Παγκόσμια Ημέρα Αγκαλιάς: Οι άνθρωποι της ζωής μου που αξίζουν όχι μία, αλλά χιλιάδες!

Δεν είμαι και ο πιο εκδηλωτικός άνθρωπος στον κόσμο. Δεν ξέρω γιατί, αλλά μου είναι λιγάκι δύσκολο να εκφράσω τα συναισθήματά μου, να πω τρυφερά λόγια, να πάρω αγκαλιές, να κάνω χάδια κτλ.

Θυμάμαι τους γονείς μου να μου λένε πως από τη στιγμή που πήγα στο Γυμνάσιο έγινα πιο σκληρή και έκοψα τα πολλά φιλιά και τις... γλύκες. Η νέα μου στάση έγινε τρόπος ζωής και με ακολουθεί μέχρι και σήμερα σχεδόν σε όλες μου τις προσωπικές σχέσεις (πλην των ερωτικών). Πολλές φορές με πιάνουν τύψεις που δεν εκφράζω (και στο βαθμό που πρέπει) αυτά που νιώθω. Συχνά πυκνά πιάνω τον εαυτό μου να στενοχωριέται που δεν είναι όσο αυθόρμητος θα ήθελε να είναι.

Για αυτόν και ακόμη περισσότερους λόγους, λοιπόν, αποφάσισα σήμερα να γράψω για την Παγκόσμια Ημέρα Αγκαλιάς και να εκφράσω έστω και γραπτώς την αγάπη μου στους ανθρώπους της ζωής μου.

Αλήθεια εσύ έχεις σκεφτεί σε ποιους ανθρώπους θα ήθελες να δώσεις σήμερα την πιο ζεστή σου αγκαλιά; Σε ποιους θα πρέπει να εκφράζεις τα συναισθήματά σου με τον πιο όμορφο τρόπο, όχι μόνο σήμερα, αλλά κάθε μέρα;

Ήρθε η σειρά μου:

- Οι γονείς μου αναμφίβολα αξίζουν μια μεγάλη αγκαλιά γιατί είναι πάντα δίπλα μου σε ό,τι μα ό,τι τους χρειαστώ. Ακούγεται γραφικό στα αυτιά πολλών. «Γιατί ποιος γονιός δεν είναι δίπλα στο παιδί του», αναρωτιούνται οι περισσότεροι. Κι όμως, υπάρχουν πολλοί που αδιαφορούν για τα παιδιά τους... Εγώ, λοιπόν, είμαι τυχερό παιδί γιατί έχω τους γονείς μου δίπλα μου, να με στηρίζουν, να με αγαπούν, να με μαλώνουν, να με προσέχουν, να με νοιάζονται, να... να... να! Σε αυτούς θα ήθελα να δώσω την πρώτη μου αγκαλιά με τον τρόπο που τους αγκάλιαζα όταν ήμουν τόσο δα!

- Η επόμενη αγκαλιά; Μα φυσικά στην αδερφή μου. Μπορεί μικρές να τσακωνόμασταν, να θυμώναμε, να μην κάναμε ιδιαίτερη παρέα (βλέπετε τα 6 χρόνια διαφορά που έχουμε, τότε φάνταζαν αιώνας) αλλά πια διατηρούμε μια υπέροχη σχέση. Είναι ο άνθρωπος που θα εμπιστευτώ (και θα μου εμπιστευτεί) τα πάντα. Είναι ο άνθρωπος που χαίρεται με τη χαρά και την επιτυχία μου, χωρίς να ζηλεύει. Είναι ο άνθρωπος που δε θα με πληγώσει ποτέ (τουλάχιστον σκόπιμα) και ναι, σήμερα πρέπει να πάρει κι εκείνη την αγκαλίτσα της (τυχερή Φωτεινή :P )

- Και πάμε στις φίλες μου. Σε αυτές που με κάνουν να γελάω μέχρι δακρύων με τις ιστορίες τους , σε αυτές που περνάμε καλά ακόμη κι όταν δεν κάνουμε τίποτα απολύτως, σε αυτές που θα στηριχτώ και θα ξέρω πως θα με βοηθήσουν σε ό,τι κι αν προκύψει, σε αυτές που έχουμε περάσει εκατοντάδες όμορφες στιγμές και θα περάσουμε άλλες τόσες (ξέρετε εσείς ποιες είσαστε...)

- Μια αγκαλιά -έτσι για το γαμώτο- θα δώσω και σε εκείνους τους ανθρώπους που δεν είμαστε όσο κοντά θα έπρεπε, λόγω καταστάσεων, εγωισμών, λαθών...

- Τέλος, την πιο ξεχωριστή μου αγκαλιά θα δώσω στον σύντροφό μου, που μπήκε με τον πιο «κουλό» τρόπο στη ζωή μου κι έχει παραμείνει μέσα σε αυτή για 1000 διαφορετικούς λόγους. Στον άνθρωπο που τρέφει αληθινά συναισθήματα για εμένα – στον άνθρωπό μου <3

p.s 1: Φυσικά μην ξεχάσω να δώσω και την πιο μαμαδίστικη αγκαλιά μου στο βαφτιστηράκι μου, την Μαρίλια, που είναι μόλις 13 μηνών και μου έχει πάρει για τα καλά τα μυαλά. Love you, little princess.

p.s 2: Καλέ ξέχασα την Cookie, το σκυλάκι μου! Η αλήθεια είναι ότι σε εκείνη χαρίζω απλόχερα αγκαλιές κάθε μέρα – παράπονο δεν έχει. Σήμερα θα της δώσω διπλές.

Αφού το έκανα κι εγώ, μπορείς κι εσύ! Μην μπεις στη διαδικασία να γράψεις (αυτό το έκανα εγώ). Πήγαινε σήμερα και δώσε τις πιο όμορφες αγκαλιές σου στους ανθρώπους που αγαπάς και σε αγαπούν.

• Αν θες να μάθεις περισσότερα για την Παγκόσμια Ημέρα Αγκαλιάς, πάτα ΕΔΩ!