Άλλοι μετράνε παγωτά, εγώ συναυλίες!

Γράφει ο Νίκος Συρίγος

Τι είναι καλοκαίρι για σένα; Ήλιος και θάλασσα; Ταξίδια; Μετράς τα μπάνια ή τα παγωτά; Ή τα μπάνια και τα παγωτά; Για μένα καλοκαίρι σημαίνει συναυλίες. Αυτές μετράω. Όσες περισσότερες, τόσο καλύτερα! Από τη μία άκρη της Ελλάδας ως την άλλη. Πώς το λέει να δεις η Χαρούλα; «Τραγούδια, στάδια, συγκροτήματα. Καρδιά μου, αγάπη μου γλυκιά, μας φάγαν όλα μας τα χρήματα. Αλλά μας έμεινε η ροκιά…». Αυτό ακριβώς.

Τον τελευταίο χρόνο μετρούσα τους μήνες, μέχρι να έρθει το καλοκαίρι. Ανυπομονούσα να πάω -επιτέλους- σε μία συναυλία μαζί με την παρέα μου, να απολαύσω έναν δροσιστικό μηλίτη, ακούγοντας τους αγαπημένους μου καλλιτέχνες, κάτω από τον έναστρο ουρανό. Περίμενα πώς και πώς να ακούσω αυτό το «επιτρέπονται οι συναυλίες σε ανοιχτούς χώρους!» και να βάλω μερικές σταγόνες αισιοδοξίας στη νέα μου καθημερινότητα.

Ήθελα να ανοίξει, επιτέλους, η «Ταράτσα του Φοίβου» για να πάμε στον Κωστή Μαραβέγια, να ακούσουμε για πρώτη φορά τη «Ρίτα» του LIVE. Να πάμε και στην Ελεωνόρα Ζουγανέλη, να μας τραγουδήσει τα παλιά, αλλά και τα καινούργια… και τα παλιά που τα έκανε καινούργια, όπως το «Έχω μια καρδιά» με την Κωνσταντίνα. Ναι, την Κωνσταντίνα! Να πάμε όμως και στο Θέατρο Άλσος να ακούσουμε την απόλυτη, κατά κόσμο Άννα Βίσση, να μας τραγουδάει από το «Δώδεκα» μέχρι το πιο… φρέσκο «Κι όμως δεν τελειώνει», που μοιράζεται με τον Μπάμπη Στόκα. Στόκας ε; Καλοκαίρι χωρίς συναυλία Πυξ Λαξ σίγουρα δεν γίνεται! Να πάμε και στον Γιώργο Νταλάρα στο City Garden Festival στο Γαλάτσι. «Περπάτησα όλη τη γη» με τον Γιώργο, τραγουδώντας στις χορωδίες του, αυτές που φτιάχνει, όπου και αν εμφανιστεί! Πάντα και παντού.

Επιστρέφοντας στον ρυθμό της αισιοδοξίαςκαι της χαράς

Όπως μπορείς να διαπιστώσεις, είμαι κάτι περισσότερο από ενθουσιασμένος που δεν θα περάσω ένα καλοκαίρι χωρίς μουσική. Διότι αυτό το καλοκαίρι έχω ανάγκη να το βιώσω στον ρυθμό της αισιοδοξίας και της χαράς, να απολαύσω νέες μουσικές εμπειρίες στην πόλη, να νιώσω ξανά ότι οι πιο δυνατές στιγμές είναι μπροστά μου και με περιμένουν να τις ζήσω.

Έπειτα από έναν δύσκολο και παράξενο χρόνο είμαι έτοιμος να βγω ξανά έξω και να αξιοποιήσω κάθε αφορμή που θα μου δοθεί, για να απολαύσω το καλοκαίρι μου, όπως ακριβώς μου αρέσει, δηλαδή με πολλή μουσική και με καλή παρέα. Οφείλω να ομολογήσω, βέβαια, πως μπορεί τα δεδομένα σε ό,τι αφορά στις συναυλίες να έχουν αλλάξει, ωστόσο, ίσως τα πράγματα να είναι λίγο καλύτερα. Λιγότερο στρίμωγμα και περισσότερη άνεση, ειδικότερα στην αρένα, που πάντα γινόταν ο χαμός στις συναυλίες. Βρε, μπας και γεράσαμε; Όχι, είναι απλώς η νέα πραγματικότητα, που θα βιώνουμε μέχρι να συνηθίσουμε και πάλι τις αγκαλιές και τα φιλιά. Άλλωστε, όπως λέει και η Χαρούλα, «εγώ στα νιάτα μου ξημέρωνα Ελλάδα, Ευρώπη, Αμερική. Ό,τι αγαπούσα το αποθέωνα. Αρκεί να ήσουνα εκεί…»!

Κλείνω, λοιπόν, τα μάτια και αναλογίζομαι πόσα μου είχαν λείψει τον τελευταίο χρόνο. Ναι, ήταν οι συναυλίες, αλλά για την ακρίβεια ήταν όλα όσα ζούσα κάθε φορά σε αυτές. Ήταν το τραγούδι με τους φίλους, ήταν ο χορός, ήταν η δροσιά του Somersby που με ξεδιψούσε τη στιγμή που το χρειαζόμουν περισσότερο, ήταν η αναμονή μέχρι τη στιγμή που θα έπαιρνα στα χέρια μου τα εισιτήρια, ήταν τα θετικά vibes με τα οποία γέμιζα κάθε φορά όταν άκουγα live τον αγαπημένο μου καλλιτέχνη, ήταν όλα όσα συνοδεύουν μία καλοκαιρινή συναυλία κάτω από τον ελληνικό ουρανό. Με λίγα λόγια ήταν η χαρά που αντλούσα από αυτές τις μικρές, αλλά ταυτόχρονα τόσο μεγάλες απολαύσεις της ζωής.

Ώρα να δούμε ξανά το ποτήρι μισογεμάτο

Όπως κάθε χρόνο, λοιπόν, έτσι και φέτος, συνεχίζω να κάνω σχέδια και όνειρα για όσα θα ζήσω το καλοκαίρι. Αυτό σημαίνει ότι κάθε μέρα τσεκάρω τις συναυλίες που «παίζουν» στην πόλη, αλλά και τα live της τελευταίας στιγμής που θα γίνουν στις ταράτσες και τα πάρκα της Αθήνας -και δεν πρέπει να χάσω. Προσπαθώ, δηλαδή, να κινούμαι στον ρυθμό της αισιοδοξίας, τουλάχιστον όσο και όπως μπορώ.

Μπορεί συνεπώς να βιώνουμε ένα ακόμη παράξενο καλοκαίρι, αλλά τουλάχιστον προσπαθούμε να παραμένουμε αισιόδοξοι. Αυτό σημαίνει πως ακόμη και αν δεν ταξιδέψουμε στα αγαπημένα μας νησιά ή μας βρει ο Αύγουστος στην πόλη, θα κάνουμε ό,τι περνάει από το χέρι μας, για να γεμίσουμε τη νέα μας καθημερινότητα με σταγόνες αισιοδοξίας, με θετικά vibes, με γεύσεις που μας «ταξιδεύουν», με στιγμές δροσιάς και πάνω από όλα, με μουσική.

Ας προσπαθήσουμε, λοιπόν, να δούμε τη ζωή μέσα από χρωματιστά γυαλιά, ας δοκιμάσουμε να δούμε το ποτήρι μισογεμάτο, όπως εκείνο του αγαπημένου μας μηλίτη, ας δώσουμε στη ζωή μας ρυθμό. Με λίγα λόγια, ας δημιουργήσουμε το πιο αισιόδοξο soundtrack για τη νέα μας καθημερινότητα, για το καλοκαίρι αυτό που έχουμε ανάγκη να ζήσουμε στο έπακρο. Εγώ έχω ήδη αρχίσει να μετράω live και συναυλίες. Εσύ;

#Somersby #IsntThatWonderful