Μελίνα Μερκούρη: 21 χρόνια χωρίς τη γυναίκα - σύμβολο της Ελλάδας

Ήταν Κυριακή 6 Μαρτίου του 1994 όταν τα ελληνικά κανάλια διέκοψαν το πρόγραμμά τους για να μεταδώσουν πως το άστρο της Μελίνας Μερκούρης έσβησε...
Γυναίκα. Ηθοποιός. Επαναστάτρια. Πολιτικός. Ελληνίδα. Προσωπικότητα που γεννήθηκε για να ξεχωρίσει από το πλήθος. Με τη φωνή της. Το πάθος της. Τη δύναμη της ψυχής της. Το ταλέντο της. Τη μαχητικότητά της. Το χάρισμα και την ακτινοβολία, που την ακολουθούσαν παντού.


Τα πλάνα να "μαλώνει" τον υπεύθυνο του Βρετανικού Μουσείου για να της επιστρέψει τα μάρμαρα του Παρθενώνα έχει μείνει βαθιά στη μνήμη μου... Ήταν αντράκι, ήταν μια αντισυμβατική γυναίκα, διαφορετική της εποχής της.

Γεννήθηκε στις 10 Οκτωβρίου του 1920 στην Αθήνα. Σε ηλικία 18 ετών μπαίνει στο Εθνικό Θέατρο και ξεκινά τη λαμπερή θεατρική της καριέρα. Το 1949 υποδύεται την Blanche DuBois υπό τις σκηνοθετικές οδηγίες του Κάρολου Κουν στο Θέατρο Τέχνης και αυτός ο ρόλος την καθιερώνει.

Η Στέλλα έρχεται το 1955 και ήταν για εκείνη η πρώτη της κινηματογραφική εμφάνιση με σκηνοθέτη τον Μιχάλη Κακογιάνη. Η ταινία κέρδισε εγκωμιαστικά σχόλια στο Φεστιβάλ των Καννών με την ίδια να συναντά εκεί για πρώτη φορά τον μετέπειτα σύντροφό της, Jules Dassin.


Το 1960 πρωταγωνιστεί στο Ποτέ την Κυριακή, σκηνοθετημένο από τον Dassin και για το οποίο κερδίζει το βραβείο καλύτερης ηθοποιού στις Κάννες. Τα περιοδικά του κόσμου κάνουν λόγο για μια ξεχωριστή Ελληνίδα.


H χούντα του 1967 τη βρίσκει στο εξωτερικό να μάχεται κατά του καθεστώτος και να ταξιδεύει σε όλον τον κόσμο για να μιλήσει για όλα όσα συμβαίνουν στη χώρα της. Η χούντα της αφαιρεί την ελληνική υπηκοότητα. Εκείνη συνεχίζει με πείσμα. Πορείες, πλακάτ, συνθήματα πάντα με το άσβεστο πάθος της να αιχμαλωτίζει τον φακό των διεθνών media.


Λίγα χρόνια αργότερα και με την πτώση της δικτατορίας, η Μελίνα επιστρέφει στη λατρεμένη της χώρα και το 1981 εμπλέκεται με τα πολιτικά πράγματα της Ελλάδας, αναλαμβάνοντας το Υπουργείο Πολιτισμού.

Οι μάχες της για να επιστρέψουν τα μάρμαρα του Παρθενώνα στην Αθήνα ξεκινούν και αποτέλεσαν όνειρο, όραμα, ιδέα και σκοπός της πολιτικής της παρουσίας. Ταξίδεψε παντού, μίλησε για αυτό, αγωνίστηκε, ονειρευόταν την επιστροφή τους μέχρι την τελευταία της αναπνοή. Και αν ποτέ αυτή η κληρονομιά επιστρέψει στην πατρίδα μας θα είναι γιατί η Μελίνα το οραματίστηκε...

Η μνήμη της σήμερα, 21 χρόνια μετά τον θάνατό της, τιμάται από το Μουσείο Μπενάκη με έκθεση από προσωπικές της φωτογραφίες με τίτλο "Ο δρόμος της Μελίνας Μερκούρη" σε συνεργασία με το Ίδρυμα Μερκούρη.

Δείτε στο video που ακολουθεί τη Μελίνα να κάνει μαθήματα δημοκρατίας στον υπεύθυνο του Βρετανικού Μουσείου...

Διαβάστε ακόμη:

Ό, τι πιο φανταστικό είδαμε τελευταία: Ένα video που δεν πρέπει να χάσετε