Όταν μία γεύση είναι αρκετή να σε «ταξιδέψει» όπου εσύ θέλεις
Η βαθιά μου επιθυμία να δοκιμάζω συνεχώς νέες γεύσεις.
Αν υπάρχει κάτι που μου έχει λείψει περισσότερο από οτιδήποτε άλλο τον τελευταίο χρόνο, αυτό είναι τα ταξίδια. Ανήκω σε εκείνους οι οποίοι πιστεύουν ότι «ζω σημαίνει ταξιδεύω» και για αυτόν ακριβώς τον λόγο, ένα ταξίδι είναι η απόλαυση στην οποία δεν διστάζω ποτέ να ενδώσω και φυσικά, να επενδύσω -ακόμη και αν χρειαστεί να περιορίσω τις εξόδους μου στην πόλη.
Υπάρχει κάτι το μαγικά απολαυστικό γύρω από τα ταξίδια. Δεν ξέρω αν είναι η ανυπομονησία ή ο ενθουσιασμός που νιώθεις γνωρίζοντας ότι θα ανακαλύψεις κάτι καινούριο. Ίσως πάλι να είναι εκείνο το συναίσθημα ότι θα βρεθείς σε έναν νέο τόπο, στον οποίο δεν θα γνωρίζεις κανέναν και κανείς δεν θα σε ξέρει. Από την άλλη πλευρά βέβαια, μπορεί να πρόκειται απλώς για την επιθυμία σου να προκαλέσεις «εκρήξεις» απόλαυσης στον ουρανίσκο σου, προσφέροντάς σου την ευκαιρία να δοκιμάσεις νέες γεύσεις και γαστρονομικούς συνδυασμούς και ανακαλύπτοντας ακόμη περισσότερες στρώσεις γευστικής πολυτέλειας.
Η βαθιά μου επιθυμία να δοκιμάζω συνεχώς νέες γεύσεις, εξηγεί ενδεχομένως το γιατί το τελευταίο ταξίδι που έκανα πριν την πανδημία, ήταν σε έναν ιδιαίτερο γαστρονομικό προορισμό: Τη Βόρεια Ισπανία. Από τη Λα Ριόχα στη Ναβάρρα και από εκεί στη Χώρα των Βάσκων. Λογρόνιο, Παμπλόνα, Μπιλμπάο, Σαν Σεμπαστιάν. Εκείνο το ταξίδι εξελίχθηκε σε μία γαστριμαργική περιήγηση, που έμελλε να μου μείνει αξέχαστη.
Οι περιηγήσεις και οι γεύσεις που μεμαγεύουν
Κάθε φορά που αναλογίζομαι, λοιπόν, ότι έχουν περάσει περίπου 14 μήνες από εκείνο το ταξίδι, ειλικρινά δυσκολεύομαι να το πιστέψω. Πέρασε τόσος καιρός χωρίς να μπω σε αεροπλάνο, χωρίς να αφιερώσω μέρες ολόκληρες στο να καταστρώσω το πρόγραμμα των ταξιδιωτικών μου δραστηριοτήτων ή να καταγράψω τα αξιοθέατα που θέλω να δω. Αυτό που συνειδητοποίησα πρόσφατα, ωστόσο, είναι πως ακόμη και σε ό,τι αφορά στα ταξίδια…pleasure has more than one layer!
Βλέπεις, η νέα καθημερινότητα με έκανε να ρίξω τους ρυθμούς μου και να περιοριστώ εντός της ελληνικής πρωτεύουσας. Χρειάστηκε, λοιπόν, να αναλάβω δράση για να κάνω τη ζωή μου περισσότερο απολαυστική. Ρώτησα, λοιπόν, τον εαυτό μου: «Τι σου αρέσει περισσότερο στα ταξίδια και τι σου έχει λείψει πιο πολύ;». Κλείνοντας τα μάτια, όλα άρχισαν να «ζωντανεύουν». Περιηγήσεις σε στενά και σοκάκια που δεν είχα ξαναδεί, τραγούδια που με συγκινούσαν ακόμη και αν δεν μπορούσα να καταλάβω τους στίχους, μυρωδιές που με έκαναν να θέλω να τρυπώσω σε κάθε εστιατόριο που έβλεπα μπροστά μου, συνδυασμοί γεύσεων που ταρακουνούσαν τον ουρανίσκο μου και με έκαναν να θυμάμαι πως το φαγητό είναι μία από τις μεγαλύτερες απολαύσεις της ζωής -μετά ή μαζί με τα ταξίδια, φυσικά!
Γιατί η πραγματική απόλαυση έρχεταιπάντα σε στρώσεις
Κάπως έτσι, κάνοντας ένα νοητό ταξίδι, μία προσωπική ανασκόπηση, συνειδητοποίησα πως σε ό,τι είχε να κάνει με τις απολαύσεις της ζωής μου, υπήρχαν περισσότερα magic layers από όσα πίστευα, δηλαδή πιο πολλές στρώσεις απόλαυσης. Ναι, ήταν τα ταξίδια, αλλά ήταν επίσης η μουσική, οι γεύσεις και οι περιηγήσεις. Μπορεί συνεπώς να μην έχω ακόμη τη θέληση ή τη δυνατότητα να ταξιδέψω μακριά, ωστόσο, έχω καταφέρει να φέρω στην επιφάνεια τα magic layers, που μου επιτρέπουν να απολαμβάνω την ουσία των ταξιδιών -τουλάχιστον με βάση το τι σημαίνει η λέξη «ταξιδεύω» για εμένα.
«Το μεγαλύτερο ταξίδι γίνεται χωρίς να κουνηθείς», λοιπόν, όπως είχα διαβάσει κάποτε τυχαία και η αλήθεια είναι ότι υπάρχουν πολλοί τρόποι για να «ταξιδεύεις» καθημερινά, ακόμη και αν παραμένεις στην πόλη στην οποία μεγάλωσες, ακόμη και αν βρίσκεσαι ξαπλωμένος στο μπαλκόνι ή τον καναπέ του σπιτιού σου.
Βλέπεις, η απόλαυση έχει πάνω από μία στρώσεις και δεν χρειάζεται να φτάσεις απαραιτήτως μακριά για να τις ανακαλύψεις και να τις φέρεις στην επιφάνεια. Για παράδειγμα, για εμένα απόλαυση είναι το να ετοιμάζω με τα χεράκια μου και να απολαμβάνω πιάτα από διαφορετικές κουζίνες του κόσμου. Απόλαυση είναι επίσης το να περιηγούμαι στα «κρυφά» σοκάκια, τις «ψαγμένες» γειτονιές και τα πάρκα της πόλης με ένα Magic Double Gold Caramel Billionaire στο χέρι ή να χαλαρώνω στο μπαλκόνι ακούγοντας στο YouTube μουσική από την Ισπανία ή την Αφρική, την ώρα που το βελούδινο παγωτό μου με τα τραγανά μπισκότα, τη gold σοκολάτα με καραμέλα και το σιρόπι καραμέλας κάνει crack στο στόμα μου, αποκαλύπτοντάς μου μία ακόμη πλούσια στρώση γευστικής πολυτέλειας.
Ήδη γνωρίζω πως πιθανότατα δεν θα καταφέρω να ταξιδέψω εντός ή εκτός Ευρώπης τους επόμενους μήνες. Το 2020 είχα σχεδιάσει να πάω στη Λισαβόνα και το Παρίσι, ενώ σκόπευα να κάνω και ένα πέρασμα από το Λονδίνο, για να επισκεφτώ τον κολλητό μου. Όσο για το 2021, ήταν η χρονιά που είχα υποσχεθεί στον εαυτό μου ότι θα ταξίδευα στην Κίνα. Τα σχέδιά μου, λοιπόν, έμειναν -και όπως φαίνεται, θα μείνουν και άλλο- στον «πάγο». Ωστόσο, για έναν παράξενο λόγο, αυτό δεν με ενοχλεί και τόσο πια. Διότι μένοντας για πάνω από έναν χρόνο στην Αθήνα και ρίχνοντας για μερικούς μήνες τους ρυθμούς μου, κατάφερα να κατανοήσω πως σε ό,τι αφορά στα ταξίδια, η απόλαυση βρίσκεται στις λεπτομέρειες και για την ακρίβεια, στα διαφορετικά layers που συνθέτουν τη μαγεία του να μην σταματάς να δοκιμάζεις.
Με λίγα λόγια, pleasure has more than one layer και αρκεί ένα έθνικ γεύμα, η μουσική μιας χώρας που ποτέ δεν έχεις επισκεφτεί στο παρελθόν, μία περιήγηση που θα σε οδηγήσει σε άγνωστα μονοπάτια και σε γαστρονομικές εκπλήξεις, μία μπουκιά από το αγαπημένο σου Magic Double Gold Caramel που συνδυάζει με απόλυτη ισορροπία διαφορετικές γεύσεις μπισκότου και πεκάν, για να το διαπιστώσεις!
