Ο Μιχαήλ Ταμπακάκης λέει πως δεν αισθάνθηκε ποτέ ζεν πρεμιέ και μιλά για το δίλημμα στο «Ναυάγιο»

Από τη σειρά «Έρωτας μετά» και από την παράσταση «Η Γίδα ή ποια είναι η Σύλβια» που σημείωσε μεγάλη επιτυχία στο θεάτρο, το άστρο του Μιχαήλ Ταμπακάκη άρχιζε να φωτίζει. Την τελευταία 4ετία έγινε περιζήτητος. Και δεν ήταν μόνο η εμφάνιση, το βαρύ μέταλλο της φωνής ή το model attraction που διαθέτει, που έπαιξαν ρόλο σε αυτό, αλλά και μία ηρεμία και εσωτερικότητα που βάζει στους χαρακτήρες που υποδύεται.

Μιλάμε στο Queen.gr για την αλληλεγγύη της εποχής, τον χαρακτηρισμού του ζεν πρεμιέ, για τη χρονική στιγμή που κατάλαβε την αποδοχή του, αλλά και για τις ιδιαίτερες στιγμές του όταν προτιμά τη μοναξιά και τις αλήθειες των άλλων.

«Ανά τακτά χρονικά διαστήματα υπάρχει στο κεφάλι μου η ερώτηση αν είμαι ευτυχισμένος»

Ακολουθώντας ασυνείδητα ένα όνειρο που η μητέρα του είχε για τη τέχνη, ο Μιχαήλ Ταμπακάκης παράλληλα με τις σπουδές στο Οικονομικό Πανεπιστήμιο θα σπουδάζει στην δραματική σχολή του Εθνικού Θεάτρου. Και ήταν ίσως η πιο σοφή κίνηση που θα μπορούσε να κάνει.

Πρεσβεύει μια νέα γενιά στο θέατρο με όραμα, φρέσκια πνοή στη δραματουργία και διαφορετική τοποθέτηση. Φέτος έχει τον ρόλο του Άγγελου στο «Ναυάγιο» πριν τον δούμε και σε ένα μικρό ρόλο στο «Milky Way» του Βασίλη Κεκάτου με τον οποίο συνεργάζεται και στη νέα του ταινία.

Ακόμη και το φετίχ των θαυμαστριών του, τα μαλλιά του, έχει αλλάξει για να μπει στο καλούπι ενός νεαρού και άπειρου αστυνομικού, ο οποίος τη βραδιά της βύθισης του Φοίνιξ, ο κρατούμενος τον οποίο συνόδευε, του σώζει τη ζωή. Η κοσμοθεωρία του θα αλλάξει ριζικά μετά από αυτή τη νύχτα.

Φέτος στο «Ναυάγιο» είσαι εντελώς διαφορετικός ως χαρακτήρας ακόμη και εμφανισιακά ως ρόλος και ως αστυνομικός.

Αυτό έγινε σε συνεννόηση με τον σκηνοθέτη και τους υπεύθυνους του styling. Μου αρέσει πάντα να αλλάζω για έναν ρόλο, προσπαθώ αυτή η αλλαγή να ξεκινά εσωτερικά και να καταλήγει εξωτερικά. Μιλάμε για μία άλλη εποχή και μου άρεσε πολύ αυτή τη μεταμόρφωση. Σχεδόν την αποζητούσα. Βοηθάς πολύ τον εαυτό σου ως ηθοποιός, με αυτό τον τρόπο για να μην μπεις σε μία συγκεκριμένη εικόνα, που μεταφέρεται σε κάθε δουλειά με το ίδιο look. Δεν μπαίνεις έτσι, σε κουτάκια.

Ο Άγγελος βρέθηκε σε ένα ηθικό δίλημμα λίγο πριν τη βύθιση του πλοίου, για να σώσει και να σωθεί από τον κρατούμενό του, βάζοντας την ανθρώπινη διάσταση, πάνω από εκείνη του αστυνομικού.

Υπάρχουν και άλλα ηθικά διλήμματα για τον Άγγελο στη σειρά στα επόμενα επεισόδια. Και σώθηκε και προσπάθησε να βοηθήσει και τον κρατούμενο να σωθεί και αυτό ήταν πολύ συγκινητικό. Όλη αυτή η σκηνή που προσπαθώ να πείσω τον άλλο αστυνομικό να λύσουμε τους κρατούμενους για να παλέψουν για τη ζωή τους, αλλά και όταν έχουμε πέσει τελικά στη θάλασσα και ο κρατούμενος μου δίνει το σωσίβιό του και τελικά αυτός πεθαίνει. Ο χαρακτήρας μου καθορίζεται πολύ στη συνέχεια από αυτή τη σωτηρία. Αλλάζει εντελώς το mindset μου σε σχέση με το ποιος είμαι και το ποιος θα ήθελα να είμαι.

Αυτή την εσωτερική αναζήτηση προσωπικά την κάνεις τακτικά;

Υποσυνείδητα, σχεδόν καθημερινά. Υπάρχει ανά τακτικά χρονικά διαστήματα στο κεφάλι μου η ερώτηση, αν είμαι ευτυχισμένος.

Υπάρχει μία μορφή αλληλεγγύης σε αρκετούς ήρωες της σειράς. Το είδαμε τόσο ρεαλιστικά στη σκηνή του ναυαγίου. Είναι μία χαμένη έννοια η αλληλεγγύη για τους νέους της δικής σου γενιάς;

Δεν είναι χαμένη. Είμαστε υποστηρικτικοί ο ένας με τον άλλον. Και τουλάχιστον στη δική μας δουλειά έχω παρατηρήσει ότι είμαστε λιγότερο ανταγωνιστικοίδ.

Τα τελευταία χρόνια ένιωσες ότι επαγγελματικά είσαι περιζήτητος;

Το ένιωσα αυτό μετά το τέλος της σειράς «Μαύρο Ρόδο». Αυτή ήταν η πρώτη μεγάλη τηλεοπτική δουλειά με πρωταγωνιστικό ρόλο, σε σχέση με τις σειρές των λιγότερων επεισοδίων στο παρελθόν.

Υπήρξε χρονιά που είχες παράλληλη παρουσία σε 3 σειρές. Φοβήθηκες ότι θα «καείς» με τη συνεχόμενη παρουσία στην τηλεόραση;

Υπήρχε αυτή η σκέψη και είχα αποφασίσει να μην κάνω φέτος τηλεόραση. Μου πρότειναν όμως τον ρόλο από το Mega για «Το Ναυάγιο» και θεώρησα ότι επειδή ήταν διαφορετικός σε μία τόσο μεγάλη παραγωγή, πως δεν θα έπρεπε να τον αφήσω. Είχα προτάσεις που έμοιαζαν πανομοιότυπες με αυτά που είχα ξανακάνει. Δεν ήθελα όμως ξανά το ίδιο pattern. Αυτό είναι που σε «καίει». Ο επαναλαμβανόμενος χαρακτήρας.

Αισθάνεσαι ζεν πρεμιέ της τηλεόρασης;

Ποτέ δεν το αισθάνθηκα αυτό, χωρίς να θεωρώ ότι είναι κακό. Είναι ένας τίτλος με τον οποίο οι άλλοι σε προσδιορίζουν και όχι εσύ τον εαυτό σου. Γενικά δεν μου αρέσουν τα επίθετα και αυτού τους είδους οι χαρακτηρισμοί.

Σε παρέσυρε η δύναμη και το μέγεθος της επιτυχίας που βίωνες;

Είμαι ανασφαλής όπως άλλωστε είναι οι περισσότεροι καλλιτέχνες. Δεν ικανοποιούμαι εύκολα και είμαι αυστηρός με τον εαυτό μου. Προσπαθώ να με κρατάω πολύ προσγειωμένο. Να μην ασχολούμαι με το γύρω - γύρω αλλά μόνο με τη δουλειά μου. Ήμουν δέκα ώρες στο γύρισμα και δεν προλάβαινα να ζήσω κάτι άλλο από αυτό. Δεν είχα συνειδητοποιήσει τι συνέβαινε. Το καλοκαίρι άρχισα να καταλαβαίνω την αναγνωσιμότητα, την αποδοχή του κόσμου.

Φαντάζομαι θα κολακεύτηκες. Σε όλους μας αρέσει να μας θαυμάζουν και να μας αγαπάνε.

Εννοείται. Ειδικά όταν σε αγαπάνε και ως προσωπικότητα αλλά αγαπούν παράλληλα και τη δουλειά σου. Είναι πολύ όμορφο να σε εκτιμούν, να ακούς ωραία σχόλια και για το θέατρο αλλά και για την τηλεόραση. Να σου λένε «Σε είδαμε εκεί, αλλά μας άρεσες και στο άλλο».

Στη δική σου περίπτωση η θετική κριτική για το ταλέντο σου συμβαδίζει και τα εκατοντάδες σχόλια από τις θαυμάστριες για την εμφάνισή σου. Έγινες για μία χρονιά ο «Ολόφωτος» του Twitter. Το διασκεδάζεις, έχεις μία συστολή με όλα αυτά;

Είμαι κατά κύριο λόγο ντροπαλός, μετά είμαι οτιδήποτε άλλο. Έτσι είμαι γενικότερα σε ότι αφορά στην προσωπική μου ζωή.

Όταν είσαι σε κακή διάθεση, ή όταν θέλεις μία συμβουλή επί προσωπικού και επαγγελματικού, σε ποιον απευθύνεσαι; Ή δεν θέλεις να μοιράζεσαι;

Όταν δεν έχω καλή διάθεση δεν παίρνω κανέναν και δεν θέλω να μιλάω σε κανέναν. Το βιώνω όλο μόνος μου. Η μητέρα μου είναι εκείνη με την οποία μιλάω τακτικά αλλά και ο αδελφός μου και αρκετοί φίλοι μου. Έχω ανάγκη να ακούω τη γνώμη τους με ειλικρίνεια και ευθύτητα. Mου αρέσει η αλήθεια, δεν εθελοτυφλώ και δεν θέλω όλοι οι άλλοι γύρω μου να ωραιοποιούν τις καταστάσεις. Είμαι πολύ ανοιχτός στο να ακούω τη γνώμη των άλλων. Ακόμη και ανθρώπων που δεν είναι του χώρου μου. Ίσως η δική τους γνώμη να είναι πιο σημαντική μερικές φορές.

Ταμπακάκης & Χατζηιωάννου δηλώνουν «Φίλοι για πάντα» και κάνουν διακοπές στα Κουφονήσια

Είσαι ευνοημένος από τους ανθρώπους του χώρου σου;

Ήμουν πολύ τυχερός γιατί από μικρή ηλικία δούλεψα με ανθρώπους που θαύμαζα. Με την Καριοφυλλιά Καραμπέτη, τον Νίκο Ψαρρά, τον Νίκο Κουρή, την Λουκία Μιχαλοπούλου και τόσους άλλους, δηλαδή με ανθρώπους γενναιόδωρους, άψογους επαγγελματικές και παράλληλα υπέροχους ανθρώπους. Μου έδωσαν πάρα πολλά.

Με ποιον από τους ρόλους σου θα μπορούσες να κάνεις παρέα, γιατί είναι ωραίος (όχι εμφανισιακά) και ενδιαφέρων τύπος;

Ωραία ερώτηση, δεν το έχω σκεφτεί ποτέ αυτό (γελάει).

Εγώ θα σου έλεγα πως ταιριάζεις με τον Ηλία Κοέν από το «Βραχιόλι της φωτιάς».

Ναι, θα μπορούσε. Δεν ταιριάζουμε απόλυτα, αλλά έχουμε κάτι κοινό στον πυρήνα του χαρακτήρα μας. Με τον οποιοδήποτε άλλον δεν νομίζω, σε τηλεοπτικό επίπεδο. Σε θεατρικό θα ταίριαζα πολύ με τον Μπίλυ τον ρόλο μου στη «Γίδα». Επίσης με αυτόν που θα κάνω φέτος στο θέατρο, τον Ντίκυ από τον «Ταλαντούχο κύριο Ρίπλει».

Πως θέλεις οι άλλοι να σε χαρακτηρίζουν;

Μου λένε συχνά πως όταν κάποιος με γνωρίζει για πρώτη φορά δεν μπορεί να καταλάβει αμέσως ποιος και τι, είμαι. Όταν δεν νιώθω ασφάλεια κουμπώνομαι. Όταν όμως ανοιχτώ στο πλαίσιο μίας παρέας, θα διαπιστώσει ότι έχω χιούμορ και γενικά πως δεν είμαι όπως αρχικά φαίνομαι, γίνομαι ο εαυτός μου.