Ο Έλληνας κουβαρντάς

Η εικόνα της οικογένειας και των φίλων που τρώνε στην ταβέρνα όταν έρχεται ο λογαριασμός είναι πολύ χαρακτηριστική για τους Έλληνες και τη νοοτροπία μας αφού συνήθως ανταγωνιζόμαστε για το ποιος θα πληρώσει. Ειδικά θυμάμαι πάντα τους μπαμπάδες να μπαίνουν σε αυτό το debate χωρίς δεύτερη συζήτηση και μάλιστα με το υπονοούμενο της παρεξήγησης από κάτω αν προλάβει άλλος.

Παρατηρώντας αντίστοιχα άλλους λαούς ακόμα και Μεσογειακούς όπως οι Ιταλοί αυτό δεν το έχω συναντήσει. Αυτό δηλαδή που συνήθως επικρατεί είναι η διαίρεση διά των ατόμων που παρίστανται. Επίσης υπάρχει και ένα πιο βορειοευρωπαϊκό μοντέλο αυτό της αναλογίας στο μενού. Δηλαδή αν έχεις φάει φιλέτο από στρουθοκάμηλο και εγώ μακαρόνια με κιμά δεν θα επιβαρυνθώ τη στρουθοκάμηλο.

Για να επανέλθω στην ελληνική εικόνα κάποιες φορές δεν μου φαινόταν και τόσο σοβαρή η αλήθεια είναι. Λίγο περισσότερο επίδειξη μαγκιάς μου έκανε, κάτι το οποίο όπως και να το κάνεις σαν λαό μας διακρίνει. Πλέον με την κρίση και την αναθεώρηση πολλών πραγμάτων στη ζωή μας αυτή η «κουβαρντοσύνη» μπορεί κάπως να έχει μετριαστεί αλλά δεν χρειάζεται και να εξαφανιστεί. Θέλω να πω ότι το κέρασμα είναι ωραίο πράγμα αρκεί να μην γίνεσαι γραφικός..