«Χρόνια πολλά μαμά»: Η σημαντικότερη γυναίκα της ζωής μας μέσα από τα δικά μας μάτια!

Γιορτή της Μητέρας σήμερα και το λιγότερο που μπορούμε να κάνουμε για τις... δικές μας μανουλίτσες είναι να γράψουμε δύο λόγια για την καθεμιά και να εκφράσουμε μέσω του συγκεκριμένου άρθρου μερικά συναισθήματά μας. Οι μαμάδες μας, λοιπόν, είναι οι πρώτες και σημαντικότερες γυναίκες της ζωής μας. Είναι αυτές που μας κουβαλούσαν επί 9 ολόκληρους μήνες και που όσα χρόνια κι αν περάσουν πάντοτε θα βάζουν εμάς πάνω από τον ίδιο τους τον εαυτό (το βρίσκεις λίγο αυτό;).

Οι μαμάδες μας, λοιπόν, είναι τα πρότυπά μας. Είναι οι γυναίκες που μας εμπνέουν κάθε μέρα και θα συνεχίσουν για πάντα! Και επειδή οι εισαγωγές είναι βαρετές, πάμε στο... κυρίως πιάτο!

Ελίνα

«Μαμά, ευχαριστώ. Ευχαριστώ, γιατί μου έμαθες να είμαι πάντα ευγενική και να βλέπω το καλό στους ανθρώπους, να έχω πίστη στον εαυτό μου, να βάζω στόχους, να βρίσκω τις ισορροπίες μου, να μη φοβάμαι να τολμήσω και πάνω απ' όλα, μου έμαθες πώς να αγαπώ. Και σ' ευχαριστώ που είσαι πάντα δίπλα μου, ακόμη κι όταν νευριάζω και σου μουτρώνω, ακριβώς όπως έκανα όταν ήμουν ακόμη πιτσιρίκι! Χρόνια πολλά, μαμά, σ' αγαπώ κι ας μη στο λέω κάθε μέρα!»

Ερμιόνη

«Η μαμά μου, αχ η μαμά μου. Η γυναίκα που όσες φορές και αν γκρινιάζει για τα αμέτρητα ρούχα που έχω στη ντουλάπα μου (και συνεχίζω να αγοράζω) εγώ την αγαπώ όλο και περισσότερο. Μία γυναίκα δυναμική, που μου έμαθε πως στη ζωή μου πρέπει να είμαι ανεξάρτητη. «Το παν είναι να κάνεις αυτό που σου αρέσει και να μην «κρέμεσαι» από τις πλάτες κανενός». Και όσο μεγαλώνω καταλαβαίνω πως έχει απόλυτο δίκιο. Λοβ γιου!»

Δήμητρα

«Τη μαμά μου όσο μεγαλώνω την αγαπώ και την εκτιμώ ακόμη περισσότερο! Μπορεί παλιότερα να της έκανα περισσότερες αγκαλιές και χάδια (ναι, μου παραπονιέται διαρκώς πως πια δεν είμαι τόσο εκδηλωτική) αλλά η αλήθεια είναι πως τώρα πια την αγαπώ πιο βαθιά και ουσιαστικά. Η μαμά μου είναι ο άνθρωπος που πάντοτε με τσαντίζει με αυτά που λέει αλλά ξέρω πως κατά βάθος έχει πάντα δίκιο. Είναι ο άνθρωπος που θα με βοηθήσει σε ό,τι ζητήσω, που θα είναι εκεί για να με παρηγορήσει στις δύσκολες στιγμές και να με... κράξει όταν έχω κάνει βλακεία. Ο άνθρωπος που θα με πάρει κάθε μέρα τηλέφωνο να με ρωτήσει τι έφαγα και πώς ήταν η μέρα μου στη δουλειά. Είναι αυτή που μου έχει μάθει να είμαι δυναμική, υπεύθυνη, ανεξάρτητη και της... λεπτομέρειας. Αυτό όμως που θα εκτιμώ πάντοτε στη μητέρα μου είναι το γεγονός ότι βάζει την οικογένειά της πάνω από όλους και από όλα (και το απέδειξε όταν έπρεπε). Χρόνια πολλά mummy!!»

Γωγώ

«Τσακωνόμαστε κάθε μέρα, βασικά όποτε βλέπουμε η μία την άλλη, ανταλλάσσουμε βαριές κατηγορίες, κυρίως αυτή προς εμένα-τεμπέλα, τσαπατσούλα κτλ- αλλά την μάνα μου την δεν την αλλάζω με τίποτα, όχι γιατί κάνει κάτι διαφορετικό από τις υπόλοιπες αλλά κυρίως γιατί σε πολύ μικρή ηλικία αποφάσισε να αφιερωθεί στην οικογένειά της χωρίς να το μετανιώσει ποτέ και ακόμη και σήμερα θεωρεί ότι ήταν η πιο σωστή επιλογή της. Νομίζω ότι κάπως έτσι έχω μάθει να υπερασπίζομαι τις επιλογές μου ή τουλάχιστον να προσπαθώ όσο το δυνατόν περισσότερο. Εντάξει μετανιώνω κάποιες φορές αλλά εγώ δεν έχω γίνει ακόμα μάνα για να είμαι τόσο αποφασιστική. Μother σε λατρεύω κι ας μη στο δείχνω σχεδόν ποτέ γιατί δεν είμαι και εκδηλωτική ως γνωστόν.»

Ζωή

«Η δική μου μαμά είναι ακριβώς σαν όλες τις άλλες. Δηλαδή ξεχωριστή. Ήταν ο πρώτος άνθρωπος που αγάπησα (μπαμπά, είσαι ο δεύτερος) και, από τότε, συνεχίζει να μου δίνει καθημερινά λόγους για να το κάνω. Πάνω απ' όλα, όμως, είναι εκείνη που με κάνει να νιώθω ασφάλεια, ακόμα κι όταν είναι χιλιόμετρα μακριά. Αν δεν ήθελε να με βγάζει και τόσες φωτογραφίες, θα ήταν μάλλον η καλύτερη μαμά του κόσμου. Αλλά δεν υπάρχει τίποτα κακό στις ατέλειες. Εκείνη μου το έμαθε κι αυτό. Χρόνια πολλά, μαμά».

Νάνσυ

«Σήμερα γιορτάζουμε μία πολύ σημαντική μέρα. Μία μέρα, που είναι αφιερωμένη σε αυτό το πολύ σημαντικό πρόσωπο, που φωνάζουμε «μαμά». Ένας άνθρωπος χίλιες λέξεις, ένας άνθρωπος χίλια πρόσωπα. Ο πρώτος πιο σημαντικός άνθρωπος στη ζωή σου, ή τουλάχιστον στη δική μου. Γιατί κακά τα ψέματα, όταν είσαι κορίτσι είναι το σημαντικότερο άτομο στη ζωή σου. Στη βρεφική, στην παιδική, στην ενήλικη, σ’ αυτή και στην επόμενη ακόμα. Ο άνθρωπος που μοιράζεσαι τα μυστικά σου, τα προβλήματα σου, τις ανησυχίες σου. Για μένα η «μαμά» είναι ο άνθρωπος, που μου λείπει πάντα και παντού ακόμα και όταν βρίσκομαι μαζί της. Ο άνθρωπος που με έχει μάθει να είμαι ο εαυτός μου, να μη δίνω σημασία σε αυτά που λένε οι άλλοι και να μην αλλάξω ποτέ και για κανέναν. Τη θαυμάζω γι’ αυτό που είναι, την θαυμάζω για την απλότητα της, την καλοσύνη της, την αγάπη της για όλους. Τη θαυμάζω για τις αρχές και τις αξίες που μου έδωσε, την αγαπάω γιατί είναι πάντα δίπλα μου σε ό,τι την χρειαστώ, την λατρεύω γιατί απλά υπάρχει. Χρόνια πολλά ΜΑΜΑ!».

Βιβή

«Είναι εκείνη που με έμαθε να στέκομαι στα πόδια μου (κυριολεκτικά και μεταφορικά), να αγωνίζομαι ακόμη και όταν αρκετοί δρόμοι στη ζωή μας έμοιαζαν με αδιέξοδο, να εκφράζομαι, να μοιράζομαι όσα έχω (για τα άλλα, «έχει ο Θεός» όπως συνηθίζει να λέει), να δέχομαι τα πράγματα που δεν μπορώ να αλλάξω και να αλλάζω αυτά που μπορώ. Είναι εκείνη που μου έμαθε πως η ευτυχία δεν είναι στα πολλά, αλλά στα λίγα και τα ουσιαστικά. Είναι εκείνη που, αν και με είχε 6 χρόνια μαθήτριά της, ποτέ δεν με ξεχώρισε από τα υπόλοιπα παιδιά και δεν με άφησε να «καβαλήσω» το καλάμι. Είναι εκείνη που μου έμαθε να τρώω και την τελευταία μπουκιά από το πιάτο μου γιατί «κάποια παιδάκια δεν είχαν».Είναι εκείνη που με έμαθε να κοκκινίζω και να ζητάω συγγνώμη. Είναι εκείνη που κάθε πρωί μου φτιάχνει το ταπεράκι με το φαγητό μου, παρόλο που έχει παραδεχτεί δημόσια πως η μαγειρική δεν είναι και το καλύτερό της. Είναι εκείνη που προτιμά τη μυρωδιά των βιβλίων και αρνείται ακόμη πεισματικά να συμβιβαστεί με τα νέα τεχνολογικά δεδομένα, παρά τις όποιες προσπάθειες (δεν ξέρει να ανοίγει καν υπολογιστή και το πιθανότερο είναι να μη διαβάσει ποτέ αυτές τις γραμμές). Και φυσικά είναι εκείνη που σε καθημερινή βάση θα μαλώσω τουλάχιστον 5 φόρες -οι 2 σίγουρα τηλεφωνικώς- αλλά την ίδια μέρα θα το έχουμε ξεχάσει. Χρόνια Πολλά, μαμά!

Happy Mother's Day :) :)