουσιαστική μας σχέση ωστόσο, ξεκίνησε όταν και οι δυο σπουδάζαμε υποκριτική, εκείνη στη σχολή του Εθνικού, εγώ στη σχολή του Θεάτρου Τέχνης. Πέρασαν όμως πολλά χρόνια για να βρεθούμε θεατρικά, γιατί πάντα ήταν κλεισμένη με άλλες συνεργασίες, είτε με τον Γιώργο Μαρίνο, είτε αργότερα με την Ελένη Ράντου. Καταφέραμε τελικά πριν από 12 χρόνια να συνεργαστούμε στο έργο «Παρακαλώ ας μείνει μεταξύ μας». Και από τότε ξεκίνησε η βαθιά και ουσιαστική φιλία μας.

Τι είναι αυτό που αγαπάς σε εκείνη και τι είναι αυτό που σας δένει;

Αγαπώ την καλοσύνη της ψυχής της και την αίσθηση του δικαίου που έχει για τους άλλους. Γίνεται επαναστάτρια για να υπερασπιστεί κάποιον, αψηφά στην κυριολεξία τα πάντα. Σαν χαρακτήρες είμαστε αντίθετες, εκείνη είναι πιο... φασαριόζα από εμένα ειδικά όταν νευριάζει, αλλά μέσα σε αυτή την αντιφατικότητα των χαρακτήρων μας, έχουμε βρει πάρα πολλά κοινά στοιχεία που μας συνδέουν. Το πιο αστείο που μας έχει συμβεί και συνεχίζει να μας συμβαίνει, είναι όταν πηγαίνουμε διακοπές ή βρισκόμαστε με τη Μαρινέλλα. Οι δυο τους, συνηθίζουν να βλέπουν αστυνομικές ταινίες γιατί τους αρέσουν πολύ. Και πάντα όταν κάθομαι μαζί τους τους τρελαίνω στις ερωτήσεις για την υπόθεση και με βάζουν κανονικά στη γωνία για να μην τις ενοχλώ. (γελάει)

Η ηρωίδα σου στην παράσταση κάνει αρκετές τρέλες στη ζωή της. Ποια ήταν η μεγαλύτερη δική σου;

Δεν πιστεύω στις επιφανειακές τρέλες. Για παράδειγμα... έκανα ένα μακρινό ταξίδι ή έβαψα τα μαλλιά μου πράσινα. (γελάει) Ήμουν με έναν άνθρωπο όπως ο Μάριος Πλωρίτης, τον οποίο αγαπούσα όσο τίποτε στον κόσμο και από τα 32 χρόνια που ήμασταν μαζί, μόνο τα 12 χρόνια τα περάσαμε κάτω από την ίδια στέγη. Αυτή ήταν η μεγαλύτερή μου τρέλα και αυτή που φώτισε τελικά τη ζωή μου. Επίσης, έκανα ένα θέατρο χωρίς καν να έχω περιουσία. Αυτό επίσης δεν είναι τρέλα; Αλλά δεν μετανιώνω για τίποτε, για αυτό και δεν έχω απωθημένα.

Στο αστικό περιβάλλον που μεγάλωσες όμως, πώς αντιμετώπιζαν αυτό το ρίσκο που έπαιρνες με τις αποφάσεις σου;

Όταν βγήκα για πρώτη φορά στο θέατρο οι γονείς μου είχαν μεγάλη στεναχώρια. Αλλά πάντα ήταν στο πλάι μου, ποτέ δεν με εμπόδισαν και ηρέμησε η ψυχή τους όταν σιγουρεύτηκαν πως θα τα κατάφερνα. Όπως και ο Μάριος είχε αρχικά μεγάλη στεναχώρια που αναλάμβανα μια θεατρική επιχείρηση. Θα μπορούσα να έχω πάει φυλακή. Αλλά του έλεγα: «Μην ανησυχείς, θα τα καταφέρω». Και τα κατάφερνα. Αλλά πέρασαν μεγάλες... αντάρες με εμένα.

Θα μπορούσες να κάνεις έργο και τη δική σου ζωή. Αλήθεια σου αρέσουν οι απολογισμοί ή τους αποφεύγεις;

Ούτε να γράψω βιβλίο να φανταστείς πως δεν έχω σκεφτεί να κάνω, ούτε και σκέφτομαι το «μετά». Η μόνη μου περιουσία, είναι το αποτύπωμα που αφήνω στην ψυχή του κόσμου. Η τέχνη του εφήμερου είναι αυτή που κάνουμε στο θέατρο και είναι τόσο ουσιαστική.

Είσαι χαρούμενη που επιτέλους μετά από έναν χρόνο λειτουργούν κανονικά τα θέατρα, έστω και με αυξημένα -λόγω covid - μέτρα προστασίας;

Είμαι πάρα πολύ χαρούμενη και από την άλλη πλευρά βλέπω πως παλεύουν όλοι να επιζήσουν μέσα σε αυτή τη δύσκολη κατάσταση. Γιατί μην ξεχνάς, ότι κρέμεται από πάνω μας μόνιμα ένας φόβος αν θα ξανακλείσουμε. Παρόλα αυτά όμως ανοίξαμε, γιατί για τον κόσμο είναι μεγάλη υπόθεση αυτό το «ταξίδι» που κάνει όταν βλέπει μια παράσταση στο θέατρο.

Φέτος ξεκίνησες να κάνεις και εσύ ένα ωραίο ταξίδι ζωής με τον μονόλογο «Το καινούργιο παιδί». Η ζωή της ηρωίδας σου μοιάζει με τη δική σου;

Εννέα στα δέκα από τα κομμάτια της δικής της ζωής, αφορούν και τη δική μου. Ως χαρακτήρας όμως, δεν μοιάζουμε σε πολλά σημεία. Η Δάφνη, η ηρωίδα μου, ήταν αυτό που λέει και στο τέλος του έργου, ότι νόμιζε ότι ήταν δειλή και λίγη, συμβιβασμένη μέσα στο αστικό περιβάλλον στο οποίο ζούσε. Εγώ, δεν ήμουν έτσι από μικρή. Υπήρξα πιο τολμηρή. Ήθελα να κάνω θέατρο, το έκανα. Ήθελα να διακινδυνέψω να κάνω επιχείρηση, την έκανα. Ο συναισθηματικός της κόσμος με την υπέρβαση που κάνει στο τέλος του έργου, είναι εκείνη που δείχνει και το μεγαλείο της ψυχής της. Σε αυτό ταυτίζομαι με τη Δάφνη, δηλαδή στις ευαισθησίες της. Αυτό το έργο με συγκινεί, γιατί από το πρώτο μέχρι το τελευταίο λεπτό, διέπεται από αγάπη. Έστω και αν αυτή η αγάπη υπάρχει μέσα από κόντρες και προδοσίες. Στις πιο δύσκολες στιγμές της ζωής μου και εμένα αυτή η «αποθήκη» αγάπης που είχα πάρει από τους γονείς μου, από τους φίλους μου και από τον Μάριο, με έσωσε.

Το πάλεψες όμως και εσύ δεν αφέθηκες...

Όταν έχασα τους δικούς μου ανθρώπους, είπα θα τρελαθώ. Και κόντεψα, δεν σου κρύβω, να τρελαθώ. Δεν ήμουν όμως μια γυναίκα που θα καθόταν μόνο να θρηνήσει. Ήμουν εκείνη που έδινα διαρκώς στους άλλους αγάπη και αυτό προσπάθησα στη συνέχεια να κάνω. Αυτό το έργο είναι ένα βάλσαμο στην ψυχή μου, γιατί βλέπουμε ότι σε όλα τα δύσκολα καταφέρνει να επιβιώνει ένας άνθρωπος, αρκεί να βρίσκει το «παράθυρο» που θα ανοίξει, για να μπει αγάπη μέσα στην ψυχή του. Και εγώ έκανα πάρα πολύ δουλειά με την ψυχή μου, με την αυτογνωσία, για να αποδεχθώ καταρχάς τον εαυτό μου. Αυτό ήταν το μεγαλύτερο κέρδος μου.

Είσαι η μοναδική ηθοποιός που παίζει ασταμάτητα στην τηλεόραση από την πρώτη σειρά της δημόσιας τηλεόρασης τους «Πανθέους» μέχρι και σήμερα. Φέτος έγινες viral σε όλα τα social media με τη σκηνή του θανάτου σου στις «Άγριες Μέλισσες». Αισθάνεσαι πως πήρες τη σωστή απόφαση να μην συμμετέχεις στον τρίτο κύκλο της σειράς;

Απολύτως, γιατί ήταν μια κοινή απόφαση με τη Μελίνα Τσαμπάνη, τη σεναριογράφο της σειράς, γιατί ένιωθα μεγάλη ανασφάλεια με τον τρόπο με τον οποίο θα εξελισσόταν ο ρόλος μου ως Ανέτ. Αισθάνθηκα ότι θα έπρεπε να τελειώσει εκεί. Δεν το μετάνιωσα ποτέ. Είναι καλύτερα να τους λείπει η Ανέτ, παρά να τη βαρεθούνε ή να τους κουράσουν οι επιλογές της. Βέβαια μου λείπουν όλοι από τη σειρά και χαίρομαι πραγματικά που πηγαίνει τόσο καλά.

Υπήρξε ποτέ κάποια αρνητική κριτική όλα αυτά τα χρόνια της καριέρας σου που να σε πλήγωσε ή ακόμη και να σε θύμωσε;

Υπάρχουν χιλιάδες αρνητικά σχόλια που μπορούν να ειπωθούν για τον καθένα μας και αυτά δεν μπορεί να τα γλιτώσει. Αλλά ειλικρινά σου λέω, δεν με απασχόλησαν ποτέ, δεν με ενδιέφεραν καθόλου! Ούτε ασχολήθηκα, ούτε και απάντησα. Ούτε και όταν έλεγαν πράγματα τα οποία δεν είχα πει ποτέ, μπήκα στον κόπο να τα διαψεύσω. Θεωρούσα ότι η δουλειά μου θα αποδείξει ποια είμαι. Σιχαίνομαι τα πολλά λόγια. Για αυτό ό τι είναι να κάνω, το κάνω και δεν μιλάω.

Δεν έτυχε ποτέ πάνω στην ένταση της δουλειάς να παρεξηγηθείς με έναν συνάδελφό σου;

Δεν παρεξηγούμαι, απλά δεν θα ξανασυνεργαστώ μαζί του. Και ξέρεις γιατί δεν το παρεξηγώ; Γιατί αν πει κάποιος κάτι για εμένα που δεν είναι ωραίο, απλά παύω να τον αγαπώ. Δεν έχει καταλάβει ποια είμαι και δεν έχει κανένα νόημα πια να συνεχίσω να έχω την οποιαδήποτε επαγγελματική συνεργασία μαζί του. Δεν νιώθω κακία. Απλά είναι σα να μην υπάρχει.

Συνεχίζεις να έχεις αυτή την τόσο ωραία ρουτίνα με το να αθλείσαι καθημερινά, να περπατάς πολύ και φυσικά να προσέχεις τη διατροφή σου;

Φυσικά γιατί αν τη σταματήσω...χαθήκαμε! (γέλια) Το σώμα χρειάζεται ενέργεια.

Είσαι κατά των αισθητικών επεμβάσεων;

Είμαι κατά των παραμορφώσεων. Κάθε γυναίκα οφείλει να κάνει τα πάντα για να είναι όμορφη αν έχει αυτή τη διάθεση, εκτός από το να παραμορφωθεί, γιατί αυτό κατά την άποψή μου είναι το χειρότερο από όλα. Προσέχω και φροντίζω το πρόσωπό μου με όλους τους τρόπους αλλά χωρίς να επεμβαίνω με άλλο τρόπο. Με βοήθησαν βέβαια μέχρι τώρα και τα καλά γονίδια που κληρονόμησα από τη μαμά μου. Βοηθά και ο τρόπος ζωής που κάνω. Αν εξαιρέσεις βέβαια το θέμα του ύπνου, γιατί κοιμάμαι μόνο τρεις ώρες την ημέρα, λόγω της δουλειάς τόσα χρόνια και στην τηλεόραση και στο θέατρο.

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ:

Η Μιμή Ντενίση στο Queen.gr: «Μου λείπει ένας έρωτας από τη ζωή μου»

Η Χριστίνα Χειλά Φαμέλη από τον Σασμό στο Queen.gr: Πέρασα την τρελή φάση των Emo στα 15 μου!

Γη της Ελιάς - Η Αντιγόνη Κουλουκάκου στο Queen.gr: Ο Al Pacino μου είπε...είσαι όμορφη ως τραγωδία!

Photo credits: NDP photo agency