Διονύσιος Σολωμός: υμνώντας πάντα την ελευθερία...

Αριστοκράτης αλλά στερημένος περιουσίας και νομιμότητας. Έλληνας αλλά μορφωμένος στα Ιταλικά. Ζάκυνθος που ζούσε στην Κέρκυρα. Εθνικός ποιητής της Ελλάδας που αγωνιζόταν ακόμα υποδουλωμένη αλλά ποτέ δεν την επισκέφτηκε. Ο Διονύσιος Σολωμός, έδωσε λέξεις και ωραιότητα στις ψυχές μας.

Εχθές βλέποντας την εθνική νέων, άκουσα πάλι τους στίχους και χωρίς πατριωτικές κορώνες και εθνικισμούς, έλεγα πως ωραιότερος στον κόσμο όλο δεν υπάρχει. Σας θυμίζω τις τελευταίες, τελευταίες στροφές του Ύμνου εις την Ελευθερίαν, που έχει περάσει στο εθνικό μας dna...

Δεν ακούτε, εσείς εικόνες
του Θεού, τέτοια φωνή;
Τώρα επέρασαν αιώνες
και δεν έπαυσε στιγμή.

Δεν ακούτε; Εις κάθε μέρος
σαν του ʼβελ καταβοά•
δεν ειν' φύσημα του αέρος
που σφυρίζει εις τα μαλλιά.

Τι θα κάμετε; Θ' αφήστε
να αποκτήσομεν εμείς
λευθεριάν, ή θα την λύστε
εξ αιτίας πολιτικής;

Τούτο ανίσως μελετάτε
ιδού εμπρός σας τον Σταυρό:
Βασιλείς, ελάτε, ελάτε,
και κτυπήσετε κι εδώ!".