Ελίνα Μπόμπα: «Θέλω μέσα από την ταινία μου όλες οι γυναίκες να αρχίσουν να νιώθουν ο εαυτός τους»

Την Ελίνα Μπόμπα τη «γνωρίσαμε» για πρώτη φορά μέσα από την αδελφή της, Χριστίνα Μπόμπα, και τις κοινές αναρτήσεις τους στα social media και αμέσως συνειδητοποιήσαμε δύο πράγματα: τη μεγάλη ομοιότητά τους, αλλά και ότι ανάμεσά τους υπάρχει πολλή αγάπη. Κάπως έτσι μπήκαμε στο «τρυπάκι» να ανακαλύψουμε ποια είναι τελικά η Ελίνα Μπόμπα, αυτό το εντυπωσιακό κορίτσι με τις καλλιτεχνικές φωτογραφίες, που στέκεται πάντα διακριτικά στο πλευρό της αδελφής της. Και το bio της τα αποκάλυψε όλα.

Η Ελίνα Μπόμπα είναι μια νέα ηθοποιός με πάθος και αγάπη για την υποκριτική. Όνειρό της είναι να συνεργαστεί με την Eva Green και την Cate Blanchett, αλλά και να κάνει δουλειές στο θέατρο, την τηλεόραση και τον κινηματογράφο, που κάτι έχουν να πουν στην κοινωνία. Όπως ακριβώς και τώρα, δηλαδή, που ετοιμάζει δύο δικές της κινηματογραφικές παραγωγές για τις «μάχες» που εμείς οι γυναίκες δίνουμε καθημερινά. Η Ελίνα, άλλωστε, αγαπά τις γυναίκες και θέλει μέσα από τη δουλειά της να τις ενδυναμώσει.

Η Ελίνα Μπόμπα έκανε την εμφάνιση που ζηλέψαμε στην βάπτιση των ανιψιών της

Στο Queen.gr δίνει την πρώτη της συνέντευξη και μιλά για την υποκριτική, αποκαλύπτει την τηλεοπτική πρόταση που δέχθηκε στην Ελλάδα, ενώ εξομολογείται τον «έρωτά» της για τις ανιψιές της, Φιλίππα και Αριάνα Τανιμανίδη, αλλά και την υπέροχη σχέση που έχει με την αδελφή της, Χριστίνα Μπόμπα.

Πότε μπήκε στη ζωή σου η υποκριτική; Ήταν κάτι που ονειρευόσουν από παιδί ή απλά προέκυψε;

Από παιδί, όταν με ρωτούσαν «τι θα γίνεις, όταν μεγαλώσεις;», έλεγα ηθοποιός. Μπορεί η οικογένειά μου να μην είχε καμία σχέση με τις τέχνες, όμως εγώ είχα ιδιαίτερη αγάπη και επαφή με την υποκριτική. Ήταν πάντα ένα συναίσθημα για εμένα. Πριν μερικά χρόνια ξεκίνησα σεμινάρια υποκριτικής στην Ελλάδα για να δω αν πράγματι μου αρέσει αυτό το αντικείμενο. Φεύγοντας στο εξωτερικό, όμως, ένιωσα πολύ πιο ελεύθερη, οπότε όταν ήρθα στο Λονδίνο κυνήγησα το όνειρό μου ουσιαστικά.

Πήγες στο Λονδίνο μόνο και μόνο για να σπουδάσεις υποκριτική;

Ήρθα στο Λονδίνο, γιατί ήθελα να ζήσω στο εξωτερικό, να δω καινούρια πράγματα, να ζήσω νέες εμπειρίες. Εδώ ένιωσα ελεύθερη και έτσι ξεκίνησα τη σχολή υποκριτικής και το method acting. Πλέον, κάνω courses, ενώ έχω και acting coach, με τον οποίο κάνω training συχνά, ιδιαίτερα όταν έχω να δουλέψω έναν ρόλο.

Συμμετέχεις και στη διεθνή παραγωγή The Adopters. Πώς προέκυψε ο ρόλος;

Πρόκειται για μια ταινία μεγάλου μήκους. Πέρασα από casting μετά από προτροπή φίλου μου, ηθοποιού, και έτσι πήρα τον ρόλο. Πρόκειται για έναν από τους βασικούς ρόλους. Υποδύομαι την Τζιανέλα, μια κοπέλα που την απαγάγουν λόγω ενός λάθους του αδελφού της, ο οποίος βρίσκεται σε συμμορία κατασκόπων.

Θα σε δούμε, δηλαδή, στους κινηματογράφους;

Η ταινία, κατά πάσα πιθανότητα, δεν θα προβληθεί στους κινηματογράφους, αλλά προορίζεται για διεθνείς πλατφόρμες, φεστιβάλ κ.ά.

Πώς αισθάνθηκες όταν σου ανακοίνωσαν ότι παίρνεις τον ρόλο;

Αισθάνθηκα τεράστια χαρά και πήρα αμέσως τηλέφωνο την οικογένειά μου. Όταν πια έχεις την ευκαιρία να εκφραστείς, να δοκιμάσεις, να μάθεις πράγματα, νομίζω ότι είναι αυτονόητο να χαρείς. Στη συνέχεια, βέβαια, αγχώθηκα λίγο για το πώς θα τα καταφέρω, αλλά ήμουν σίγουρη ότι θα βγει κάτι πολύ ωραίο.

Στο bio σου αναφέρεις ότι ετοιμάζεις και τη δική σου ταινία μικρού μήκους που αφορά τη σύγχρονη γυναίκα. Πώς αποφάσισες να μπεις και στη θέση της δημιουργού;

Γίνεται και αυτό στα πλαίσια της δοκιμής. Μου αρέσει να βρίσκω διαφορετικούς τρόπους να εκφράζομαι και να δημιουργώ περνώντας μηνύματα στην κοινωνία, στους ανθρώπους γύρω μου. Και επειδή σαν γυναίκα κι εγώ έχω βιώσει διάφορα, ήθελα να δημιουργήσω ένα empowering περιεχόμενο για όλες.

Ποιο είναι το θέμα της ταινίας;

Η ταινία είναι σε πολύ αρχικό στάδιο ακόμα. Για την ακρίβεια, είναι δυο διαφορετικά short films και το καθένα το γράφω μαζί με μία άλλη φίλη μου. Η μία ταινία έχει να κάνει με τον εθισμό, είτε αυτός αφορά το συναίσθημα και την προσκόλληση σε ανθρώπους στη ζωή μας, είτε τον πρακτικό εθισμό. Η άλλη ταινία αφορά τη μοναξιά που νιώθει η γυναίκα όταν έρχεται αντιμέτωπη με πολλά πράγματα, όπως για παράδειγμα όταν περπατά μόνη της στον δρόμο, στο σκοτάδι, και νιώθει απειλή. Όλες το έχουμε βιώσει αυτό.

Και ποια γυναίκα δεν έχει γυρίσει στο σπίτι με γρήγορο βήμα τη νύχτα κρατώντας τα κλειδιά στα χέρια γιατί φοβάται; Αν είμαστε όλες μαζί σε αυτό και το αναγνωρίσουμε, ίσως να υπάρξει μια αλλαγή.

Γιατί αποφάσισες να γράψεις μια ταινία για γυναικεία ενδυνάμωση κι όχι – για παράδειγμα- μια ερωτική ιστορία;

Αγαπώ πολύ τις γυναίκες. Είμαι γυναίκα και μπορώ να νιώσω κάθε στερεότυπο ή «βάρος» που μπορεί να έχει μια γυναίκα για διάφορους λόγους. Θέλω, λοιπόν, να περάσω ένα μήνυμα που θα μπορέσει να κάνει τον κόσμο λίγο καλύτερο.

Θέλω μέσα από την ταινία μου όλες οι γυναίκες να αρχίσουν να νιώθουν ο εαυτός τους και να μην «πνίγονται» μόνες τους.

Θα σε ενδιέφερε να δουλέψεις ως ηθοποιός στην Ελλάδα ή θέλεις να κάνεις focus μόνο στο εξωτερικό;

Μου αρέσει πολύ να δουλεύω στο Λονδίνο, αλλά αν υπήρχε κάτι που να με ενδιέφερε πολύ στην Ελλάδα, θα ερχόμουν. Δεν θα το σκεφτόμουν. Θέλω να κάνω αυτό που αγαπάω, όπου κι αν βρίσκομαι.

Έχεις δεχθεί πρόταση από την ελληνική τηλεόραση;

Για σίριαλ όχι. Έχω περάσει, βέβαια, από δύο castings για τηλεοπτικές σειρές στην Ελλάδα, αλλά δεν προχώρησε.

Μου έχουν κάνει, επίσης, πρόταση να συμμετάσχω ως συμπαρουσιάστρια σε τηλεοπτικό show, αλλά ήταν κάτι που εκείνη τη στιγμή δεν με ενδιέφερε.

Φαντάζομαι ότι η προσέγγιση έγινε γιατί ο κόσμος σε γνώρισε πρωτίστως μέσω της αδελφής σου, Χριστίνας Μπόμπα. Φοβήθηκες ποτέ τη σύγκριση μαζί της;

Καθόλου. Γιατί αυτό που εγώ κάνω τώρα είναι πολύ διαφορετικό από αυτό που κάνει εκείνη. Είναι πολύ διαφορετικές οι πορείες μας και το μόνο κοινό ίσως είναι το κομμάτι της δημοσιότητας, της έκθεσης.

Με τη Χριστίνα έχετε 5,5 χρόνια διαφορά. Η σχέση σας ως παιδιά πώς ήταν;

Όταν ήμασταν μικρές, όπως όλα τα αδέλφια, έτσι κι εμείς είχαμε τους τσακωμούς μας. Αλλά ίσχυε ο «νόμος» που ισχύει για όλα τα αδέλφια: ότι, δηλαδή, μετά από 5 λεπτά δεν θυμόμασταν τίποτα και ήμασταν και πάλι αγαπημένες. Εγώ, βέβαια, ήμουν το μεγαλύτερο πειραχτήρι και ενοχλούσα την αδελφή μου. Η Χριστίνα ήταν πιο ήρεμη.

Υπάρχει κάτι που σου λείπει από εκείνη την εποχή; Από τα παιδικά σου χρόνια με τη Χριστίνα και τους γονείς σας;

Είχαμε πολύ ανέμελα παιδικά χρόνια, γιατί μεγαλώσαμε στη Λαμία. Όλα ήταν πιο ελεύθερα από ό,τι είναι για τα σημερινά παιδιά. Το περιβάλλον ήταν πιο «προστατευμένο», μπορούσαμε να παίζουμε έξω χωρίς να αγχώνονται οι γονείς μας. Φαντάσου ότι θυμάμαι να τρέχω σαν παιδί στις πλατείες και πραγματικά να μην υπάρχει κανένας φόβος, όπως συμβαίνει δυστυχώς σήμερα. Και μου λείπει αρκετά αυτό. Περισσότερο, όμως, μου λείπουν οι στιγμές που ήμασταν όλοι μαζί τα Χριστούγεννα γύρω από το τζάκι. Είναι η πιο όμορφη παιδική ανάμνηση που έχω και νοσταλγώ.

Εκτός από τη στενή σχέση με τη Χριστίνα, είσαι και πολύ δεμένη με τις δίδυμες ανιψιές σου.

Ναι. Η αλήθεια είναι ότι στον κύκλο μου δεν είχα επαφή με μωράκια, μέχρι που γεννήθηκε η Αριάνα και η Φιλίππα, οπότε δεν μπορώ να σου πω ότι ενθουσιαζόμουν στην ιδέα των παιδιών. Από τότε, όμως, που ήρθαν στη ζωή μας οι μπουμπούκες αυτές, έχω δημιουργήσει μια άλλη σχέση. Είναι απλά έρωτας. Λιώνουμε όλοι.

Σκέφτεσαι στο μέλλον να κάνεις κι εσύ τη δική σου οικογένεια;

Ναι, φαντάζομαι τον εαυτό μου, μετά από χρόνια, με δική μου οικογένεια. Θα το ήθελα, αλλά αυτήν τη στιγμή δεν είναι κάτι που επιδιώκω. Προς το παρόν κάνω focus στα επαγγελματικά!