Οι διαδηλώσεις που άλλαξαν τον κόσμο

Το περιοδικό Time κάνει αφιέρωμα στις πιο σημαντικές διαδηλώσεις που έγιναν στη σύγχρονη ιστορία και άλλαξαν, για πάντα, τον κόσμο.



Βοστόνη, Boston Tea Party, 1773
Ένα κρύο απόγευμα του Δεκεμβρίου πλήθος διαδηλωτών συγκεντρώθηκε στο λιμάνι της Βοστόνης για να εμποδίσουν την έλευση του πλοίου που μετέφερε τσάι από την Ανατολική Ινδία. Το έκαναν με στόχο να καταργήσουν το μονοπώλιο του εμπορίου τσαγιού το οποίο ανήκε αποκλειστικά έως τότε στην East India Company. Ο λόγος για τον οποίο η μικρή αυτή επανάσταση ήταν ιδιαίτερα σημαντική είναι πως πρόκειται για ένα από τα γεγονότα που οδήγησαν, τελικά, στην Αμερικάνικη Ανεξαρτησία. Ο πόλεμος για την Αμερικάνικη Ανεξαρτησία άρχισε στη Βοστόνη το 1775 και οι Αμερικάνικες πολιτείες κέρδισαν την αυτονομία τους απαλλαγμένες από την παντοκρατορία της Βρετανίας.



Ινδία, Satyagraha (η ειρηνική μέθοδος της ψυχής), 1930
Η πιο σημαντική κίνηση για την ανεξαρτησία της Ινδίας από την Βρετανία που, για πολλά χρόνια, διέθετε το μονοπώλιο σημαντικών εμπορευμάτων όπως το τσάι, το μετάξι, ακόμα και το αλάτι. Οι ίδιοι οι Ινδοί δεν είχαν το δικαίωμα να εξάγουν το αλάτι τους αλλά, αντίθετα, ήταν υποχρεωμένοι να το αγοράζουν επεξεργασμένο από την Αγγλία σε πολύ υψηλότερη τιμή. Τον Μάρτιο του 1930 ο Mahatma Gandhi ξεκίνησε μια πορεία 24 ημερών από το Ahmedabad στο Dandi, μαζεύοντας κόσμο στη διαδρομή. Όλοι μαζί βούτηξαν στη θάλασσα για να βγάλουν αλάτι και περισσότεροι από 80.000 Ινδοί κατέληξαν στη φυλακή για αυτή τους την πράξη.



Ουάσιγκτον, Πορεία για τα Κοινωνικά Δικαιώματα, 1963
Περισσότεροι από 200.000 άνθρωποι συγκεντρώθηκαν στις 28 Αυγούστου του 1963 στην Ουάσιγκτον ειρηνικά. Στόχος τους ήταν να συναντήσουν τον Πρόεδρο John F. Kennedy και να διεκδικήσουν -πάντα ειρηνικά- ίσα δικαιώματα για τους έγχρωμους πολίτες αλλά και για όλες τις μειονότητες. Εδώ ακούστηκε ο θρυλικός «I Have a Dream»
λόγος του Martin Luther King. Η πορεία αυτή έμεινε γνωστή στην ιστορία ως το πιο πειστικό γεγονός που οδήγησε στην ψήφιση του Civil Rights Act του 1964 που αναγνώριζε ίσα δικαιώματα σε όλους.



Νέα Υόρκη, Stonewall Inn, 1969
Οι φασαρίες που ακολούθησαν την εισβολή της αστυνομίας στο Νεοϋορκέζικο Stonewall Inn στις 28 Ιουνίου 1969 δεν ξεκίνησαν τη συζήτηση για τα δικαιώματα των gay αλλά σίγουρα επηρέασαν πολύ την κοινή γνώμη. Όταν το bar που ανήκε στη μαφία και όπου διασκέδαζαν ανενόχλητοι gay άνδρες και γυναίκες έκλεισε το έναυσμα για μια μεγάλη συζήτηση περί διακρίσεων δόθηκε. Οι μάχες των ομοφυλοφίλων δικαιώθηκαν μόλις φέτος όταν τον Ιούνιο επιτράπηκε στη Νέα Υόρκη ο γάμος ανάμεσα σε ανθρώπους του ίδιου φύλου.



Ιράν, Οι διαδηλώσεις του Muharram, 1978
Muharram είναι ο πρώτος μήνας του Ισλαμικού ημερολογίου και στις 2 Δεκεμβρίου του 1978 περισσότεροι από 2 εκατομμύρια άνθρωποι μαζεύτηκαν στην πλατεία Shahyad της Τεχεράνης με αίτημα να φύγει ο σάχης Mohammed Reza Pahlavi και να επανέλθει ο Ayatollah Ruhollah Khomeini στην εξουσία. Στις 11 Δεκεμβρίου είχαν μαζευτεί γύρω στα 6-9 εκατομμύρια πολίτες, το 10% του συνολικού πληθυσμού του Ιράν στους δρόμους και το αποτέλεσμα της προσπάθειάς τους ήταν να συμφωνήσει ο ανεπιθύμητος ηγέτης να παραδώσει την εξουσία αργότερα τον ίδιο μήνα.



Φιλιππίνες, People Power διαμαρτυρία, 1986
Η Κορασόν Ακίνο, η απλή νοικοκυρά όπως αυτοαποκαλείτο, θα μπορούσε να έχει μείνει μακριά από τις φασαρίες, στη βολική εξορία της στη Βοστόνη. Αλλά εκείνη αποφάσισε να επιστρέψει στις Φιλιππίνες και να χρησιμοποιήσει όλη της τη δύναμη για να ρίξει τον δικτάτορα Μάρκος από την εξουσία.
Μήνες και μήνες διαμαρτυριών και πίεσης οδήγησαν στο να γίνουν εκλογές των οποίων, όμως, το -όχι καθαρό και ανεπηρέαστο- αποτέλεσμα ήταν υπέρ του Μάρκος. Θυμός, οργή και αγανάκτηση και εκατοντάδες χιλιάδες άνθρωποι στους δρόμους της Μανίλα ανάγκασαν τον ηγέτη να φύγει τελικά και η Ακίνο να ηγηθεί μιας νέας, δημοκρατικής χώρας.



Κίνα, Πλατεία Tiananmen, 1989
Υπάρχει πιο δυνατή εικόνα από αυτήν ενός πολίτη που στέκεται μπροστά από παρατεταγμένα τανκ; Στην πλατεία Tiananmen το 1989 τα γεγονότα απαθανατίστηκαν από τις κάμερες και ήταν σκληρά. Τα τανκ και ο στρατός είχαν εντολή να πυροβολήσουν και ο ακριβής αριθμός των νεκρών δεν έγινε ποτέ γνωστός. Η θυσία των άγνωστο πόσων Κινέζων έκανε τον κόσμο όλο να αντιμετωπίσει την Κίνα και τη διακυβέρνησή της με άλλο μάτι και αυτή ήταν η μεγαλύτερη κατάκτηση των συγκεντρώσεων στην πλατεία Tiananmen.



Cape Town, Purple Rain διαμαρτυρία, Νότια Αφρική, 1989
Η «Μωβ Βροχή» είναι διάσημη τόσο για το εφέ του χρώματος της μπογιάς με την οποία γέμισαν οι δρόμοι του Cape Town όσο και για το ότι ήταν μία από τις κυριότερες αιτίες που οδήγησαν στο να σταματήσει το απαρτχάιντ στην Αφρική. Τέσσερις μέρες πριν τις εκλογές η αστυνομία άνοιξε τις κάνουλες και έρανε τους διαδηλωτές με μωβ μπογιά για να τους «μαρκάρει» και να ξεχωρίζουν για τις πεποιθήσεις τους. Το σχέδιο των αρχών απέτυχε γιατί οι διαδηλωτές κατάφεραν να αποσπάσουν μία από τις κάνουλες και να γεμίσουν με μωβ μπογιά τα δημόσια κτίρια και τα γραφεία του National Party, του κόμματος που βρισκόταν στην εξουσία.



Πλατεία Tahrir, Αίγυπτος, 25 Ιανουαρίου 2011
Μια ολόκληρη γενιά Αιγυπτίων δεν είχε γνωρίσει καμία άλλη πολιτική ηγεσία πέρα από αυτήν του Hosni Mubarak. Μετά από 30 χρόνια στην εξουσία ο Mubarak βρέθηκε αντιμέτωπος με την πρώτη σοβαρή αντίδραση του λαού όταν περισσότεροι από ένα εκατομμύριο άνθρωποι, οργισμένοι από την κατάσταση στη χώρα τους μαζεύτηκαν στην πλατεία Tahrir για να εκφράσουν τον θυμό τους. Για τις επόμενες δύο εβδομάδες οι δυνάμεις του Mubarak τους επιτίθεντο με πέτρες, δακρυγόνα και ό,τι άλλο είχαν στη διάθεσή τους. Οι δημοσιογράφοι συνέχισαν να μεταδίδουν όσα συνέβαιναν παρά τα εμπόδια και ο κόσμος όλος παρακολουθούσε με κομμένη την ανάσα. Στις 11 Φεβρουαρίου ο Mubarak παρέδωσε την εξουσία ενώ, στο μεταξύ, είχαν ακολουθήσει πολιτικές αναταραχές στην Μέση Ανατολή και στην Αφρική.