Χρύσα Παπά: «Θέλει χρόνο για να αλλάξουν οι συνθήκες μετά το #metoo, δεν βλέπω ακόμη κάποια διαφορά»

Κατερίνα Μπούσιου

Η Εύα από τη σειρά «Η Γη της ελιάς» μιλά στο Queen για τις αλλαγές. Όσα κατάφερε με την επιμονή της να αλλάξει στη δική της ζωή, αλλά και όσα αφορούν στον κόσμο γύρω μας. Ο έρωτας, οι σχέσεις, το #metoo, το ρίσκο αλλά και ένα στοίχημα που έβαλε με τον εαυτό της. 

Πριν από 16 χρόνια έκανε το ντεμπούτο της στην τηλεόραση και ήταν η εποχή που η Χρύσα Παπά μετακόμιζε από τη Θεσσαλονίκη στην Αθήνα, με ένα πτυχίο Γαλλικής Φιλολογίας στο χέρι, με όνειρο να σπουδάσει στη δραματική σχολή και με αρκετή άγνοια κινδύνου. Τελικά τα κατάφερε, όπως ακριβώς επιθυμούσε. Το πείσμα και μία καλώς εννοούμενη αθώα ειλικρίνεια που διαθέτει, τη βοήθησαν να παραμείνει προσγειωμένη, ακόμη και την περίοδο που ως τηλεοπτική Μελίτα στα «Μυστικά της Εδέμ», γνώρισε ένα πρωτόγνωρο κύμα δημοσιότητας. Είναι από τις σπάνιες περιπτώσεις σε αυτό που αποκαλούμε ελληνική showbiz, γιατί κατάφερε να ισορροπήσει την προσωπική της ζωή και να αποφύγει την περιττή έκθεση, απλά για να απασχολεί τα media. H εποχή που ως παιδί βοηθούσε στο μίνι μάρκετ των γονιών της, ο έρωτας, η προδοσία, οι σχέσεις, το metoo, το ρίσκο, το στοίχημα που έβαλε με τον εαυτό της, η vegan φιλοσοφία της, ο ρόλος της ως Εύα στη Γη της ελιάς, η νέα της θεατρική δουλειά, μπλέκονται με έναν ιδιαίτερο τρόπο στη συζήτησή μας. Όπως και η πρόσφατη και ανανεωτική αλλαγή που έκανε στο look της.

Πρόσφατα έκανες μία αλλαγή στα μαλλιά σου. Σου είναι εύκολο να κάνεις αλλαγές στην εμφάνισή σου;

Είμαι άνθρωπος των αλλαγών. Στη ζωή μου μπορεί να μην φαίνεται συχνά αυτό, αλλά στο θέατρο έχω κάνει μεγάλες αλλαγές. Απλά, τώρα φάνηκε λίγο πιο έντονη. Πήρα πολλά θετικά μηνύματα από τον κόσμο και στα social media.

Aλλάζεις με ευκολία συνήθειες ή τρόπο ζωής; Είσαι του ρίσκου;

Είμαι του ρίσκου, αλλά λιγότερο επιδιώκω τις αλλαγές. Θέλω να έχω κάποιες σταθερές στη ζωή μου. Το σπίτι μου, την οικογένειά μου, τους δικούς μου ανθρώπους. Θέλω οι αλλαγές να αφορούν όλα τα άλλα γύρω από αυτούς, για να μπορώ αν φοβηθώ, να επιστρέφω στη βάση μου.

Ποιο είναι το μεγαλύτερο ρίσκο που έχεις πάρει;

Όταν στα 25 μου, αποφάσισα να αφήσω τη Θεσσαλονίκη για να μετακομίσω στην Αθήνα για να ακολουθήσω το θέατρο. Για τις εμπειρίες και τις προσλαμβάνουσες που είχα μέχρι τότε στην πόλη που γεννήθηκα, ήταν μεγάλο ρίσκο, γιατί ξεκινούσα από το μηδέν, χωρίς να γνωρίζω κανέναν, χωρίς να έχω χρήματα και χωρίς να ξέρω το τι θα μου συμβεί στο μέλλον.

Την οικονομική αυτονομία πως την κατάφερες όταν έμεινες για πρώτη φορά μόνη σου;

Είχα αποταμιεύσει κάποια ελάχιστα χρήματα, από τις πρώτες παραστάσεις που έκανα στη Θεσσαλονίκη και έτσι νοίκιασα στην αρχή ένα δώμα στην πλατεία Αμερικής. Άρχισα να μοιράζω παντού βιογραφικά για να βρω δουλειά – το 2004 δεν ήμασταν τόσο εξοικειωμένοι με τα email - και μέχρι να τα καταφέρω, δούλεψα για ένα χρόνο, ως γραμματειακή υποστήριξη σε έναν μεγάλο εκδοτικό όμιλο με περιοδικά. Ήταν πολύ σημαντική αυτή η δουλειά για εμένα, γιατί κατόρθωσα να καλύπτω τα βασικά μου έξοδα.

Οι γονείς σου ήταν θετικοί με το επάγγελμα που επέλεξες;

Καθόλου, τους φάνηκε πολύ περίεργο. Τότε σπούδαζα και Γαλλική φιλολογία και το όνειρό τους, ήταν να βρω μία καλή δουλειά στο δημόσιο, να παντρευτώ, να κάνω την οικογένειά μου και να μείνω κοντά τους. Και εγώ, τους τα ανέτρεψα όλα! Όταν ήμουν μικρή δούλευα στο μίνι μάρκετ που είχαν οι γονείς μου, έμενα ακόμη και στο ταμείο, όταν η μαμά μου έπρεπε να λείψει. Από τη μία ήταν καλό όλο αυτό, γιατί έμαθα πόσο σημαντικό είναι να εργάζεσαι, από την άλλη όμως ζήλευα που έβλεπα τους φίλους μου να παίζουν έξω αμέριμνοι, την ώρα που εγώ ήμουν στο μαγαζί.

Σου συγχώρεσαν αυτή την ανατροπή, όταν είδαν πόσο καλά τα κατάφερες;

Δεν ήταν ακριβώς θέμα συγχώρεσης, αλλά, ναι. Είναι πολύ χαρούμενοι και πολύ περήφανοι οι γονείς μου για εμένα. Περίμεναν με ανυπομονησία να ανέβω στη Θεσσαλονίκη για τη νέα μου παράσταση. Πάντα είναι δίπλα μου και πάντα με συμβουλεύουν. Για εκείνους είμαι ακόμη το μικρό κορίτσι τους και ας είμαι πια 42 χρόνων! (γελάει). Με συμβουλεύουν όπως και τότε, να προσέχω και να μην εμπιστεύομαι τόσο εύκολα τους άλλους.

Όταν προδίδουν την εμπιστοσύνη σου πώς αντιδράς;

Ως απογοήτευση και στεναχώρια, βιώνω την προδοσία. Και αντιδρώ με δύο τρόπους. Έχει τύχει να τσακωθώ, έχει τύχει όμως και να εξαφανιστώ.

Το χειρότερο που μπορεί να μου κάνει κάποιος, είτε σύντροφος, είτε φίλος, είτε συνάδελφος, είναι να είναι ανέντιμος απέναντί μου. Να μου πει ψέματα, να προσπαθήσει να με χειριστεί. Δεν μπορώ επίσης καθόλου τις γκρίνιες και τα «μούτρα».

Προτιμώ αν έχει κάτι να μου το πει ευθέως και προσωπικά, εννοείται δίχως να με προσβάλλει μπροστά σε κόσμο. Είναι σπουδαίο να είμαστε καθαροί και ειλικρινείς, απέναντι στους άλλους.

Πόσο έχουν αλλάξει οι συνθήκες δουλειάς για τις γυναίκες ηθοποιούς, μετά το Metoo και της προσπάθειας να τελειώσουμε πια με όλες αυτές τις παθογένειες, με τις βίαιες και ακραίες συμπεριφορές;

Νομίζω ότι είναι πολύ νωρίς να πούμε ότι έχουν αλλάξει οι συνθήκες. Δεν μπορώ να πω ότι βλέπω κάποια μεγάλη διαφορά. Θέλει χρόνο. Είμαστε όμως ευγνώμονες, που βγήκαν πια στην επιφάνεια όλες αυτές οι παθογένειες. Δεν είμαστε ευγνώμονες εννοείται, για όλα αυτά που συνέβησαν στα θύματα. Και όχι μόνο στον δικό μου χώρο, αλλά και σε άλλους επαγγελματικούς τομείς, γιατί είναι πολλά αυτά ακόμη που δεν γνωρίζουμε και δεν έχουν ειπωθεί.

«Είχα στον νου μου να μην ψωνιστώ. Νομίζω ότι γλίτωσα»

Την εποχή που απέκτησες μεγάλη δημοσιότητα λόγω και της επιτυχίας της σειράς «Μυστικά της Εδέμ» στο Mega, τρόμαξες;

Σε εκείνη τη σειρά υπήρχαν 5 από τους 15 συνολικά ηθοποιούς που ήταν ήδη αναγνωρίσιμοι, όπως ο Δάνης Κατρανίδης, η Φαίη Ξυλά και ο Κώστας Αρζόγλου για παράδειγμα και ήμασταν άλλα δέκα παιδιά που είχαμε κάνει κάποια πράγματα στο θέατρο, αλλά ουσιαστικά με αυτή τη σειρά, κάναμε όλοι μας το...«μπαμ». Την αγαπώ πολύ εκείνη την περίοδο, ήταν πολύ σημαντική στη ζωή μου και όχι μόνο στη δουλειά μου. Στην αρχή μου φαινόταν πολύ περίεργο όταν μου μιλούσε ο κόσμος στο δρόμο ως Μελίτα. Κάπως, το συνήθισα μετά.

Ένιωθα μεγάλη χαρά και ικανοποίηση. Είχα όμως και τον νου μου για να μην «αρπάξει» το κεφάλι μου και ψωνιστώ! (γελάει). Νομίζω ότι τελικά τη γλίτωσα. Στη στροφή.

«Ντρέπομαι να μιλώ για τις σχέσεις μου»

Κατάφερες και να δημιουργήσεις ένα πολύ ιδιαίτερο προφίλ. Ποτέ για παράδειγμα, δεν σε έχουμε δει σε κάποιο εξώφυλλο ενός περιοδικού σε μία λήψη paparazzi με κάποιον σύντροφό σου. Δεν μπορεί αυτό να είναι τυχαίο. Το επεδίωξες ή φοβήθηκες να κάνεις το αντίθετο;

Το είχα στον νου μου, αλλά όχι ψυχαναγκαστικά. Χωρίς να τρελαίνομαι, αν συμβεί κάτι. Ποτέ δεν είπα, ότι δεν θα πάω κάπου, γιατί έχει φωτογράφους ή να πάω χώρια με τον σύντροφό μου για να μην μας δουν μαζί. Θα πω κάτι κοινότυπο που λένε όλοι, ότι θέλω να απασχολώ μόνο μέσα από τη δουλειά μου. Νομίζω ότι ο κόσμος δεν ενδιαφέρεται για την προσωπική ζωή κάποιου, τον κάνουμε ενδεχομένως (κάποια media) να ενδιαφέρεται. Από την άλλη πλευρά, αλήθεια, ντρέπομαι να μιλάω για τις σχέσεις μου.

Θα διαφωνήσω ότι ο κόσμος δεν ενδιαφέρεται για αυτό το κομμάτι της ζωής ενός αναγνωρίσιμου ανθρώπου. Και επίσης εξαρτάται ο τρόπος που θα διατυπώσεις μία ερώτηση και η ποιοτική προσέγγιση ενός τέτοιου θέματος.

Μπορεί να έχεις δίκιο γιατί έχει τύχει και σε εμένα κάποια στιγμή να με ρωτούν για παράδειγμα: «ο τάδε συνάδελφός σου τα έχει με την τάδε;» και εγώ να μην έχω πάρει χαμπάρι επειδή δεν με αφορά.

Έχω διαβάσει, ότι έχεις αλλάξει τη διατροφή σου και έχεις γίvει vegan τα τελευταία χρόνια. Πώς το αποφάσισες;

Από μικρή ηλικία, η μαμά μου, μας έμαθε να τρώμε σωστά και υγιεινά. Χωρίς αυτό να σημαίνει, ότι κάποια στιγμή δεν έκανα και εγώ τις κραιπάλες μου. Πριν από 10 χρόνια άρχισα να ψάχνω και να διαβάζω για τη διατροφή. Κάποια στιγμή τρώγοντας κρέας μου δημιουργήθηκε η αίσθηση ότι εκείνη τη στιγμή τρώω ένα ζώο που έχει σκοτωθεί και αυτό ήταν καθοριστικό.

Έγινα για 2 λόγους vegan. Αφενός για ηθικούς λόγους, αφετέρου για την υγεία μου. Άρχισα σταδιακά να αλλάζω τη διατροφή μου και όχι ψυχαναγκαστικά. Δεν τρώω ζωικά, δεν τρώω γαλακτομικά προϊόντα και προσπαθώ όσο γίνεται να τρέφομαι με βιολογικά προϊόντα, χωρίς αυτό να σημαίνει ότι θα φάω εύκολα ένα vegan μπιφτέκι, που είναι και αυτό επεξεργασμένο.

Ακολουθώ τη μεσογειακή διατροφή όταν μαγειρεύω. Κάθε μέρα είμαι με τα ταπεράκια μου στη δουλειά. Και έχω δει διαφορά, ότι μου κάνει δηλαδή καλό στην υγεία μου και από τις εξετάσεις αίματος που κάνω τακτικά.

Το ότι προσέχεις την υγεία σου, σημαίνει ότι δεν παραμελείς και τον ετήσιο γυναικολογικό έλεγχο;

Ναι, φυσικά. Και τεστ ΠΑΠ και μαστογραφία και εξετάσεις αίματος. Δεν τα παραμελώ.

Έχεις κάποια συγκεκριμένη ρουτίνα ομορφιάς; Ο τρόπος διατροφής που έχεις επιλέξει σε έχει κάνει και διστακτική στο να κάνεις botox για παράδειγμα για να αποφύγεις τις χημικές ουσίες στον οργανισμό σου; Έχεις επιλέξει αυτή την προσέγγιση;

Αυτή την προσέγγιση έχω επιλέξει, τουλάχιστον προς το παρόν. Έχω καθημερινή ρουτίνα ομορφιάς. Καθαρίζω καλά το πρόσωπό μου, βάζω τις κρέμες μου, πίνω πάρα πολύ νερό. Η διατροφή παίζει σημαντικό ρόλο στην επιδερμίδα. Όπως και η γυμναστική. Κάνω pilates και πηγαίνω για τρέξιμο όποτε έχω χρόνο. Κάποια στιγμή, την εποχή που ήμουν στο «Τατουάζ» είχα ξεκινήσει και πυγμαχία και μάλιστα μου άρεσε πάρα πολύ.

«Η Εύα θα παλέψει πολύ για να κρατήσει τον Στάθη»

Ως Εύα στη Γη της ελιάς, πόσο σίγουρη είσαι για τα αισθήματα που έχει ο Στάθης για εσένα; Νιώθεις ότι σε αγαπά όπως τον αγαπάς εσύ;

Δεν είμαι και πολύ σίγουρη! (γέλια). Είναι από δύο διαφορετικούς κόσμους ο Στάθης και η Εύα. Εκείνη έχει επενδύσει περισσότερο στην καριέρα της. Στη συνέχεια θα δούμε και την ανησυχία που θα έχει για την Ιουλία.

Θα παλέψεις για να τον κρατήσεις κοντά σου;

Θα το παλέψει πολύ η Εύα. Και θα ζήσει μία αλλαγή στη ζωή της που έχει να κάνει με εκείνον, αλλά και μία που δεν τον αφορά. Έρχονται ωραίες εξελίξεις.

Μου είπες νωρίτερα ότι ανέβηκες, στην πόλη σου την Θεσσαλονίκη για τη νέα σου θεατρική δουλειά. Τι αφορά η παράστασή σου;

Παίζω στην παράσταση «Σέρρα – η ψυχή του Πόντου» που στηρίζεται στο βιβλίο του Γιάννη Καλπούζου, ο οποίος και το έχει διασκευάσει σε μονόλογο. Ξεκίνησα στη Θεσσαλονίκη και μετά τον Οκτώβριο στο θέατρο «Άνεσις» στην Αθήνα. Είναι μία ερωτική και οικογενειακή ιστορία που εξελίσσεται από το 1915 έως το 1962. Σκληρά χρόνια. Κάνω μέσα από αυτό το έργο 12 διαφορετικούς λόγους, σε σκηνοθεσία του Σωτήρη Χατζάκη. Είναι πραγματικά μία πολύ ωραία δουλειά.

© 2014-2024 Queen.gr - All rights reserved
× Αυτός ο ιστότοπος χρησιμοποιεί cookies. Με τη χρήση αυτού του ιστότοπου, αποδέχεστε τους Όρους Χρήσης